Απιστευτες εικόνες αντίκρισαν σήμερα όσοι μπήκαν στα κτήρια στον Λόφο Καστέλι μετά την αποχώρηση της Αστυνομίας και τη διακοπή (;) των εργασιών που είχαν ξεκινήσει στα πλαίσια του σχεδίου ξενοδοχοποίησης.
Βομβαρδισμένο τοπίο θυμίζει το κτήριο, το οποίο καταλήφθηκε ξανά από τη Ρόζα Νέρα. Στο κτήριο το οποιο μέχρι σημερα το πρωί φυλαγόταν σε βαρδιές από την Αστυνομία, η εικόνα που αντικρίζει οποιος το επισκέπτεται, παραπέμπει σε… πόλεμο. Δυσοσμία, κοπριά σε αρκετά σημεία, ακόμα και κόπρανα, συνθέτουν το σκηνικό! Χαρακτηριστικό είναι ότι έγινε επέμβαση σε εξωτερικό τοίχο με τρυπάνι.
Στον χώρο φαίνεται ότι έχει γίνει έρευνα, η οποία πάντως – σύμφωνα με τον φωτογραφικό φακό – παραπέμπει σε… βανδαλισμό.
Βλέπεις κάτι τέτοια χάλια κι ο νους σου πάει στο παλιό σύνθημα των Αναρχικών: “Το κράτος είναι ο μόνος τρομοκράτης”!
Εδωπέρα δουλευόμαστε μεταξύ μας. Δηλαδή το κτίριο αρχικά εκκενώθηκε για να δωθεί σε ποιον ; Στο ιδιοκτήτη…, στο μισθωτή… ; Γενικά όταν ένα κατειλημμένο κτίριο εκκενώνεται αποδίδεται στον ιδιοκτήτη και όχι στον μισθωτή. Αλλά ας πούμε ότι θα αποδιδόταν στο μισθωτή. Οι αρχές του τόπου, οι οποίοι είναι κρατικοί υπάλληλοι-μη ξεχνιόμαστε, θα παρέδιδαν το κτίριο στον “επενδυτή” με τις περικεφαλαίες στους τοίχους και τα κόπρανα στη μέση των δωματίων; Ή μήπως ο μισθωτής απλά δεν ήθελε ποτέ να το παραλάβει. Γιατί ένας φορέας διαχείρισης τουριστικών ακινήτων που έχει σκοπό να επενδύσει, γυρίζει τον κόσμο ανάποδα για να το κάνει στην ώρα του και δεν περιμένει 7 χρόνια. Επίσης, μόλις του αποδοθεί το κτίριο πάει και εγκαθίσταται επιτόπου, εφόσον υπάρχουν οι απαιτούμενες άδειες.
Και το Πολυτεχνείο τι ρόλο έχει σε όλα αυτά; Ανέχεται ένα συγκρότημα Κτιρίων που βρίσκεται στην ιδιοκτησία του, και μάλιστα ιστορικών κτιρίων, να βανδαλίζεται με τέτοιο τρόπο (κόπρανα και περικεφαλαίες την 21ή Απριλίου… ειρωνεία ε;), όταν βρίσκεται υπό την ευθύνη φύλαξης και προστασίας μιας δημόσιας υπηρεσίας…
Από τα παραπάνω, δεν θα ήταν κακεντρεχής κάποιος ο οποίος θα σκεφτόταν ότι εδώ πέρα δεν υπάρχει καμία διάθεση αξιοποίησης των κτιρίων της Μεραρχίας για τον οποιοδήποτε σκοπό, αλλά ο λόφος καστέλι χρησιμοποιείται ως σκηνικό μια ακροδεξιάς φιέστας που ανεβαίνει προεκλογικά προς άγρα ψήφων και ταυτόχρονα και ως ένα χουντικής έμπνευσης καψώνι των συλλογικοτήτων που δραστηριοποιούνται στο αντι-ρήμαγμα των κτιρίων.