Η κίνηση της Ελληνικής κυβέρνησης ν’ απελαθούν 12 Ρώσοι διπλωμάτες δεν ήταν κάτι αναμενόμενο. Ευθυγραμμίσθηκε με την τακτική άλλων κυβερνήσεων της Ε.Ε., λέγεται δε, ότι συνδέεται με υποδείξεις της Αμερικανίδας υφ. Εξωτερικών Νούλαντ προς την κυβέρνηση, όταν πέρασε από τη χώρα μας προσφάτως. Με την πράξη τούτη δεν εξυπηρετείται η διατήρηση καλών σχέσεων, δεν προωθείται η συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών και τραυματίζονται οι πατροπαράδοτες σχέσεις φιλίας με τον ομόδοξο ρωσικό λαό. Γεννώνται ερωτήματα, γιατί χειρίστηκε η Αθήνα κατ’ αυτόν τον τρόπο ένα θέμα, που θά ’χει επίπονη επίπτωση στο μέλλον. Κάποτε ο ρωσοουκρανικός πόλεμος θα τελειώσει και θα βρεθεί κάποια λύση. Οι Ρώσοι το θέμα της απέλασης δεν θα το ξεχάσουν.
Δεν είναι η πρώτη φορά που απελαύνονται Ρώσοι διπλωμάτες. Συνέβη τον Αύγουστο 2018, όταν κατά τη διάρκεια των διαδικασιών υπογραφής της Συμφωνίας των Πρεσπών ανακαλύφθηκε, ότι λειτουργούσε “λόμπι” σε μονές του Αγίου Όρους, όπου είχε διεισδύσει η ρωσική προπαγάνδα απ’ το Προξενείο της Θεσ/κης με στόχο την οργάνωση συλλαλητηρίων για τη ματαίωση της Συμφωνίας. Απελάθησαν δύο διπλωμάτες και είχε απαγορευθεί η είσοδος δύο άλλων Ρώσων υπηκόων, που είχε να κάνει με την ασφάλεια στην περιοχή.
Τώρα όμως, με την απέλαση τόσων Ρώσων διπλωματών, η αιτία, που επικαλείται η Αθήνα, είναι, ότι προέβησαν σε προπαγανδιστικές ενέργειες να βρεθούν “καλοθελητές” υποστηρίζοντας τις ρωσικές θέσεις, για όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία. Μα ποια είναι η υποχρέωση των διπλωματών; Δεν μπορείς να απελαύνεις διπλωμάτες, επειδή υποστηρίζουν την πολιτική της χώρας τους. Αυτός είναι ο σκοπός τους, γι’ αυτό εστάλησαν στις πρεσβείες.
Η Ελλάδα οφείλει να είναι προσεκτική σε λεπτά ζητήματα διπλωματίας. Καταδίκασε, καλώς, τη ρωσική εισβολή, διότι το ίδιο έχει υποστεί ο Κυπριακός Ελληνισμός, που τότε η παγκόσμια κοινή γνώμη δεν έδειξε την ευαισθησία, που δείχνει στο ουκρανικό. Σωστά εφαρμόσαμε τις κυρώσεις των Δυτικών κατά της Ρωσίας ως χώρα της Ε.Ε. Κακώς όμως, συμπεριφερόμεθα στο θέμα των απελάσεων με έωλες δικαιολογίες ακολουθώντας υποδείξεις των Βρυξελλών, παρέχοντας κάλυψη στις προθέσεις της Νούλαντ, γνωστής για τον αρνητικό ρόλο της στο Κυπριακό.
Όταν είσαι Ολλανδός ή Βέλγος, να παίζεις ένα τέτοιο διπλωματικό παιχνίδι, όταν όμως βρίσκεσαι σε κομβικό σημείο μεταξύ Ανατολής και Δύσης και είσαι η μοναδική χώρα που απειλείται με casus belli, αν εφαρμόσεις κυριαρχικά σου δικαιώματα, δεν μπορεί να μιμείσαι.
Να μετράς τα πάντα στην εξωτερική πολιτική και νά ’χεις ως θετικό πρόσημο τα εθνικά σου συμφέροντα.
Ο κ. Δένδιας είχε επισκεφθεί τη Μόσχα και είχε συνομιλήσει επανειλημμένως με τον ομόλογό του κ. Λαβρόφ, για την ενίσχυση των διμερών σχέσεων. Σε κοινή ανακοίνωση εκτιμήθηκε, ότι «η επίσκεψη του Έλληνα ΥΠΕΞ θα συμβάλλει στην περαιτέρω ανάπτυξη και συνεργασία των χωρών μας, τόσο σε διμερές επίπεδο, όσο και στους διεθνείς οργανισμούς».
Τι έχει να πει τώρα; Ότι με την απέλαση συμβάλλει στην επίτευξη των δηλώσεων;
Η πράξη του Υπουργείου του τον αναβαθμίζει στο πρόσωπο του πρωθυπουργού, ή θα παραγκωνιστεί όπως τό ’παθε στο παρελθόν ένας άλλος υπουργός Εξωτερικών;
