Απελπισία στο «Ξενία»

Η κατάσταση στα αποδυτήρια του «Ξενία» στο λιµάνι των Χανίων είναι απελπιστική.
Είναι µια α – κανονικότητα που προσβάλλει τις µνήµες και τις αναφορές της πόλης.
Όσοι Χανιώτες περνούν έξω από την πισίνα του «Ξενία» σκέφτονται τι έζησαν εκεί και πώς την κατάντησε τώρα ο νευρωνικός χρόνος της πόλης.
Φοβάµαι ότι κανείς πια δεν µπορεί να αντιδράσει σε αυτό.
Ο νευρωνικός χρόνος προκαλεί την απογοήτευση και τη µελαγχολία και σκεπάζει την πόλη µε ένα γκρίζο πέπλο Αύγουστο µήνα.
Όταν σκάνε οι «φούσκες» της Ιστορίας, το «εορτολόγιο» των αναφορών µας στην πόλη γκριζάρει, γίνεται µουντό.
Νοµίζω ότι είναι µια επίθεση στη νεότητα της γενιάς µου.
Είπε για µας πολλά η Ιστορία, αλλά τουλάχιστον ας προστατεύσουν το «Ξενία».
∆εν ξέρω αν το επιτρέπει η κορεκτίλα της εποχής, αλλά ας το αντιµετωπίσουν σαν το «Μυστικό ∆είπνο» της συλλογικής µνήµης της πόλης.
Το δείπνο βέβαια θέλει και… δειπνοσοφιστές και δεν ξέρω αν έχουµε τέτοιους στα ωραία Χανιά.
Έχουµε όµως «έξυπνο» παρκάρισµα.
…Έξω από την πισίνα του «Ξενία».