Κύριε διευθυντά,
αναφερόμενος στη χθεσινή (23/9/2020) απρεπή επίθεση, στην οποία προβήκατε προς το πρόσωπό μου, σας γνωρίζω ότι στην εφημερίδα “Χ.Ν.” δημοσιεύω άρθρα μου από το 1984 και ουδέποτε εκφράστηκα δημοσίως με χλεύη κατά της εφημερίδας. Άσκησα κριτική προσφάτως, αλλά με ευπρεπή τρόπο. Σημειωτέον, ότι έστειλα το άρθρο μου στις 15/9, υπήρξε σχόλιό μου στο χρονολόγιό μου στις 21/9 με δεδομένη την απόρριψη εκ μέρους σας να το δημοσιεύσετε. Κατά συνέπεια, το σχόλιό σας «δεν δημοσιεύθηκε επειδή δήθεν χλεύασα την εφημερίδα Χ.Ν.» είναι εντελώς αστήρικτο. Είναι αλήθεια ότι τον τελευταίο καιρό δεν διαβάζω τα “Χ.Ν.” Κάποιος φίλος με πληροφόρησε για το δημοσίευμα. Έτσι, τόσο η άρνηση δημοσίευσης του άρθρου μου όσο και η σημερινή υβριστική και συκοφαντική επίθεση εναντίον μου αποδεικνύουν ότι είστε επιλεκτικός στην ενημέρωση των πολιτών.
Επί της ουσίας τώρα. Πράγματι μέχρι το 1993 από τη θέση του Αντιπροέδρου της Δ.Ε. του Πολυτεχνείου Κρήτης κατέβαλα κάθε δυνατή προσπάθεια για την οριστική απόκτηση της χρήσης του Μεγάλου Αρσεναλιού και την αναστήλωσή του. Ο στόχος, μάλιστα, της αναστήλωσης συνοδεύτηκε από πρότασή μου για ίδρυση Σχολών Αρχιτεκτόνων Μηχανικών και Καλών Τεχνών και Ινστιτούτου Αναστήλωσης & Επαναχρησιμοποίησης Μνημείων. Για το σκοπό αυτό πέτυχα τη χρηματοδότηση μελέτης από το Υπουργείο Παιδείας. Η λήξη της θητείας της Δ.Ε. στις 10-12-1993 όμως έβαλε τέλος σε αυτές τις προσπάθειες.
Η επάνοδός μου το 1999 στην πρυτανεία, ως αντιπρύτανη Οικονομικού Προγραμματισμού & Ανάπτυξης μου έδωσε τη δυνατότητα να επαναφέρω την πρότασή μου για ίδρυση των ανωτέρω ακαδημαϊκών μονάδων. Προγραμματίστηκε η στέγαση της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών στην τέως Γαλλική Σχολή και η στέγαση του Τμήματος Καλών Τεχνών στη Μεραρχία. Εκπονήθηκε το Κτηριολογικό Πρόγραμμα και στη συνέχεια οι μελέτες αποκατάστασης. Το 2005 ανέλαβα την πρυτανεία, βρέθηκε το ποσόν των 4,5 εκατομμυρίων ευρώ, προκηρύχθηκε το έργο αποκατάστασης της Μεραρχίας, κατακυρώθηκε σε εργοληπτική εταιρεία, αλλά όταν ήρθε η έγκριση από το Ελεγκτικό Συνέδριο (28-12-2010) η επόμενη πρυτανεία (από 10-12-2010) δεν κάλεσε τον εργολάβο να εκτελέσει το έργο. Έτσι χάθηκε η πίστωση των 4,5 εκατομμυρίων ευρώ, χάθηκε η ευκαιρία να αναστηλωθεί το κτήριο και δεν ιδρύθηκε το Τμήμα Καλών Τεχνών, που θα στεγαζόταν εκεί.
Το Πολυτεχνείο Κρήτης είναι αυτοδιοικούμενο ίδρυμα και διοικείται από τον Πρύτανη και την Σύγκλητο. Τα όργανα του ιδρύματος αποφάσισαν κατ’ επανάληψη να διαθέσουν την περιουσία του με τον τρόπο, που όλοι γνωρίζουμε. Συνεχίζω να θεωρώ ότι η Σύγκλητος και μόνον είναι αρμόδια να αποφασίσει τον τρόπο διάθεσης της περιουσίας του ιδρύματος. Ακόμη και του κτηρίου της Μεραρχίας, το οποίο ειρήσθω εν παρόδω πωλήθηκε στο Πολυτεχνείο Κρήτης με την απόφαση της 27ης Οκτωβρίου 1986 του Υπουργείου Οικονομικών, στην οποία αναφέρεται ότι το κτήριο εκποιείται και παραχωρείται κατά πλήρη κυριότητα στο Πολυτεχνείο Κρήτης. Στις τοπικές αρχές δόθηκε η ευκαιρία να δηλώσουν την αντίθεσή τους στην παράνομη κατάληψη από το 2004 έως προσφάτως. Ελάχιστοι τόλμησαν να εκφραστούν δημοσίως επ’ αυτού.
Όσον αφορά εσάς, υποχρεούστε βάσει της νομοθεσίας να δημοσιεύσετε την επιστολή μου στην ίδια θέση, που δημοσιεύσατε το υβριστικό άρθρο σας.
Ιωακείμ Γρυσπολάκης,
Ομότιμος καθηγητής και πρώην πρύτανης
του Πολυτεχνείου
Κρήτης
Σ.Σ.
Γαργάρα κάνει ο κ. Γρυσπολάκης την αλήθεια.
Και η αλήθεια είναι ότι:• Στις 25 Οκτωβρίου 1995, όπως αναφέραμε στο δημοσίευμά μας, υποστήριζε σε άρθρο του στα “Χανιώτικα νέα” την ιδέα στέγασης στο κτήριο της Μεραρχίας του Ινστιτούτου Αναστήλωσης, Συντήρησης και Επαναχρησιμοποίησης Μνημείων και Συνόλων, και στο κτήριο του Μεγάλου Αρσεναλιού τη δημιουργία εκθεσιακού χώρου και αίθουσας διαλέξεων.
• Στη συνεδρίαση της Συγκλήτου στις 27 Οκτωβρίου 1999, ο αντιπρύτανης τότε κ. Γυρσπολάκης, στη συζήτηση για αξιοποίηση περιουσίας του Πολυτεχνείου εξαιρεί τα κτήρια του λόφου Καστέλι από τη λίστα των ακινήτων που προτείνεται να μεταφερθούν στην εταιρεία Αξιοποίησης της Περιουσίας του Π.Κ.
• Στη Συνεδρίαση της Συγκλήτου στις 23 Μαΐου 2006, ως πρύτανης τότε ο κ. Γρυσπολάκης, συμμετέχει σε απόφαση του οργάνου η οποία μεταφέρει ακίνητα του Ιδρύματος στην εταιρεία αξιοποίησης της περιουσίας του Π.Κ., εξαιρώντας τα κτήρια του λόφου Καστέλι.
Σήμερα ονειρεύεται ξενοδοχεία στον λόφο Καστέλι.
Η αλήθεια κ. Γρυσπολάκη δεν είναι ύβρις.
«Και δεν είναι αναστρέψιμη. Η κακία μπορεί να της επιτεθεί, η άγνοια να τη χλευάσει (προσφιλής σας τακτική και φρασεολογία να μειώνετε όσους έχουν αντίθετη με σας γνώμη) αλλά στο τέλος και πάλι θα είναι εδώ».
Οπως και τούτη εδώ η εφημερίδα που επί 53 χρόνια εκτός των άλλων, επισημαίνει και τις παλινωδίες ανθρώπων – επιστημόνων, όπως εσείς, πάνω σε σοβαρά, ουσιαστικά θέματα του τόπου.
Υβρις δεν είναι όσα έγραψε η εφημερίδα για την αλλοπρόσαλη κατά καιρούς, τακτική σας.
Υβρις είναι όταν επιμένετε ότι στον λόφο Καστέλι πρέπει να δημιουργηθούν πισίνες για να απλώνουν την… αρίδα τους οι διάφοροι ξένοι οικονομισάριοι που θα διανυκτερεύουν στο πεντάστερο ξενοδοχείο. Γιατί οι φουκαράδες αυτής της πόλης φυσικά και δεν θα μπορούν να πλησιάσουν, να επισκεφθούν τον ιστορικό αυτόν χώρο.Τα “Χανιώτικα νέα”
