Προηγούμενες χρονιές έχει γίνει αναφορά στα “Χ.Ν.” σε μια εικόνα ντροπής, στην πλέον γραφική και πολυσύχναστη παραλία του Ακρωτηρίου και ίσως των Χανίων, του Δήμου Χανίων, τον Σταυρό Ακρωτηρίου.
Δεν θυμάμαι πριν πόσα χρόνια εξασφαλίστηκε, ευτυχώς που δεν οικοδομήθηκε παράνομα, ένας μεγάλος χώρος στο κεντρικότερο σημείο του Σταυρού που όμως η κατασκευή που επραγματοποιήθηκε εκεί, πάντα κατά την άποψή μου μα και άλλων, εξ’ αρχής ήταν απαράδεκτη με τεράστιους τσιμεντοδιαδρόμους, χωρίς καν κάτι ωραίο όπως φυτά καλλωπιστικά κ.λπ. και μια ξύλινη πίστα για χορευτικά συγκροτήματα όταν κάποια φορά και σπάνια, χρησιμοποιούνταν γι’ αυτό.
Λες και για μια φορά, κάθε πόσα χρόνια, χρειαζόταν ειδική κατασκευή. Ένα δωμάτιο για τις μικροφωνικές κλπ. εγκαταστάσεις, είναι από χρόνια λεηλατημένο με σπασμένα κρύσταλλα και οι δύο τουαλέτες επίσης κατεστραμμένες και με τα χαρτιά τουαλέτας ως το ταβάνι.
Πρώτοι, τόσα χρόνια, έπρεπε να έχουν ενδιαφερθεί οι κάτοικοι της περιοχής και τώρα ο Δήμος πριν την Ανοιξη.
Αντώνης Πλυμάκης,
θαυμαστής, αλλά όχι οικιστής
του Σταυρού από το 1955
Στο 20ο επεισόδιο, ανάβουμε διαδικτυακά το χριστουγεννιάτικο δέντρο των Χανίων, μετράμε τις παρενέργειες του εμβολίου και αισιοδοξούμε για την πανδημία στα Χανιά μετά τα αποτελέσματα των rapid tests.
