Ενισχύουν θερινά κλαδέματα και παγίδες μαζικής παγίδευσης για την προστασία από τον Δάκο!
Ενώ η πλατφόρμα του ΟΣΔΕ για υποδοχή αιτήσεων για την ενιαία ενίσχυση του 2024 ανοιγοκλείνει προκαλώντας ερωτήματα στους παραγωγούς άλλα και αναστάτωση στα διάφορα Κέντρα Υποδοχής Αιτήσεων (ΚΥΔ), ασάφεια και έντονος προβληματισμός υπάρχει και για τις ποικίλες άλλες μορφές ενισχύσεων
Οι πολυάριθμους όροι και προϋποθέσεις που θέτουν τελικά προκαλούν σοβαρούς προβληματισμούς αν τελικά συμβάλλουν στον σκοπό για τον οποίο θεσπίζονται!
Αυτό φαίνεται να συμβαίνει ειδικά με τα λεγόμενα οικολογικά σχήματα στις ελιές με τα οποια στην πράξη αντικαθίσταται το λεγόμενο πρασίνισμα που ίσχυε με την προηγούμενη ΚΑΠ το οποίο αποτελούσε στην πράξη το 30% της ενιαίας ενίσχυσης των ελαιοπαραγωγών.
Η ενίσχυση αυτή αποδιδόταν στους ελαιοπαραγωγούς χωρίς τους όρους που ίσχυαν για άλλες καλλιέργειες αφού είχε γίνει αποδεκτό και από την ΕΕ ότι οι ελαιώνες στις Μεσογειακές χώρες από μόνοι τους πληρούν όλους τους περιβαλλοντικούς όρους που έχουν τεθεί με τους κανονισμούς κυρίως για τις καλλιέργειες των Βορείων χωρών.
Με την Υπουργική Απόφαση (ΦΕΚ 3941/Τευχ. Β΄/ 17-6-2023) της νέας ΚΑΠ ορίστηκαν οι όροι και οι προϋποθέσεις για 13 συνολικά περιπτώσεις ενισχύσεων του νέου «πρασινίσματος», μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και δυο δράσεις για τους ελαιώνες.
(α) Τα «Πολλαπλά καλοκαιρινά κλαδέματα (Τμήμα 6) για την οποία προβλέπεται ενίσχυση μέχρι 17,5 € ανά στρέμμα στις ελιές με υποχρέωση δυο τουλάχιστο καλοκαιρινών κλαδεμάτων..
(β) Τις «Εθελοντικές οδηγίες ολοκληρωμένης φυτοπροστασίας» (Τμημα13) με την οποια προβλέπεται ενίσχυση μέχρι 35€ ανά στρέμμα, με υποχρέωση εφαρμογής μαζικής παγίδευσης για τον Δάκο και ανάρτηση αριθμού παγίδων ανά στρέμμα τουλάχιστο όσες προβλέπει η άδεια κυκλοφορίας του σκευάσματος.
Δεσμεύσεις των ελαιοπαραγωγών
Στο πλαίσιο της όποιας οι γεωργοί μεταξύ άλλων δεσμεύονται:
(α) Να κάνουν αποκλειστική χρήση εγκεκριμένων σκευασμάτων μαζικής παγίδευσης τα οποία βρίσκονται αναρτημένα στην ιστοσελίδα του ΥπΑΑΤ
(β) Να μην παρεμβαίνουν στα αγροτεμάχια με χημικά φυτοπροστατευτικά μόνον εφόσον υπάρχει σοβαρός κίνδυνος προσβολών δάκου τεκμηριωμένος με έκθεση τεχνικού σύμβουλου. Τα φυτοπροστατευτικά που θα χρησιμοποιηθούν τότε θα είναι συμβατά με την βιολογική γεωργία (Καν. (ΕΕ) 2018/848) η την κρατική δακοκτονία.
(γ) Να εφαρμόζουν ψηφιακή εφαρμογή και σύνταξη σχεδίου περιβαλλοντικής διαχείρισης (ΣΠΔ)».
Προβληματισμοί και προτάσεις
Από τα παραπάνω προκύπτουν σοβαροί προβληματισμοί όπως:
-Κλαδέματα στην ελια οπωσδήποτε χρειάζονται. Ωστόσο γιατί αυτά πρέπει να είναι θερινά και όχι χειμερινά όπως για πολλούς λόγους έχουν καθιερωθεί επι χρονιά δεν έχει εξηγηθεί
-Η χρήση παγίδων μαζικής παγίδευσης με παλαιά πολυετή πειράματα στο Ινστιτούτο Ελιάς Χανιων, αποδείχτηκε ότι είναι οικολογική μέθοδος που συμβάλλει αλλα δεν εξασφαλίζει την δακοπροστασία. Σήμερα υπάρχουν πειραματικά δεδομένα από τα οποία προκύπτει ότι έχουμε εξασφαλισμένη αποτελεσματικότητα; Και εάν ναι, τότε γιατί δεν υιοθετείται η μέθοδος, που είναι πράγματι οικολογική και ασφαλής για την διατροφή και υγεία, στην κρατική δακοκτονία;
Εάν δεν απαντηθούν τα παραπάνω είναι φανερό ότι το οικολογικά σχήματα για την Ελια όχι μόνο θα είναι ατελέσφορα για τον σκοπό που προορίζονται αλλα πιθανόν να καταστούν και επικίνδυνα για δακοπροσβολές όχι μόνο στους ελαιώνες στους οποίους εφαρμόζονται αλλα και στους γειτονικούς. Επομένως καλό είναι να επανεξεταστούν και προσαρμοστούν στην πραγματικότητα.
Διαφορετικά μια πρόταση μας είναι να δοθούν από το κονδύλιο των 425 εκατ. €, μόνο 50εκ € ανά έτος ώστε να γίνει σωστά η συλλογική κρατική δακοκτονία που σίγουρα είναι μέθοδος οικολογική και δοκιμασμένη επι χρονιά. Το αποτέλεσμα θα είναι σίγουρα καλύτερο!
*Ο Νίκος Μιχελάκης, είναι Δρ. Γεωπόνος, πρώην Δ/ντής του Ινστιτούτου Ελιάς Χανίων και Επιστ. Σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ. Τα άρθρα του εκφράζουν προσωπικές απόψεις και δεν απηχούν κατά ανάγκη τις απόψεις του ΣΕΔΗΚ. Μπορούν να αναδημοσιευτούν μόνο μετά άδεια του (nmixel@otenet.gr)
