ΓΙΑ σκεφθείτε το λιγάκι; Είπε ο κ. Τσίπρας στη Βουλή, για το νέο «υπερ-μνημόνιο»: «Το υπογράψαμε, το ψηφίζουμε, θα το υλοποιήσουμε, αλλά δεν είναι… δικό μας!».
ΜΑ, ο ίδιος δεν το συνυπέγραψε με τους δανειστές κάποια νύχτα του Ιούλη; Ο ίδιος με τους 120 βουλευτές του συν τους ΑΝΕΛίτες και τα «μνημονιακά» κόμματα της αντιπολίτευσης δεν το ψήφισε στη Βουλή; Ο ίδιος δεν υποσχέθηκε, έστω με βαριά καρδιά, ότι θα το εφαρμόσει;
ΒΕΒΑΙΑ, χάριν λαϊκισμού, ο κ. Τσίπρας ευσχήμως διατείνεται: «Δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι η ιδιοκτησία και η έμπνευση του προγράμματος ανήκει στην ελληνική πλευρά»! Δηλαδή, η ελληνική πλευρά έχει υπογράψει ένα «συμβόλαιο» για ένα μνημόνιο-μνημείο και αρνείται ότι της ανήκει;
…ΤΟ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΟ πρόβλημα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. δεν εντοπίζεται μόνο στη φανερή έλλειψη στελεχών με ευρωπαϊκή επάρκεια κουλτούρα και εμπειρία, αλλά και σε εκείνη των ικανών πολιτικών να διατηρήσουν τη χώρα στην Ευρωζώνη.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ δεν μετατοπίζεται στον χαμηλής ποιότητας πολιτικό λόγο της κυβέρνησης. Ούτε επικεντρώνεται στις «δραχμιστικές», εκ διαμέτρου αντίθετες, αλλά επικίνδυνες, για τη συνοχή του κόμματος και της χώρας απόψεις της «Αριστερής Πλατφόρμας» του Π. Λαφαζάνη.
Η «ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ» αριστερή κυβέρνησης, κατά την άποψή μας, καλείται να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα στο οποίο όμως δεν πιστεύει, αφού είναι δεδομένη η αντιμνημονιακή και αντικαπιταλιστική φιλοσοφία της. Μπορεί να προσπάθησαν οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ να μεταμφιέσουν τους εκπροσώπους των δανειστών (την τρόικα) σε «θεσμούς», να επιχείρησαν να τους συναντούν εκτός Ελλάδας, να ονόμασαν το μνημόνιο «πρόγραμμα», όμως στη δική μας πραγματικότητα όχι μόνο τίποτε δεν άλλαξε, αλλά επιδεινώθηκε και η διαβίωσή μας.
ΟΛΑ γύρισαν «μπούμεραγκ» στην κυβέρνηση! Ναι, έκαναν (αυτό μαθαίναμε) έναν φιλόδοξο αγώνα για να διαμορφώσουν μια νέα «έντιμη», όπως έλεγαν, συμφωνία με τους εταίρους. Όμως, κάτω από τη συνεχή απειλή ενός (καλά μελετημένου από το Σόιμπλε) Grexit και τη δική μας γύμνια ανυπαρξία εναλλακτικών προτάσεων που να περιέχουν μια βιώσιμη «μετα-ευρώ» λύση, βρεθήκαμε στο να υπογράφουμε ακόμη και πράγματα που δεν πιστεύουμε!
ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ ή διαβάζοντας, μάλιστα, την σε εξέλιξη «βαρουφακειάδα» (πιθανόν αργότερα και «λαφαζανειάδα»), μας πιάνει απογοήτευση και θλίψη γιατί εμπιστευτήκαμε τις τύχες της χώρας σε εντελώς ερασιτέχνες «άκαπνους» πολιτικά και απρόβλεπτους ανθρώπους!
ΤΟ δε άκρον άωτον του ερασιτεχνισμού έγκειται στο ότι υπέγραψαν εσπευσμένα το μνημόνιο, μόνον όταν αντιλήφθηκαν τι θα συμβεί σε περίπτωση μιας οποιασδήποτε μορφής (άτακτης ή συντεταγμένης) εξόδου μας από την Ευρωζώνη και την Ε.Ε. Καλές οι ιδεολογίες, αλλά καλύτερη η γρήγορη προσαρμογή στην απτή πραγματικότητα αν θέλουμε να επιβιώσουμε ως έθνος.
