Απασχόληση – κόλαφος

Οι ανάγκες του καθενός δεν μπορούν να καλυφθούν από τα σερβιριζόμενα αγαθά που για πολλούς δεν είναι καν προσεγγίσιμα. Οι προσφερόμενες θέσεις εργασίας κοστίζουν ακριβά διότι απαιτούν εξειδίκευση και πολλά -πολλά ντοκουμέντα συμμετοχής σε εξειδικευμένα προγράμματα ή σεμινάρια που αφορούν την απασχόληση, κάνοντας τους διαγωνισμούς απροσπέλαστους και με δεδομένο πάντα ότι υπάρχει και η κατάλληλη «γνωριμία».
Δεν ισχύει αυτό μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλο τον κόσμο, όταν χιλιάδες υποψήφιοι -χωρίς προϋπόθεση την Παιδεία- σπεύδουν να συναγωνιστούν προσφέροντας τις υπηρεσίες τους, με αποδεικτικά και σπουδές αναλόγως του οικογενειακού βαλαντίου.
Με λίγα λόγια: Η οικογένεια πρώτα σπουδάζει το παιδί, έπειτα το στέλνει για μεταπτυχιακά ξοδεύοντας ένα σκασμό λεφτά και λίγο πριν την εργασιακή υποψηφιότητα είναι αυτό το ίδιο το παιδί που περνά την «εξεταστική» της εργασίας σε καφετέρια και ταβέρνες γιατί αυτά ακριβώς τα μεταπτυχιακά έχουν χάσει την σημασία τους στην πράξη, μιας και το ικανό εργατικό δυναμικό εξασφαλίζεται μόνο με την ικανότητά του να μην μένει κανείς με την οικογένειά του ούτε μία ώρα μαζί.