Kύριε διευθυντά,
από τότε που ανοίξανε τα σύνορα με την Αλβανία, αρχές της δεκαετίας του 1990, εδεχτήκαμε στη χώρα μας πολλές χιλιάδες Αλβανούς απεριόριστα και ανεξέλεγκτα. Μεταξύ τους υπήρχαν και τυχοδιώκτες, τίμιοι εργάτες, αλλά υπήρχαν και δραπέτες από τις φυλακές της Αλβανίας. Πολλοί από τους δραπέτες συνέχισαν εδώ ως κακοποιά στοιχεία. Παράλληλα εισβάλανε στη χώρα πλημμύρα μεταναστών από τα 4 σημεία του ορίζοντα. Δεν αργήσανε να ξεπεράσουνε το λογικό ποσοστό ξένων στον πληθυσμό μιας χώρας. Συνέπεσε όμως να είχε προηγηθεί η μετανάστευση των Ελλήνων εργαζομένων στο εξωτερικό και η ανάπτυξη της εμπορικής μας ναυτιλίας, όπου είχανε απορροφήσει πολλά εργατικά χέρια.
Παράλληλα η κυβέρνηση με τα εμβάσματα από τους μετανάστες μας, με δάνεια και ομόλογα παρουσίαζε μια πλασματική ευημερία. Οποιος ήθελε να εργαστεί έβρισκε δουλειά. Δημιουργούσε κάποια νομικά πρόσωπα Δ.Δ. (νοσοκομεία, σχολές, κ.ά. ξεπερνώντας την οικονομική αντοχή της χώρας). Επιδοθήκανε και σε κλεψιές, μίζες και ψηφοθηρικά ρουσφέτια και από τότε αρχίζει η χρεωκοπία και ο οικονομικός κατήφορος της χώρας. Οι επόμενες κυβερνήσεις αναδείχθηκαν αντάξιες σε ανικανότητα και κακοδιοίκηση. Για τους μετανάστες ήταν εύκολο τότε να βρουνε δουλειά και τους προτιμούσαν ως φτηνά εργατικά χέρια. Οταν όμως έγιναν πάρα πολλοί δε μπορούσε πια η χώρα να τους δώσει δουλειά και ψωμί και πολλοί επιβιώνανε σε παράνομη δραστηριότητα. Εγώ από τη δεκαετία του 1990 έγραφα στις εφημερίδες ότι το μεταναστευτικό θα εξελιχθεί σε εθνικό πρόβλημα. Με είπανε και ρατσιστή, μα έτσι ακριβώς είναι.
Τώρα φαίνεται καθαρά στον ορίζοντα ότι βραδέως μα ασφαλώς μας έρχεται καταστροφή. Και τώρα έχουμε από αλλοδαπούς υπέρβαρο φορτίο. Αυτοί που έχουμε εδώ αυξάνονται συνεχώς και έχουμε εισροή κάθε μέρα με κάθε τρόπο. Αυτά σε συνδυασμό με την υπογεννητικότητα των Ελλήνων και επιπλέον αφού πάρα πολλοί Ελληνες φέυγουν στο εξωτερικό, βγαίνει το συμπέρασμα ότι στις επόμενες δεκαετίες, με μαθηματική ακρίβεια οι Ελληνες θα είναι στην Ελλάδα μειονότητα! Μα τότε η Ελλάδα δεν θα είναι ελληνική. Οι αλλοδαποί θα νομιμοποιηθούνε, θα αποκτήσουν πολιτικά δικαιώματα, θα έχουνε βουλευτές και υπουργούς. Μα μακρόπνοα απειλείται και αυτή η ελληνική εθνική κυριαρχία. Όταν τα ξενόφιλα κόμματα θα κυριαρχούνε.
Αν δεν το ξέρουνε οι ηγέτες μας, ας το μάθουνε από ένα απλό πολίτη ότι, πάνω από Μάαστριχ, πάνω από συμφωνίες, πάνω από ευαισθησίες, πάνω από όλα είναι η επιβίωση και η διαιώνηση του Εθνους μας. Γίνεται ένας πόλεμος και μια άλωση της χώρας χωρίς όπλα. Μα στις επιτακτικές εθνικές ανάγκες και σκοτώνονται και σκοτώνουν χωρίς λύπηση και χωρίς να δεσμεύονται από συμφωνίες.
Οι Μ. Δυνάμεις θέλουνε να παγκοσμιοποιήσουνε τον κόσμο χωρίς να το καταλάβει, όπου αυτοί θα είναι οι κοσμοδικτάτορες. Η “αριστερή” μας κυβέρνηση υπακούει τυφλά στις εντολές που δέχεται από το εξωτερικό (που τόσο διαφέρουν από τις προεκλογικές των δηλώσεις) όχι για το εθνικό συμφέρον, μα για να παρατείνει την παραμονή της στην εξουσία.
Εχω παιδιά και εγγόνια, ανησυχώ για το τι περιμένει τις επόμενες γενιές στη χώρα του Περικλή και του Βενιζέλου. Οι ηγέτες μας δεν έχουν παιδιά; Δεν έχουν πατρίδα; Δεν διαθέτουν διορατικότητα να δούνε με τη φαντασία τους σε τι στάδιο θα είναι η Ελλάδα ύστερα από κάποιες δεκαετίες; Γιατί δεν ενοχλούν την Ε.Ε. και άλλες διεθνείς οργανισμούς να ζητήσουν παρεμβολή εμποδίων για τις εισροές στην Ελλάδα.
Είμαστε μικρή και φτωχή χώρα, βρισκόμαστε σε κρίση. Επιτακτικά επιβάλλεται να αντιδράσουμε πια. Από τα χρήματα που διαθέτει η Ε.Ε. καλύπτεται ένα μέρος μόνο από τις έμμεσες και άμεσες οικονομικές επιβαρύνσεις που μας προκαλούνε οι αλλοδαποί.
Δεν είμαι ρατσιστής, δεν είμαι χρυσαυγίτης, δεν αντιπαθώ τους ξένους, μα αγαπώ την πατρίδα μου και λυπούμαι που βλέπω πως την οδήγησαν σε ατέρμονο κατήφορο. Αν αυτό είναι έγκλημα είμαι εγκληματίας, αν είναι ρατσισμός, είμαι ρατσιστής. Πιστεύω ότι αυτά που γράφω δεν είναι η άποψή μου, μα είναι η πραγματικότητα και συνεπώς δεν είμαι ρατσιστής, μα πατριώτης. Τα ΜΜΕ και οι πνευματικοί μας άνθρωποι ευαισθητοποιούν τον κόσμο για την πανίδα, για τη χλωρίδα, για την οικολογία και τα αδέσποτα και πολύ καλά κάνουν. Πολύ κακώς όμως κανένας δεν συγκινείται για την φανερή αυτή απειλή για το Εθνος μας. Δεν τολμούνε από φόβο μην τους πούνε ρατσιστές, ενώ είναι εθνική υποχρέωσή τους να λένε στον κόσμο τι τον περιμένει.
Κανάκης Γερωνυμάκης