Απίστευτο

Είναι απίστευτα αυτά που σκαρφίζονταν ορισμένοι για να λεηλατούν το δημόσιο χρήμα, εκμεταλλευόμενοι αφενός την ανικανότητα και αφετέρου τη συνενοχή των πολιτικών που υπέγραφαν τις επιχορηγήσεις στις επονομαζόμενες Μ.Κ.Ο. (μη κυβερνητικές οργανώσεις).
Για να γίνω πιο σαφής, εάν μεν οι υπουργοί υπέγραφαν χωρίς να εξετάζουν πού πήγαιναν τα χρήματα που τους έδιναν είναι το λιγότερο επικίνδυνοι και ανίκανοι να διαχειρίζονται κυβερνητικές θέσεις (άραγε εάν τα χρήματα ήταν δικά τους, θα τα έδιναν με τόση ευκολία χωρίς να ελέγχουν το πώς αξιοποιούνται;).
Εάν όμως δεν ήταν απλά ανικανότητα, θα πρέπει η δικαιοσύνη να τους καλέσει να απολογηθούν για το πώς διαχειρίσθηκαν τα εκατομμύρια ευρώ που λεηλατήθηκαν από τις Μ.Κ.Ο.
Εδώ θα πρέπει να αναθεωρηθεί το νομικό πλαίσιο που δυστυχώς δίνει τη δυνατότητα στους μεγαλοοφειλέτες να τη γλυτώνουν και οι κατηγορούμενοι για ύποπτο πλουτισμό αξιοποιώντας τα παράθυρα του νόμου πολλές φορές να χρειάζονται πάρα πολλά χρόνια μέχρι το δημόσιο να εισπράξει μέρος των κλεμμένων χρημάτων.
Θα πρέπει αμέσως να κατάσχονται όλα τα περιουσιακά τους στοιχεία χωρίς καμία καθυστέρηση, όπως επίσης των συγγενών για χρήματα που δεν θα μπορούν να δικαιολογήσουν πως αποκτήθηκαν.
Μόνο με αυτό τον τρόπο θα υπάρχει η βεβαιότητα στους πολίτες πως πράγματι υπάρχει δικαιοσύνη στη χώρα μας.
Όπως επίσης αδυνατώ να καταλάβω τη “λογική” του νόμου που σε περίπτωση κάποιος, συνήθως δημόσιος λειτουργός ή πολιτικός, έχει “ξεχάσει” να δηλώσει μεγάλα ποσά, απλά καλείται να πληρώσει τους αναλογούντες φόρους.
Θα έπρεπε σε αυτές τις κατηγορίες των συμπολιτών μας που διαχειρίζονται χρήματα του δημοσίου, άσχετα εάν δεν μπορούν να αποδείξουν οι ελεγκτές ότι τα χρήματα είναι προϊόντα άνομων συναλλαγών να κατάσχονται εφόσον δεν προσκομίσουν αποδείξεις επαρκείς για την προέλευσή τους.
Όλα τα άλλα είναι κατασκευάσματα ενός άρρωστου νομοθετικού συστήματος για να μπορούν να διαφεύγουν τα λαμόγια, κλασικό παράδειγμα ο επονείδιστος νόμος περί ευθύνης υπουργών, που δυστυχώς παρότι έχει καταγγελθεί από όλες τις πτέρυγες της Βουλής εξακολουθεί να ισχύει προς δόξα του πολιτικού συστήματος.
Εάν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς οι Μ.Κ.Ο. είναι η κορυφή του παγόβουνου, από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα κάθε ένας από εμάς γνωρίζει περιπτώσεις λεηλασίας του δημόσιου χρήματος, ενδεικτικά αναφέρω, από τα φακελάκια που μας ανάγκαζαν να δίνουμε για να εξυπηρετηθούμε μέχρι τις επιδοτήσεις που έπαιρναν με ψεύτικα παραστατικά αγροτοπατέρες.
Εάν κάποιος φίλος αναγνώστης πιστεύει ότι αδικείται γιατί δεν γνώριζε καμία περίπτωση απάτης για να καταγγείλει του ζητάω συγγνώμη.