Απαγορευμένα παιχνίδια για παιδιά – επιτρεπτά για ενηλίκους

» Παρακολουθώντας μέρες τώρα τα όσα συμβαίνουν στην Παλαιστίνη θυμήθηκα την παλιά ταινία “Απαγορευμένα παιχνίδια” του Ρ. Κλεμάν. Ενα 8χρονο κορίτσι, έχοντας χάσει τους γονείς του σε βομβαρδισμό από τους Ναζί, φιλοξενείται στο σπίτι μιας αγροτικής οικογένειας με τον γιο της οποίας επιδίδονται σε ένα ασυνήθιστο “παιχνίδι”. Κλέβουν σταυρούς από το νεκροταφείο του χωριού και τους καρφώνουν στο σημείο που θάβουν νεκρά ζωάκια. Είναι, άραγε, δείγμα παιδικής αθωότητας ο τρόπος που αντιμετωπίζουν τον πόλεμο και τον θάνατο, (ειδικά η Πωλέτ) ή ανεπούλωτες πληγές με τις οποίες ποτέ δεν θα συμφιλιωθούν; Υ.Γ. Ψάξτε την ταινία. Προμηθευτείτε και 2-3 πακέτα χαρτομάντιλα και κλάψτε με την ησυχία σας.