«Χαριστική βολή» στη μικρή ιδιοκτησία αποτελούν οι δασικοί χάρτες, αναφέρει σε ανακοίνωση της η Ανυπόταχτη Κρήτη.
Αναλυτικότερα στην ανακοίνωση, αναφέρονται τα εξής: « Εδώ και μερικές ημέρες χιλιάδες ιδιοκτήτες γης στην Κρήτη είναι σε αναβρασμό. Αιτία η πολυαναμενόμενη ανάρτηση των δασικών χαρτών που στην Κρήτη ολοκληρώθηκε με αυτόν της περιοχής των Χανίων την προηγούμενη Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου.
Υπό φυσιολογικές συνθήκες οι δασικοί χάρτες θα έπρεπε να έχουν ως αφετηρία την περιβαλλοντική ευαισθησία και την προστασία των δασών από κάθε λογής καταπατητές προς όφελος όλου του λαού λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη τις ιδιαίτερες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες.
Η κυβέρνηση μέσα από την εφαρμογή της μνημονιακής υποχρέωσης της ανάρτησης των δασικών χαρτών (αυτά τα μνημόνια που όλο καταργούνται και όλο μπροστά μας τα βρίσκουμε), μετατρέπει το δικαίωμα της υπεράσπισης της λαϊκής περιουσίας σε εισπρακτικό μέτρο. Επιβάλλει μέσω της πληρωμής παραβόλου για τις ενστάσεις κατά του δασικού χάρτη, ένα ακόμα χαράτσι για την είσπραξη ενός σημαντικού ποσού που θα το πάρει κατά κύριο λόγο από έναν μεγάλο αριθμό φτωχών αγροτών, κτηνοτρόφων και ανθρώπων της υπαίθρου. Τα βάρη πέφτουν και πάλι στους πολλούς και φτωχούς ενώ οι πλούσιοι μεγαλοκαρχαρίες αφήνονται για μια ακόμη φορά στο απυρόβλητο.
Με τις πρόσφατες ρυθμίσεις, κάποιος που θα υποβάλει αντίρρηση για μια έκταση 300 στρεμμάτων θα χρειαστεί να πληρώσει παράβολο 1.400 ευρώ, που αντιστοιχεί σε 4,67 ευρώ ανά στρέμμα, ενώ κάποιος άλλος που θα υποβάλει αντίστοιχα αντίρρηση για έκταση εμβαδού έως και ενός στρέμματος θα πληρώσει 40 ευρώ. Δηλαδή, ο μικρός θα πληρώσει 40,00 € για ένα στρέμμα, ενώ ο μεγάλος μόλις 4,67 €/στρέμμα. Αν μάλιστα αναλογιστούμε ότι οι αντιρρήσεις για εκτάσεις έως και ένα στρέμμα θα είναι δεκάδες χιλιάδες, τότε αποδεικνύεται ξεκάθαρα σε ποιανού τσέπη βάζει το χέρι της η κυβέρνηση. Κι όλα αυτά χωρίς να μπαίνει κανένα κριτήριο για την αξία του παραβόλου, όπως αυτό της αντικειμενικής αξίας της γης, αφού το παράβολο είναι ίδιο, είτε πρόκειται για μία έκταση στoν Αλικιανό, στο Σέμπρωνα πχ , είτε πρόκειται για μία έκταση ίδιου εμβαδού σε μία ακριβή παραθαλάσσια περιοχή πχ στον Πλατανιά.
Από την άλλη, με τις πρόσφατες αναρτήσεις των δασικών χαρτών, διαπιστώνουμε πως για να λυθούν προβλήματα δεκάδων, αν όχι εκατοντάδων ετών, δίνεται προθεσμία μόλις δύο – τριών μηνών, χωρίς καμία ενημέρωση ή μέριμνα από την πλευρά της πολιτείας προς τους μικρούς και οικονομικά αδύνατους στην πλειονότητά τους ιδιοκτήτες. Κι όλα αυτά εν μέσω πανδημίας.
Το διάστημα είναι πολύ μικρό. Θα υπάρξουν σίγουρα ηλικιωμένοι, ή κάτοικοι ορεινών χωριών που δεν έχουν πρόσβαση στο ίντερνετ, που δε θα προλάβουν καν να ενημερωθούν, πόσο μάλλον να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες. Μέσα στο διάστημα αυτό θα πρέπει κάποιος να εντοπίσει στους δασικούς χάρτες την ιδιοκτησία του, να ελέγξει το πώς έχει αυτή χαρακτηριστεί, να ενημερωθεί για το τι ακριβώς θα πρέπει να κάνει στην περίπτωσή του και το πώς θα στηρίξει νομικά το πρόβλημά του (επιπλέον δαπάνη) και στη συνέχεια να προβεί στην υποβολή της αντίρρησης, η οποία, αν δεν πληρωθεί το παράβολο δεν πρόκειται να γίνει δεκτή.
Υπάρχουν δεκάδες διατάξεις στη σχετική νομοθεσία που δίνουν τη δυνατότητα σε πολλές περιπτώσεις να αποχαρακτηριστούν εκτάσεις από δασικές. Όμως για να μπορέσει να ανακαλύψει κάποιος μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα τις νομικές αυτές δυνατότητες, θα πρέπει να απευθυνθεί σε δικηγόρους, δασολόγους, μηχανικούς και άλλους «ειδικούς», ώστε να μπορέσει να αλλάξει ο χαρακτηρισμός του δάσους. Πώς όμως, θα πληρώσει όλους αυτούς τους «ειδικούς» (πέρα από τα παράβολα), ο μικρός αγρότης, ο κτηνοτρόφος, ο άνεργος, ο φτωχός, που πασχίζει να τα βγάλει πέρα;
Η απάντηση είναι πολύ απλή. Επειδή ακριβώς, οι φτωχοί, οι μικροί, οι άνεργοι, δε θα μπορούν να πληρώσουν, θα αναγκαστούν στο τέλος να παραιτηθούν από τη διεκδίκηση της ίδιας τους της περιουσίας, η οποία θα καταλήξει στο δημόσιο και από εκεί τελικά στα χέρια των μεγαλοκαρχαριών δια της γνωστής οδού της «αξιοποίησης», κινδυνεύοντας παράλληλα να τους ζητηθεί να επιστρέψουν τυχόν αγροτικές επιδοτήσεις που εισέπραξαν τα προηγούμενα χρόνια, αφού οι εκτάσεις τους θα χαρακτηριστούν «δασικές».
Η ΑΝΥΠΟΤΑΧΤΗ ΚΡΗΤΗ ΖΗΤΑ:
Καμία επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων. Να υπάρχουν κοινωνικά κριτήρια στην εξέταση των ενστάσεων και να αποσυρθεί το παράβολο για τις εκτάσεις που καλλιεργούν ή εκμεταλλεύονται με μόχθο οι μικροί αγρότες και κτηνοτρόφοι.
Να αυξηθεί σημαντικά το διάστημα υποβολής των αντιρρήσεων, έτσι ώστε να προλάβουν όλοι οι ενδιαφερόμενοι να ενημερωθούν κατάλληλα και υπεύθυνα.
Να απαγορευτεί με νόμο η αλλαγή χρήσης της παραγωγικής γης, που γίνεται για εξυπηρέτηση μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων.
Άμεση πρόσληψη μόνιμου ειδικού επιστημονικού προσωπικού δασολόγων, μηχανικών, νομικών κ.α. από το κράτος και τη στελέχωση των δασικών υπηρεσιών, οι οποίοι θα έχουν ως έργο τους την ενημέρωση όλων των κατοίκων και την εξυπηρέτηση όσων πολιτών θίγονται και θέλουν να καταθέσουν ένσταση για τους δασικούς χάρτες δωρεάν.
Οι χέρσες, μη δασικές εκτάσεις, να εκχωρηθούν ατελώς στους μικρούς και νέους αγρότες για καλλιέργεια. Καμία παρακράτηση ή ζήτημα επιστροφής των αγροτικών επιδοτήσεων που έχουν δοθεί τα τελευταία χρόνια λόγω αμφισβήτησης της αγροτικής γης.
Πραγματική προστασία των δασικών εκτάσεων από τους συνήθεις οικοπεδοφάγους καταπατητές μεγαλοκτηματίες, επενδυτές, κατασκευαστικές εταιρείες και μεγαλοαγρότες και άμεση αναδάσωση των εκτάσεων που έχουν καταστραφεί ή καταπατηθεί».
