Δεν έχει σημασία πόσοι είναι οι πλανήτες, ποιοι είναι και αν τους ξέρεις αλλά σε ποιον κατοικείς.
Δεν πρόκειται για μάθημα αστρονομίας. Απλά ποιητική αδεία ονομάζω πλανήτες τις κατηγορίες ανθρώπων ανάλογα με τον τρόπο σκέψης, συμπεριφοράς και κατ΄ επέκταση τρόπου ζωής.
Υπάρχουν άνθρωποι κάτοικοι του πλανήτη ΔΕΝ που βλέπουν μόνο τι δεν κάνεις, τι δεν έχεις, τι δεν είσαι, τι δεν ξέρεις, τι δεν μπορείς.
Αν κατοικούσαν στον πλανήτη «ΕΚΤΙΜΩ» θα έλεγαν εκτιμώ αυτά που μου δίνεις, αυτά που κάνεις για μένα. Αγαπώ αυτό που είσαι, θαυμάζω που μπορείς και ξέρεις, που κάνεις όλα αυτά τα όμορφα για μένα, για τη σχέση μας.
ΕΚΤΙΜΩ είναι ένας τεράστιος πλανήτης. Οι δορυφόροι του είναι ΑΓΑΠΩ! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ! ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΙ! ΘΑΥΜΑΖΩ!
Αν δεν αντέχεις να είσαι μόνιμος κάτοικος ενός πλανήτη, το σύμπαν διαθέτει άπειρους. Μπορείς να κάνεις μια περασάδα από άλλους πλανήτες, έτσι για την εμπειρία. Μπορείς να μετακομίσεις σε άλλο πλανήτη. Μπορείς να κάνεις ολιγόωρες ή ολιγοήμερες επισκέψεις και στους δορυφόρους τους. Ίσως να δεις κάτι που σε κάνει να νοιώσεις όμορφα ή ακόμα να αναθεωρήσεις και να εξελιχθείς.
Αν είσαι μόνιμος κάτοικος του πλανήτη ΔΕΝ θα λες συνέχεια. Δεν έχω, δεν μπορώ, δεν ξέρω, δεν αντέχω, δεν τολμώ, θα σε προσπεράσουν οι δορυφόροι που στροβιλίζονται γύρω σου που λέγονται: προσπαθώ, τολμώ, μαθαίνω, πειραματίζομαι.
Αν ακούς τα μη των άλλων και τα δεν τα δικά σου η ζωή σου θα είναι ένα τεράστιο μηδέν.
Υπάρχουν και κάποιοι ακατοίκητοι πλανήτες σαν τις βραχονησίδες με ελάχιστους κατοίκους που φυλάνε Θερμοπύλες. Κάνε μια βόλτα κι από κει. Τα ονόματα τους είναι Γαλήνη, Ευγνωμοσύνη και άλλα….
Υ.Γ. Κάνοντας μια βόλτα στο διάστημα που λέγεται ζωή ψάχνοντας τη δική μου πατρίδα συνάντησα δορυφόρους που παίζανε, γελούσαν, χόρευαν, τραγουδούσαν και κυρίως άπλωναν τα χέρια τους ο ένας στον άλλον.
Νομίζω ότι χωράω σε πολλούς. Επέλεξα τους καλύτερους αυτούς που με γαληνεύουν.
Ο πιο φωτεινός πλανήτης που με προσκάλεσε μου συστήθηκε με χαμόγελο μου είπε πως τον λένε ΑΓΑΠΗ!!!
Νανά ΜΠΑΚΟΛΑ
