Από Μόσχα σε Βρυξέλλες και Κων/πολη

Η κατάσταση στον Εβρο δεν εξελίσσεται, ως φαίνεται, απο κλιμακούμενη. Η απόπειρα παραβίασης των χερσαίων συνόρων αποτελεί ασύμμετρη απειλή και οργανωμένη επίθεση εκ μέρους της Τουρκίας, αφού ενθαρρύνει τους μετανάστες, να ζητήσουν άσυλο στην Ελλάδα εισερχόμενοι παρανόμως από τον Εβρο. Τους υποδεικνύουν αυτόν τον τρόπο διότι ο Εβρος δεν εμπίπτει στις δεσμεύσεις της συμφωνίας ΕΕ - Ερντογάν του 2016 για τους μετανάστες.
Η μαζική καθοδηγούμενη μετακίνηση στα Ελληνικά σύνορα αυτών των ανθρώπων, έχουν δεν έχουν προσφυγικό προφιλ, συνιστά απειλή πολέμου. Υπ’ όψιν ότι ο όγκος των μεταναστών έχει συγκεντρωθεί στις Καστανιές απέναντι απ’ την Αδριανούπολη και μπορεί να επεκταθεί σ’ όλη τη συνοριογραμμή του Εβρου μήκους 212 χλμ., ενώ ούτε ένας δεν διανοείται να περάσει τα Βουλγαροτουρκικά σύνορα, που είναι μεγαλύτερα απ’ τα δικά μας κατά 50 χλμ. Τούτο εξηγείται εκ των καλών σχέσεων του πρ/γού Μπορίσωφ και του προέδρου Ερντογάν, που είχαν αναπτύξει όταν αμφότεροι ήσαν δήμαρχοι στη Σόφια και την Κων/πολη αντιστοίχως.
Αυτό τον καιρό ο Ερντογάν χρειάζεται βοήθεια, για να διασωθεί απ’ τα προβλήματα, που ο ίδιος είχε δημιουργήσει τα οποία τον πνίγουν. Από τη Μόσχα, οπου ο Πούτιν καθυστέρησε να τον συναντήσει, αφήνοντάς τον σύξυλο στην αίθουσα αναμονής, επέστρεψε σκυθρωπός, χωρίς να πάρει ότι ήθελε. Πήγε στις Βρυξέλλες, αλλά και από κει έφυγε ταπεινωμένος, αρνηθείς να παραμείνει στην κοινή συνέντευξη τύπου. Ενοχλήθηκε, που βρέθηκε απέναντι σε θεσμούς και όχι στη Μέρκελ και στον Μακρόν, τους οποίους κατάφερνε, να φέρνει βόλτα.
Τώρα έχει προγραμματίσει διάσκεψη για το προσφυγικό στην Κων/πολη 14 Μαρτίου, όπου θα συμμετάσχουν η Μέρκελ, ο Μακρόν και πιθανόν ο Μπόρις Τζόνσον. Επειδή το Η.Β. δεν είναι μέλος της Ε.Ε., αλλά μόνιμο μέλος του ΣΑΤΟΥ ΟΗΕ, πιθανολογείται ότι η συμμετοχή του Τζόνσον προϊδεάζει, ότι παράλληλα με το μεταναστευτικό θα συζητηθεί και το Συριακό.
Αν τώρα το Βερολίνο επιδιώκει εκτόνωση στις σχέσεις του με την Αγκυρα και την αναθεώρηση της συμφωνίας του 2016, το Παρίσι στοχεύει να έχει λόγο στους υδρογονάνθρακες της Α. Μεσογείου, στο θέμα της Λιβύης και στον έλεγχο των αντικαθεστωτικού ομάδων της Συρίας.
Από τη φύση του ο Ερντογάν είναι ο ηγέτης που θέλει να διαπραγματεύεται ο ίδιος, να αναπτύσσει προσωπική διπλωματία και ν’ αναδεικνύεται. Το έχει κάνει με τον Τράμπ, τον Πούτιν, την Μέρκελ. Δεν του αρέσει να μιλάει σε θεσμικό επίπεδο. Πιστεύει πως ότι έχασε στις Βρυξέλλες, θα το κερδίσει στην Κων/πολη, με την εργαλειοποίηση του προσφυγικού και των στοχευμένων ψευδολογιών εις βάρος της Ελλάδας, την οποίαν χαρακτηρίζει “κράτος δολοφόνων”(!) Επιδιώκει διευθετήσεις, που να ταιριάζουν στα μέτρα του, ίσως γιατί θέλει, να διαμορφώσει την κοινή γνώμη σε κάτι που θα προκαλέσει στο μέλλον.
Στην Κων/πολη αν συζητηθούν και ληφθούν αποφάσεις, που θα αφορούν το μεταναστευτικό χωρίς την ελληνική παρουσία, θα είναι πλήγμα για μας. Επειδή η χώρα μας θα είναι απούσα απ’ τη διάσκεψη της Κων/πολης και δεν θα μπορέσει, να υπερασπιστεί τα δίκαιά της για τη λύση, που προτείνει η ίδια στο προσφυγικό, οφείλει να επικαιροποιήσει τα διατρέξαντα στον Εβρο και να ζητήσει δια της διπλωματικής οδού σε ότι αποφασισθεί, που θα αφορά και την Ελλάδα, ναι υπάρχει ρήτρα υλοποίησης των συμφωνηθέντων.