Απελπισία µε το κυκλοφοριακό χάος

Μην έχουµε λοιπόν αυταπάτες. Ζω και εργάζοµαι στα Χανιά από το 1975 και αυτό το χάλι στους δρόµους δεν το θυµάµαι ποτέ.
Η οδός Γιαµπουδάκη, η πλατεία ∆ικαστηρίων, ο παραλιακός δρόµος στο Κουµ Καπί, η οδός Αποκορώνου συνθέτουν νύχτα και µέρα ένα απόκοσµο σκηνικό.
Βρισκόµαστε ήδη στα µέσα Μαΐου και η µοιραία πόλη έχει αρχίσει να κατακλύζεται και από τους ξένους επισκέπτες που βλέπουν αυτήν την τραγική και σουρεάλ κατάσταση.
Για τους Χανιώτες ούτε λόγος.
Εµείς είµαστε τα γνωστά “υποζύγια” της “έξυπνης” πόλης που κουβαλάµε το άχθος µιας µεταµοντέρνας εµµονής.
Μην έχουµε λοιπόν αυταπάτες.
Τόσο κακός σχεδιασµός µαζεµένος στο οδόστρωµα κάθε δρόµου στο κέντρο της πόλης. Υπάρχουν άραγε χρονοδιαγράµµατα; Γιατί δεν υπάρχουν σκέψεις να µην γίνονται ταυτόχρονα έργα σε κεντρικά σηµεία;
Και δεν µπορεί κανείς να αντιδράσει !
Κάτω από την άσφαλτο είναι η θάλασσα και φοβούµαι πως θα κάνουµε µια… τρύπα στο νερό.