Απάντηση (και) στην αποχή

Η επιστολική ψήφος στις ερχόµενες ευρωεκλογές αποτελεί ένα πραγµατικά ιστορικό βήµα για την εκλογική διαδικασία στην Ελλάδα.
Και είναι µια εκσυγχρονιστική τοµή γιατί ειδικές κατηγορίες πολιτών την απαιτούν, όταν βρίσκονται, όπως συνέβη το περασµένο καλοκαίρι, αντιµέτωποι µε αλλεπάλληλες κάλπες και αυτή η κόπωση των πολιτών µεταφράζεται σε αποχή από την εκλογική διαδικασία.
Είναι και οι ηλικιωµένοι και τα ΑΜΕΑ.
Ευαίσθητες κατηγορίες πολιτών που θέλουν να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωµα και αυτή η µεταρρύθµιση έχει και κοινωνική και πολιτική αποστολή γιατί ενθαρρύνει τη συµµετοχική διαδικασία.
Φταίνε όλες οι κυβερνήσεις που άργησαν τόσο πολύ για την επιστολική ψήφο.
Τώρα είναι η ώρα να το διορθώσουν αυτό.
Η άρση όλων των εµποδίων για όσους έχουν δικαίωµα ψήφου, καλλιεργεί στη δηµοκρατία ένα αίσθηµα ισότητας χωρίς διακρίσεις.
Πάντα στην κάλπη τα πολιτικά κόµµατα λύνουν τις δηµοκρατικές διαφορές τους.
Από εκεί δεν µπορούν να αποκλείσουν κανένα µε νόµιµο δικαίωµα.
Γι’ αυτό οι πολιτικές δυνάµεις που βρίσκονται στην αντιπολίτευση πρέπει να σκεφτούν διπλά τις αντιρρήσεις τους: το θεσµικό πλαίσιο, για να εµπεδωθεί κοινωνικά, οφείλει να έχει τη µέγιστη πολιτική συναίνεση.
Αλίµονο αν δεν µπορούν να συµφωνήσουν σε αυτό.