Αντίδοτο στην κακοδαιμονία μας

«Πουθενά αλλού οι δυσκολίες δεν ήταν τόσο μεγάλες και η εθνική (δημόσια) διοίκηση τόσο αδύναμη»! (Κλάους Ρέγκλινγκ, ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας ESM, σε πρόσφατο άρθρο στην Frankfurter Allgemeine Zeitung)
Στην παραπάνω διαπίστωση προέβη ο κ. Ρέγκλινγκ, αφού αντιπαρέβαλε τα παραδείγματα Ιρλανδίας, Πορτογαλίας, Ισπανίας και Κύπρου: εκεί τα προγράμματα προσαρμογής «ολοκληρώθηκαν με επιτυχία», ενώ για τη χώρα μας σημείωσε ότι «είναι μια ειδική περίπτωση»! Κι αυτό φυσικά αφορά τον Γαργαντούα που λέγεται «δημόσια» διοίκηση, η οποία είναι τόσο βραδύστροφη και αργοκίνητη που το πρώτο της αποτέλεσμα είναι η πλήρης απογοήτευση, απέχθεια και απελπισία κάθε ερχόμενου σε επαφή μαζί της.
Αδυνατούμε δυστυχώς να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας, ακόμη και βαθιά χωμένοι σε μια πολύχρονη παρατεταμένη οικονομική κρίση. Παραμένουν βαθιές οι ρίζες του «πελατειακού» κράτους, βαθιά και η νοοτροπία του «ωχ!αδερφισμού» και της αδιαφορίας μας από τη στιγμή που θα εξασφαλίσουμε μια θέση στο δημόσιο.
Κι όμως! Αν θέλουμε να επιβιώσουμε και να προχωρήσουμε σαν σύνολο  σε μια ευνομούμενη πολιτεία, θα πρέπει να αποδεχτούμε τα αυτονόητα. Δηλαδή, την αξιοκρατία παντού, τη νομιμότητα παντού, την αυστηρή εφαρμογή των νόμων απέναντι σε όλους, τη διαφάνεια των προσλήψεων, τον έλεγχο, την αξιολόγηση κ.λπ.
Αλλα, ποιο κόμμα στην Ελλάδα θα είχε το θάρρος να προβεί σε κάτι τέτοιο; Θα το θεωρούσε καθαρή πολιτική «αυτοκτονία», αφού τότε τέρμα το πελατειακό κράτος (που συντηρεί τον κομματισμό στη χώρα), τέρμα και τα ρουσφέτια που «δένουν» πολιτες και βουλευτές!
… Παρ’ όλα αυτά, ιδιαίτερα σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν σημαντικές νησίδες αισιοδοξίας για αλλαγή νοοτροπίας. Μπορεί τα καλύτερα μυαλά να φεύγουν έξω μη αντέχοντας το περιβάλλον της μιζέριας και της μετριότητας που καλλιεργείται, όμως υπάρχουν και οι άλλοι νέοι που δέχονται σε εθελοντική βάση να προσφέρουν τις γνώσεις τους παντού.
Ετσι, νεαροί επιστήμονες εργάζονται τα καλοκαίρια σε εθελοντική βάση, σε φορείς που είτε είναι απομακρυσμένοι και απρόσιτοι (ιατρική περίθαλψη), είτε έχουν τρομακτική έλλειψη προσωπικού (Αρχεία), είτε απλά για να γεμίσουν με δημιουργικότητα και πείρα επαγγέλματος τη νεανική ζωή τους. Πριν μπουν στον επαγγελματικό στίβο. Είναι μια ανάσα ελπίδας για το μέλλον…