Ενα διαφορετικό αφιέρωμα θα κάνουμε σήμερα στις “διαδρομές” αφού θα αναφερθούμε στην πορεία του χανιώτικου ποδοσφαίρου την τελευταία 35ετία.
Οταν από το ναδίρ και την μηδενική εκπροσώπηση στις τέσσερις -τότε- εθνικές κατηγορίες το 1987-88 έφθασε σήμερα να έχει εκπροσώπηση και στις 3 πλέον κατηγορίες και μάλιστα είναι η μοναδική Ενωση της περιφέρειας που παρουσιάζει αυτή την εικόνα. Ενώ σε δυναμική ομάδων (σύμφωνα με τις κατηγορίες όπου μετέχουν και όχι δηλαδή τον αριθμό) μονάχα το Ηράκλειο μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει καλύτερη παρουσία με τους δύο συλλόγους του (ΟΦΗ, Εργοτέλης) στη Σούπερ Λιγκ. Αλλά και σε αριθμό ομάδων να το εξετάζαμε, πάλι θα βλέπαμε ότι με τις 3 τα Χανιά είναι στην 12η θέση που είναι πάλι η πλέον βελτιωμένη σε σχέση με την μηδενική εκπροσώπηση και την 43η θέση 36 χρόνια πριν.
Η σύγκριση με το 1987-88 δεν είναι τυχαία. Διότι τότε, παράλληλα με τη στρατιωτική μας θητεία, ξεκινούσαμε την ενασχόληση μας με το αθλητικό ρεπορτάζ στα “Σπορ της Κρήτης” και καθώς ο Μινώταυρος είχε μόλις υποβιβαστεί από τη Δ’ Εθνική και ο πρωταθλητής Α’ κατηγορίας Χανίων ΑΟΧ βρήκε υψηλό το εμπόδιο του… Παγκορινθιακού στα μπαράζ ανόδου αυτό είχε ως αποτέλεσμα όλες οι ομάδες της ΕΠΣ Χανίων να αγωνισθούν μέσα στα στενά όρια του νομού. Κάτι που συνέβη για πρώτη -και ευτυχώς τελευταία- φορά τα τελευταία 53 χρόνια!
Ζητήσαμε λοιπόν από τρεις ποδοσφαιριστές της δεκαετίας του ’80 των σημερινών πρεσβευτών του ποδοσφαίρου μας να μάς κάνουν συγκρίσεις και να προσπαθήσουν να εντοπίσουν ποιες ήταν εκείνες που αλλαγές που έφεραν αυτή την εξέλιξη.
Χρήστος Παπαδογιάννης Αλλαξαν πολλά: παράγοντες, γήπεδα, Ακαδημίες…
Την εστία του ΑΟ Χανιά σε όλη τη δεκαετία του ’80 υπερασπιζόταν ο Χρήστος Παπαδογιάννης, προπονητής σήμερα της Σπάθας Κολυμπαρίου που θεωρεί ότι άλλαξαν πολλά στο χανιώτικο ποδόσφαιρο για να έχουμε φθάσει σήμερα σε αυτό το επίπεδο.
«Σήμερα η ποδοσφαιρική παιδεία και η νοοτροπία των ανθρώπων που ασχολούνται με το χανιώτικο ποδόσφαιρο αλλά και τα ταλέντα που βγαίνουν έφεραν τα αντίστοιχα αποτελέσματα και έβγαλαν το άθλημα από την αφάνεια. Βλέπουμε οργανωμένες Ακαδημίες στις οποίες γίνεται συστηματική δουλειά από την δεκαετία του ’90. Οπως ο Κισσαμικός, η Ιωνία, η Δόξα κ.ά.. Επίσης τα πρωταθλήματα που διοργανώνει η ΕΠΣΧ τόσο σε παίδες αλλά και στις μικρότερες ηλικίες έβαλαν σημαντικές βάσεις για να ζήσουμε αυτή την άνθηση. Μην ξεχνάμε και την τοποθέτηση χλοοτάπητα
-έστω και πλαστικού- σχεδόν σε όλα τα γήπεδα του Νομού Χανίων. Στην εποχή μου τα γήπεδα με χόρτο ήταν πολυτέλεια κάτι που άλλαξε από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 και μετά. Επίσης από όταν υποβιβάστηκε ο ΑΟ Χανιά από την Δ’ Εθνική το 1998, υπήρξε ένα μεγάλο κενό που δεν καλύφθηκε μέχρι την άνοδο του Πλατανιά. Μία προσπάθεια που έγινε με τη δημιουργία της ΑΕΧ, κράτησε λίγο».
Βιογραφικό
Ο Χρήστος Παπαδογιάννης γεννήθηκε στις 13 Μαρτίου 1961 και ξεκίνησε στη β’ ομάδα του ΑΟΧ το 1976-77. Πολύ σύντομα βρέθηκε και κάτω από τα δοκάρια της πρώτης ομάδας την οποία υπηρέτησε μέχρι το καλοκαίρι του 1993 ενώ υπήρξε και… γκολτζής από το σημείο του πέναλτι την περίοδο ’87-’88 στην Α’ κατηγορία. Το 1993 δόθηκε στον Πανιώνιο Κουμ Καπί ως αντάλλαγμα για την μετακίνηση ενός νεαρού ποδοσφαιριστή στον ΑΟΧ, του Κώστα Κιάσσου! Στη συνέχεια υπερασπίστηκε ακόμα την εστία Κισσαμικού και Θησέα, ενώ στην ομάδα του Καστελίου αγωνίσθηκε μέχρι και σε ηλικία 46 ετών! Τα τελευταία χρόνια είναι προπονητής, σήμερα βρίσκεται στον πάγκο της Σπάθας που ξεκίνησε εντυπωσιακά το πρωτάθλημα.
Αντώνης Μουντάκης: «Ας εμπιστευτούμε περισσότερο τους Χανιώτες παίκτες»
Αναζητώντας και από τον Κισσαμικό ένα παίκτη της δεκαετίας του ’80 ζητήσαμε από τον Αντώνη Μουντάκη σημερινό εκδότη της εβδομαδιαίας εφημερίδας “Νέοι Ορίζοντες” να μας πει τη γνώμη του, πού νομίζει ότι οφείλεται η άνοδος και πολύ σωστά θέτει και ένα θέμα για προβληματισμό: ότι για να υπάρχει συνέχεια πρέπει οι ομάδες μας να εμπιστευτούν περισσότερο τους Χανιώτες παίκτες… Οπως λέει:
«Αν πριν 3-4 χρόνια κάποιος μας έλεγε ότι θα ερχόταν αγωνιστική περίοδος που θα βλέπαμε από μία χανιώτικη ομάδα σε κάθε εθνική κατηγορία, ο πιο επιεικής χαρακτηρισμός που θα του αποδίδαμε ήταν: ονειροπόλος! Ωστόσο, έστω και μέσα από συγκυρίες, αυτό έγινε και αναγέννησε τον διψασμένο Χανιώτη φίλαθλο που είχε πάρει απόφαση ότι θα περιοριζόταν στο να παρακολουθεί μόνο αγώνες περιφερειακού και τοπικού πρωταθλήματος, ή -στην καλύτερη περίπτωση και για μικρό χρονικό διάστημα- αγώνες Γ’ Εθνικής. Όσον αφορά τις συγκυρίες που ανέφερα προηγουμένως, πρόκειται για τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετώπισαν τα τελευταία χρόνια παραδοσιακά μεγάλες ομάδες και μέσα από τα νέα ποδοσφαιρικά πλαίσια δεν ήταν δυνατόν να συνεχίσουν να φυτοζωούν στη Σούπερ Λίγκα. Τρανό παράδειγμα η ΑΕΚ, και δευτερευόντως η Λάρισα, ο Ηρακλής και δεκάδες ακόμα παραδοσιακά μεγάλες ομάδες που αντιμετώπισαν ανυπέρβλητα διοικητικά και οικονομικά προβλήματα. Ετσι, στο προσκήνιο ήρθαν υγιείς ομάδες που μέχρι πρόσφατα περιορίζονταν σε πρωταθλήματα εντός του Νομού ή της Περιφέρειας τους. Ο Πλατανιάς ήταν το πρώτο δείγμα αυτής της νέας τάξης πραγμάτων, ο οποίος αν και βρέθηκε από τη Γ’ Εθνική στη Σούπερ Λίγκα μέσα από αυτές τις συγκυρίες, κατάφερε να εντυπωσιάσει και ελπίζω να έχει και ανάλογη συνέχεια. Το “μυστικό” της εντυπωσιακής ανοδικής πορείας είναι η υγιής διοίκηση, που αν και άπειρη, ξεπέρασε τον εαυτό της και παρέδωσε οργανωτικά μαθήματα στους πιο έμπειρους. Οσον αφορά τον Α.Ο. Χανιά, πέρσι κατάφερε ένα μεγάλο θαύμα και θέλω να πιστεύω ότι η ιστορική και λαοφιλής αυτή ομάδα μπήκε πλέον στον δρόμο που της αξίζει. Τέλος, ο Κισαμικός, που είναι το νέο… φυντάνι του χανιώτικου ποδοσφαίρου, έχει κάνει πολύ σοβαρά και σταθερά βήματα στηριζόμενος κι αυτός σε μια υγιή διοίκηση που αποτελείται από νέα σε ηλικία άτομα, πετυχημένα επαγγελματικά και καταξιωμένα στην τοπική κοινωνία, που αγαπούν την ομάδα και διαθέτουν αρκετό χρόνο και χρήμα για να τη δουν όσο πιο ψηλά γίνεται. Ο κόσμος στην Κίσαμο έχει αγκαλιάσει την ομάδα και υπάρχουν οι προοπτικές για να κάνει ακόμα μεγαλύτερα πράγματα. Εν κατακλείδι, από εδώ και στο εξής, οι ομάδες που θα διαθέτουν σοβαρές και ισχυρές διοικήσεις θα μακροημερεύσουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Αν παράλληλα διαθέτεις αρκετό κόσμο και δημιουργήσεις και τις κατάλληλες υποδομές, τότε θα μονιμοποιήσεις τη θέση σου στον ποδοσφαιρικό χάρτη.
Και μια επισήμανση: ας ξεκινήσουμε σιγά-σιγά να αναδεικνύουμε και να εμπιστευόμαστε παιδιά του Νομού μας.
Γιατί στην παρούσα φάση δεν το κάνει καμία από τις τρεις ομάδες και αυτό στο άμεσο μέλλον ίσως αποδειχθεί καταστροφικό».
Βιογραφικό
Ο Αντώνης Μουντάκης γεννήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 1965 και ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα στα δεύτερα του Κισσαμικού το 1978. Από το 1981 έως το 1991 αγωνίσθηκε στην α’ ομάδα ενώ στη συνέχεια για μία εξαετία στη Θύελλα Καλάθενων. Ηταν ένας από τους καλύτερους ανασταλτικούς παίκτες που ανέδειξε η περιοχή, τόσο ως σέντερ μπακ αλλά και στις υπόλοιπες θέσεις της άμυνας. Σήμερα είναι εκδότης της εφημερίδας “Νέοι Ορίζοντες” αλλά και Α’ αντιπρόεδρος της Ενωσης Ιδιοκτητών Επαρχιακού Τύπου (ΕΙΕΤ).
Στέλιος Βαρουξάκης: «Οι άνθρωποι έκαναν την διαφορά…»
Ο αρχηγός του Πλατανιά τη δεκαετία του ’80, Στέλιος Βαρουξάκης είχε την τύχη να ήταν και ο πρώτος πρόεδρος της ΠΑΕ στην πρωτόγνωρη αυτή διάκριση, από το καλοκαίρι του 2012 να γίνει η πρώτη εκπρόσωπος του χανιώτικου ποδοσφαίρου στην κατηγορία.
Οπως τονίζει, μία τέτοια εξέλιξη φυσικά και δεν μπορούσε να τη φανταστεί όχι μονάχα τα χρόνια που φορούσε την φανέλα με το τριφύλλι αλλά ούτε και μέχρι πριν λίγα χρόνια όταν οι “ερυθρόλευκοι” ξεκινούσαν με βασικό στόχο την παραμονή στη Γ’ Εθνική. «Πιστεύω ότι αλλάζουν οι εποχές και αλλάζουν μαζί τους και οι άνθρωποι. Ετσι και η άνοδος αυτή τόσο του χανιώτικου ποδοσφαίρου όσο και ειδικότερα του Πλατανιά έχει να κάνει περισσότερο με την αλλαγή των ανθρώπων που διοικούσαν, δηλαδή των παραγόντων. Νέοι άνθρωποι με φρέσκες ιδέες, σύγχρονες που μπόρεσαν να αφουγκραστούν τις εξελίξεις και να τις ακολουθήσουν, έφεραν αυτή την πολύ μεγάλη διάκριση. Βοήθησαν και οι υποδομές που σίγουρα βελτιώθηκαν με την τοποθέτηση χόρτου στα περισσότερα γήπεδα αν και οι πιο σημαντικές παρεμβάσεις έγιναν μόλις τον τελευταίο χρόνο. Διότι όπως θυμάστε ήταν η άνοδος του Πλατανιά που έφερε τη ριζική ανακατασκευή του γηπέδου στα Περιβόλια ενώ σήμερα προχωράμε και στη δημιουργία ενός σύγχρονου προπονητικού κέντρου στο Μάλεμε».
Βιογραφικό
Από τους κορυφαίους αμυντικούς στην ιστορία του Πλατανιά, ο 46χρονος σήμερα Στέλιος Βαρουξάκης (γεννήθηκε 18 Αυγούστου 1967) φόρεσε επί 15 χρόνια τη ερυθρόλευκη φανέλα και έζησε μαζί της τις πρώτες σημαντικές διακρίσεις με σχεδόν όλα τα τοπικά πρωταθλήματα στην ιστορία του συλλόγου (1981, 1985, 1989). Μονάχα το 1993 του… ξέφυγε όταν είχε για μία σεζόν μετακινηθεί στον ΑΟ Χανιά και με τον οποίο κατέκτησε τον τίτλο στο περιφερειακό πρωτάθλημα. Ανέλαβε πρόεδρος της ΠΑΕ από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας της πριν από μία πενταετία, ενώ υπήρξε και παλιότερα επικεφαλής της διοίκησης (την προηγούμενη δεκαετία) όταν η ομάδα έπαιζε στο περιφερειακό
Μία σύγκριση του ποδοσφαιρικού χάρτη σήμερα με το 1987-88
Στον παρακάτω χάρτη κατά σειρά αναγράφεται η κατάταξη και ο αριθμός των ομάδων αρχικά την περίοδο 2013-14 και στη συνέχεια το 1987-88 σε κάθε Νομό-Ενωση αφού ουσιαστικά συμπίπτουν τα όρια τους. Σε παρένθεση ο αριθμός των ομάδων στις 3 και τις 4 αντίστοιχα εθνικές κατηγορίες τις δύο αυτές περιόδους. Δηλαδή η Αθήνα έχει σήμερα 22 ομάδες στις εθνικές κατηγορίες (από 4 ομάδες σε Α’ και Β’ Εθνική συν 14 στη Γ’) ενώ το 1987-88 είχε 18 (3 στην Α’, 5 στην Β’, 3 στη Γ’ και 7 στη Δ’ Εθνική). Διευκρινίζουμε ότι η αξιολόγηση έγινε όχι σύμφωνα με τον αριθμό των ομάδων αλλά με τη δυναμική τους ανάλογα με την κατηγορία που αγωνίζονται. Ενωση με μία ομάδα που όμως μετέχει στη Σούπερ Λιγκ έχει υψηλότερη κατάταξη από άλλη με περισσότερες αλλά στις μικρότερες εθνικές κατηγορίες. Φυσικά υπάρχουν αρκετές Ενώσεις που ισοβαθμούν την ίδια θέση, π.χ. όσες δεν έχουν (ή δεν είχαν) καμία εκπροσώπηση.
• Να διευκρινίσουμε ότι η μόνη Ενωση που περιλαμβάνει δύο νομούς και μάλιστα από διαφορετικά γεωγραφικά διαμερίσματα, είναι η Πρέβεζα/Λευκάδα αλλά από τη νησί του Ιονίου ο μοναδικός του εκπρόσωπος (Τηλυκράτης) ήδη παραιτήθηκε από τη Γ’ Εθνική -γι’ αυτό και το αστεράκι.
Οι Ενώσεις με την μεγαλύτερη άνοδο αυτά τα 36 χρόνια
Χανιά 5η θέση από 43η (+38)
Ροδόπη 8η από 37η (+29)
Αρκαδία 8η από 32η (+24)
Αιτωλ/νία 7η από 29η (+22)
Λέσβος 11η από 32η (+21)
Ζάκυνθος 26η από 47η (+21)
Φωκίδα 26η από 47η (+21)
Οι Ενώσεις με την μεγαλύτερη πτώση
Δωδεκάνησα 45η θέση από 7η (-38)
Κόρινθος 37η από 17η (-20)
Τρίκαλα 37η από 19η (-18)
Κοζάνη 37η από 22η (-15)
Σέρρες 20η από 9η (-11)
Δράμα 22η από 11η (-11)
Πέλλα 26η από 16η (-10)
