» Επισημάνσεις σε εκδήλωση
Ο άνθρωπος και η σύγχρονη οικονοµία αποτελούν τον µεγαλύτερο εχθρό της µέλισσας, τόνισε χθες σε εκδήλωση στο χώρο της “Τerra Verde” µε θέµα ‘‘Το µελίσσι, η γύρη µελισσών, το µέλι. – Η ‘ιστορία’ τους στον φυσικό κόσµο και η παραγωγή” ο µελισσοκόµος Αντώνης Παπαγιαννάκης.
Ο οµιλητής αναφέρθηκε στο µελίσσι, τη µελισσοκοµία, το µέλι, τη γύρη και την προσφορά της µέλισσας στο οικοσύστηµα και τη σχέση της µε τον άνθρωπο θέλοντας να καταδείξει τη µεγάλη αξία που έχει αυτό το ον.
«Η µέλισσα υπάρχει εδώ και 110.000.000 χρόνια στον πλανήτη Γη! Αυτό που εχθρεύεται τη µέλισσα είναι ο … σύγχρονος “πολιτισµό”. Οι εταιρείες που παράγουν τα µεταλλαγµένα φυτά και αν η µέλισσα βόσκει σε αυτά χάνει τη µνήµη της και δεν επιστρέφει στην κυψέλη, το εχθρεύεται η παραγωγή των νεονικοτινοειδών φαρµάκων που το σκοτώνει, τα ηλεκτροµαγνητικά κύµατα στην ατµόσφαιρα που επίσης έχουν ως αποτέλεσµα να χάσει τη µνήµη του. Τα 110.000.000 χρόνια αυτάµε όλες τις µεσοπαγετώδεις περιόδους το έντοµο επιβιώνει αλλά σήµερα το ζήτηµα είναι πως η τροφή του περιορίζεται µε την κλιµατική καταστροφή» ανέφερε ο µελισσοκόµος παρατηρώντας ότι «η τελευταία βροχή στα Χανιά έπεσε στα τέλη Φεβρουαρίου. Είµαστε στις αρχές Νοέµβρη και έβρεξε µόνο για µισή ώρα στα µέσα Σεπτεµβρίου! Αυτό είναι καταστροφικό για τα φυτά. Είναι σηµαντικό να επιβιώσουν ώστε να δώσουν το επόµενο διάστηµα νέκταρ και γύρη. »
Ερωτηθείς για το “καλό” και το “κακό” µέλι απάντησε πως «υπάρχουν εκατοντάδες µέλια. Όλα είναι καλά! Αυτά που δεν καλά είναι τα νοθευµένα και τα µέλια καλλιέργειας. Γιατί τα µέλια καλλιέργειας ; Γιατί στην καλλιέργεια παρεµβαίνει ο άνθρωπος πχ. στη Γαλλία βγάζουν µέλι από τη λεβάντα που την καλλιεργούν για την αρωµατοποιεία όµως αυτό σηµαίνει παρέµβαση µε αντιµετώπιση των εχθρών µε διάφορους τρόπους. Πολλοί µελισσοκόµοι µπαίνουν στον πειρασµό ή στο έγκληµα αν θέλεις ,να τροφοδοτούν την κυψέλη µε σιρόπια πριν την συγκοµιδή. Αυτό είναι το τραγικό. Η οικονοµία δεν βασίζεται στην ποιότητα αλλά στην ποσότητα».
Για το πως µπορεί να αντιληφθεί ένας καταναλωτής σήµερα το ποιοτικό µέλι ο Α. Παπαγιαννάκης επισήµανε πως «µόνο το εργαστήριο θα εντοπίσει το νοθευµένο ή αυτό που έχει εισαχθεί από την Ασία και δεν έχει γύρη γιατί η τεχνολογία µε τα ισχυρά φίλτρα έχει αφαιρέσει τη γύρη. Ο καταναλωτής δια του χρώµατος, του αρώµατος και της γεύσης θα δει αν το µέλι είναι ποιοτικό ή του αρέσει. Το µέλι του έρεικα είναι βαθύ, “κόκκινο” σκούρο, το µέλι της ελάτης έχει ιριδισµούς, του κάστανου είναι θολό και ψιλοπράσινο, του θυµαριού διαυγές, µε το χρώµα του κεχριµπαριού. Αυτό που µπορεί να κάνει ο καταναλωτής είναι αντί να ψάχνει το µέλι στο super market να εντοπίσει παραγωγούς στην Περιφέρεια του, να δει πως συµπεριφέρονται στους συνανθρώπους τους, στο οικοσύστηµα, στο περιβάλλον και αναλόγως να κρίνει πως αυτός είναι ένας άνθρωπος συνειδητός, δεν είναι εκεί “για να µας τα αρπάξει” αλλά για να µας δώσει το προϊόν που παράγει µε κόπο και προσπάθεια. Η εντιµότητα είναι που απουσιάζει από την οικονοµία γενικά. Η προσπάθεια για αµοιβαία εξολόθρευση και ο ανταγωνισµός χαρακτηρίζει την οικονοµία σήµερα και οι µελισσοκόµοι δεν θα γλίτωναν από αυτό».
