Ασφαλώς υπάρχει το ιστορικό και ανθρωπιστικό δεδομένο της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού. Υπάρχει το ευρωπαϊκό κεκτημένο με τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την ειρηνική συνύπαρξη των ευρωπαϊκών λαών. Υπάρχει ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) για την κατοχύρωση της παγκόσμιας ειρήνης και ασφάλειας και τη συνεργασία μεταξύ των εθνών.
Yπάρχει και το Συμβούλιο της Ευρώπης για την κατοχύρωση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων αυτών.
Παρόλα αυτά και ενώ βρισκόμαστε εβδομήντα δύο (72) χρόνια μακριά από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, πράγμα που είναι ένα τεράστιο ειρηνικό επίτευγμα, ζούμε σε μια εποχή μεγάλης οικονομικής ανισότητας μεταξύ των ανθρώπων, των λαών και των κρατών και σε μια εποχή μεγάλων διεθνών αναταραχών. Ζούμε σε μια εποχή αναβίωσης των εθνικισμών, του θρησκευτικού φανατισμού και των καθημερινών τρομοκρατικών γεγονότων.
Πώς λειτουργεί άραγε η παγκόσμια συνείδηση την εποχή της παγκοσμιοποίησης και της μέγιστης ανάπτυξης της τεχνολογίας; Πώς λειτουργεί η παγκόσμια συνείδηση ενώ ολοκληρώνεται ο βιολογικός κύκλος των γενεών του φοβερού Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, που έζησαν και είδαν φρικιαστικά εγκλήματα, που είναι οι γενιές που έζησαν και τον Ψυχρό Πόλεμο και την ισορροπία του τρόμου και του αντίπαλου δέους ενώ σήμερα τον κόσμο κυβερνά ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός χωρίς κανένα αντίπαλο δέος;
Από ποιες δυνάμεις θα επηρεαστεί περισσότερο η κοινωνία του 21ου αιώνα; Άραγε από την ιστορία και τα δεδομένα της, από το παρελθόν δηλαδή, από την Παγκοσμιοποίηση και τις μεγάλες οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες που υπάρχουν, δηλαδή από το παρόν ή από το μέγεθος και την ταχύτητα της ανάπτυξης της τεχνολογίας που μοιάζει να μας έρχεται από ένα άγνωστο και αδιευκρίνιστο μέλλον; Μήπως δεν έχουμε προλάβει να συνειδητοποιήσουμε την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε;
Η συζήτηση και η αντιπαράθεση σε πανευρωπαϊκό αλλά και σε εθνικό επίπεδο για τα αναμφισβήτητα εγκλήματα του εθνικοσοσιαλισμού και του κομμουνισμού κινδυνεύει να οδηγήσει τις νεότερες γενιές σε σύγχυση και στο να δουν με μικρότερη αυστηρότητα αυτά τα φοβερά εγκλήματα των ολοκληρωτικών καθεστώτων. Τα εγκλήματα είναι εγκλήματα όποιοι και να τα κάνουν.
Ακόμη και επιστήμονες ιστορικοί όπως ο Γερμανός καθηγητής Ρίχτερ βάζουν το χεράκι τους για την “σχετικοποίηση” και την “κανονικοποίηση” των εγκλημάτων αυτών για να υπερασπιστούν τους συμπατριώτες τους κατακτητές των ευρωπαϊκών λαών. Έτσι οι Γερμανοί αλεξιπτωτιστές εισβολείς στην Κρήτη μετά τόσα εγκλήματα μας παρουσιάζονται περίπου ως ιππότες του πολέμου! Όπως έχει προσφυώς λεχθεί αυτά υποστηρίζονται από έναν ανιστόρητο ιστορικό.
Ήδη σε πανευρωπαϊκό αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο υπάρχουν σημαντικές εφιαλτικές κοινωνικές δυνάμεις που θέλουν να επηρεάσουν την παγκόσμια συνείδηση για να δει με επιείκεια, ή δυνατόν και με σχετική κατανόηση το ναζισμό ακόμα και στην ακραία του μορφή εγκληματικότητας, όπως είναι τα κρεματόρια του Άουσβιτς και εν γένει το Ολοκαύτωμα των Εβραίων. Υπάρχει σήμερα στον κόσμο η παρουσία και ο κίνδυνος του νεοναζισμού, ένας πραγματικός Εφιάλτης, ένας βρυκόλακας της ιστορίας.
Οι άνθρωποι που βρίσκονται πίσω από αυτές τις δυνάμεις δεν φοβούνται και δεν σέβονται ούτε τον Θεό, ούτε τους άλλους ανθρώπους. Οι δυνάμεις αυτές αγωνίζονται να επαναφέρουν το ρατσισμό, την πίστη στην υπεροχή της λευκής φυλής, το μίσος και την προσπάθεια εξόντωσης όσων δεν αποδέχονται τις ιδέες τους. Στηρίζονται στο ότι οι νεότερες γενιές έχουν βέβαια ακούσει, έχουν δει εικόνες αλλά δεν έχουν ζήσει στο πετσί τους τα φοβερά εγκλήματα του φασισμού, του ναζισμού και του Χιτλερισμού.
Ο πρόεδρος Τραμπ καταδίκασε σε πρώτη φάση αυτές τις δυνάμεις, αλλά μετά το ξανασκέφθηκε και δίκαια προκάλεσε την αγανάκτηση στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου ο ίδιος έχει καταδικαστεί από την κοινή γνώμη και για χίλιους άλλους λόγους. Ο πρόεδρος Τραμπ αποτελεί παράγοντα κινδύνου όχι μόνο για τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως πιστεύει πλέον η πλειοψηφία των Αμερικανών και όλοι οι προηγούμενοι πρόεδροι των ΗΠΑ αλλά και για όλο τον κόσμο.
Φανταστείτε πόση καταστρεπτική επίδραση σε πολλούς ανθρώπους έχουν οι ανερμάτιστες αυτές δηλώσεις του προέδρου Τραμπ. Δικαιώνει αυτούς που υποστηρίζουν ότι ο Τραμπ εκλέχθηκε από τα σκουπίδια του διαδικτύου. Δυστυχώς για την ανθρωπότητα έχει εχθρό απέναντί του έναν ανεύθυνο κομμουνιστή ηγέτη τον κληρονομικό δικτάτορα Κιμ Γιονγκ Ουν.
Σε μια κοινωνία υπάρχουν και δρουν πολλές αλληλοσυγκρουόμενες δυνάμεις και ιδεολογίες. Υπάρχουν σημαντικοί παράγοντες διαμόρφωσης όχι απλά της κοινής γνώμης σε μια δεδομένη στιγμή αλλά διαμόρφωσης της ίδιας της κοινωνικής συνείδησης (Πολιτική, Οικονομία, Θρησκεία, Τέχνη, Ιστορία, ΜΜΕ, Διαδίκτυο κ.α.).
Σε ένα άρθρο σε μια έγκυρη καθημερινή εφημερίδα θα επικεντρωθούμε, στο ρόλο του Ίντερνετ, του Διαδικτύου, της Τεχνολογίας που κυριολεκτικά έχει ξεπεράσει τον ιστορικό χρόνο και μας έρχεται από το μέλλον. Πιστεύουμε ότι ο ρόλος και η δύναμη αυτού του παράγοντα είναι τεράστια και αυτό είναι φανερό σε όλους. Δεν είναι όμως φανερό πόσο και πως μας επηρεάζει και που μπορεί να μας οδηγήσει. Το Διαδίκτυο μας δίνει μια εύκολη και ταχύτατη επικοινωνία και πληροφόρηση αλλά πολλές φορές αυτή η πληροφόρηση δεν είναι έγκυρη. Επίσης μας σερβίρει τα Fake News, τις ψευδείς ειδήσεις, πάνω στις οποίες μπορούν να στηριχθούν ολόκληρα πολιτικά σενάρια που θα επηρεάσουν και τις εξελίξεις με την ταχύτητα του διαδικτύου. Όλα αυτά προκαλούν πλέον προβληματισμό σε μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης.
Είναι σίγουρο ότι το διαδίκτυο μας οδηγεί στη μοναξιά, καταργεί τον απαραίτητο ζωντανό διάλογο και εμποδίζει την καλλιέργεια μιας περισσότερο αποδοτικής για την κοινωνία συνεργασίας. Οπωσδήποτε καλλιεργεί και αναπτύσσει τον ατομισμό των προσώπων και απομακρύνει τη δυνατότητα σχηματισμού της απαραίτητης κοινωνικής συνείδησης. Όλα αυτά έρχονται σε μια αντίθεση με τη ΛΟΓΙΚΗ με βάση την οποία κυβερνάται ο κόσμο και με τη ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ των πραγμάτων και των ιδεών. Ναι ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ζώο όπως είπε ο Αριστοτέλης.
Μήπως ορισμένες ψηφιακές ομάδες των μανιακών της εξουσίας καλλιεργούν την επάνοδο του φασισμού; Δυνάμεις αντίστασης στα φαινόμενα της εποχής μας είναι οι θεσμοί της Δημοκρατίας, η Λογική, η Κοινωνική Δικαιοσύνη, η επανασύσταση της κατεστραμμένης σχέσης του Πολιτισμού και της Τέχνης με την Πολιτική.
Στο βάθος του ορίζοντα παλεύουν οι υπερασπιστές της πόλης, οι άνθρωποι των Δημοκρατικών Θεσμών και της Λογικής με τους εχθρούς της πόλης. Παλεύουν δηλαδή οι υπερασπιστές της πόλης με τις δυνάμεις του εθνικολαϊκισμού, με αυτούς που θέλουν να την καταλάβουν και να τη σκλαβώσουν, επιβάλλοντας τη δικτατορία τους. Οι εχθροί της πόλης μεταχειρίζονται όλα τα μέσα, στηρίζονται ακόμα και στις ψευδείς ειδήσεις και στα σκουπίδια του διαδικτύου, στηρίζονται δηλαδή στην κοινωνία της Ανευθυνότητας.
Η κοινωνία του 21ου αιώνα θα προκύψει και απ’ τον ανταγωνισμό και την έκβαση της μάχης μεταξύ πολιτισμού, ανθρωπισμού και τέχνης με τις ανεξέλεγκτες δυνάμεις του εθνικολαϊκισμού αλλά και τις δυνάμεις τις τεχνολογίας που φέρνουν μεν τεχνική πρόοδο αλλά αντίθετα με τις δυνάμεις της Επιστήμης και της Τέχνης δεν έχουν φιλοσοφία Ανθρωποκεντρική.
Ας ακολουθήσουμε την προτροπή του μεγάλου Κρητικού συγγραφέα Νίκου Καζαντζάκη που ακόμη και σήμερα, εξήντα (60) χρόνια από το θάνατό του κραυγάζει με τα λόγια του: “Να αγαπάς την ευθύνη, να λες εγώ θα σώσω τη Γης κι αν δε σωθεί να λες εγώ φταίω”. Ας ελπίσουμε ότι θα επικρατήσει η κοινωνία της Υπευθυνότητας. Έτσι πρέπει να γίνει.
