Από πού να κρατηθεί ο πολίτης;

Αυτό το ατέλειωτο αλισβερίσι του τύπου «σβήστε μου το χρέος αλλιώς δεν εφαρμόζω τα μέτρα», αυτή η συνεχής παράταση της αγωνίας του κόσμου αναφορικά με την εφαρμογή ή μη νέων μέτρων λιτότητας, το μόνο που κάνει είναι να βυθίζει τον καθένα στην απελπισία για λόγους καθαρά επιβίωσης σε ένα σκοτεινό οικονομικό τοπίο.
Πάνε πάνω από επτά χρόνια από τότε που παρουσιάστηκαν στην οικονομία τα πρώτα αρνητικά σημάδια συσσώρευσης χρέους και κανείς δεν μπορεί να διαβεβαιώσει κανέναν για το πότε και πώς θα βγει η χώρα από την κρίση.
Στο μεταξύ, τα χρέη των πολιτών αυξάνουν αλματωδώς και συσσωρεύονται, την ίδια στιγμή που οι εταίροι σκληραίνουν -αναλόγως της ασκούμενης εθνικής πολιτικής- την στάση τους απέναντι στις εκάστοτε κυβερνήσεις. Εν προκειμένω, με την τωρινή κυβέρνηση τίποτε δεν είναι σίγουρο αφού οι πολιτικές αλλάζουν από τη μία μέρα στην άλλη και το μόνο σταθερό είναι η συνεχής φορολόγηση των πολιτών.
Μόλις μάλιστα ψηφίστηκε πριν από λίγες ημέρες και νέο πακέτο μέτρων και όλοι πλέον θα δουν από το καλοκαίρι και μετά τα εισοδήματά τους να μειώνονται ακόμη περισσότερο.
Σε ποια ελπίδα λοιπόν να κρατηθεί ο πολίτης;