Αντιπολίτευση και κυβερνητική ευθύνη

» Παρατηρώ από το 2009 προσεχτικά τις επίσημες διατυπώσεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Στη διάρκεια αυτής της μοιραίας περιόδου, όποιος καλόπιστα κρίνει διέκρινε ευφροσύνη σε ήπιες καινοτυπίες, άρνηση αντιμετώπισης δυσάρεστων γεγονότων, επιθυμία για δημοτικότητα και εκλογική επιτυχία, ανεξάρτητα από τα ζωτικά συμφέροντα του κράτους, αξιοσημείωτη άγνοια της κατάστασης στην Ευρώπη, εξω-πραγματικούς “συναισθηματισμούς”, ένα φλογερό λόγο θυματοποίησης, όλα αυτά δηλαδή που συνθέτουν ένα απερίσκεπτο πολιτικό λόγο που μπορεί να κερδίσει στις εκλογές… αλλά κάποτε θα κληθεί να κυβερνήσει.
Και τότε, μοιραία, οι Ελληνες θα θυμούνται τα μελλοντικά πεπραγμένα σε σύγκριση με τις τωρινές φραστικές εξάρσεις.
Διότι τα πράγματα είναι εξαιρετικά απλοποιημένα όταν είσαι στην Αντιπολίτευση.
Οταν θα κυβερνήσεις όμως, θα ξεφύγεις από το “ανάλαφρο πνεύμα”.
Θα πρέπει απλά να κυβερνήσεις ακόμη και όταν… το “σκηνικό σκοτεινιάζει”, όταν δεν σε παίρνουν οι άλλοι στα σοβαρά όταν χτυπάς το χέρι στο τραπέζι, όταν πρέπει να δεις κάποια πράγματα από άλλη οπτική γωνία.
Θα πρέπει απλά να κυβερνήσεις με ό,τι αυτό συνεπάγεται…