Ύστερα από τσοι ταραχές και τσ’ αταζάδες απού εξεσήκωσε ο Φλεβάρης με τα κατακαίρια και τσοι χιονιάδες. Απού με τούτανα τα καμώματα ντου επαραφόρτωσε τη μαδάρα με χιόνια κι έκαμε και τσ’ αποκράδες αποκλειστες. Όπως τσοι θέλει δηλαδή κι η παράδοση για να ‘ναι καλή η χρονιά σε παραγωγή αγροτικών προϊόντων. Απόκεια κι ύστερα έπαψε να φλεβίξει κι αρχίνιζε να μυρίξει κι εκείνος του καλοκαιριού, κι ετσά δα κιόλας επαράδοσε τη σκυτάλη για τη συνέχεια στο πεντάγνωμο κι απρόβλεπτο Μάρτη, απού εκτός απού δε λείπει από τη σαρακοστή, ανοίγει και τη πόρτα τσ’ άνοιξης και ξεκινά το ολοκούζουλο ανοιξιάτικο πανηγύρι τση φύσης.
Μα σε τούτονα το μήνα το Μάρτη είναι κι η διπλή εορτή τσ’ ορθόδοξης Ελλάδας. Γιατί «… του απ’ αιώνος μυστηρίου η φανέρωσις· ο υιός του Θεού Υιός της Παρθένου γίνεται και Γαβριήλ την χάριν ευαγγελίζεται…» την ίδια δα ημερομηνία τούτηνα ξεσπά ύστερα από τη μακρόχρονη σκλαβιά, απ’ ούλα τα σκιαζε η φοβέρα, ο ξεσηκωμός τω ραγιάδω με το σύνθημα «Ελευθερία γη Θάνατο» και πιστεύω ντωνε, πως ο Θεός είχε βάλει την υπογραφή ντου, για την πολυπόθητη Λευτεριά. Γι’ αυτό και τούτηνα την ημέρα αναπέμπονται ψαλμοί ύμνοι και δεήσεις στη πρόνοια του Θεού για τη δικιά μας σωτηρία. Και με κλαρίνα, βιολιά, λύρες και λαγούτα γλεντά η τωρινή ελληνική επικράτεια και χορεύει με τσάμικα, καλαμαθιανά, συρτά και πεντοζάλια και χαίρεται τη λευτεριά τση, απού μα σε χαρίσανε οι αθάνατοι πρόγονοι μας, με τσοι αγώνες και τσοι θυσίες τωνε. Γι’ αυτό και τσ’ ευγνωμονούμε κι ευχόμαστε για την αιώνια ανάπαυση ντωνε.
Ύστερα δα από το καλωσόρισμα του χαρισματικού Μάρτη, καιρός να συνεχίσομε την ανηφορική πορεία τση Σαρακοστής απού εξεκίνησε από προχθές, μιας εδά κιόλας απού δε λείπει από το Μάρτη, απού άνοιξε το στάδιο των αρετών ο καλός τση νηστείας αγώνας. Γιατί η σαρακοστή δεν είναι ένα κακομούτρουλο γραδάκι απού ξαφνικά ευρέθηκε στη στράτα μας. Παρά ‘ναι το σαρανταήμερο απού μας οδηγεί στη Μεγάλη Εβδομάδα, απού η γι εκκλησία μας μα σε θυμίζει με τσ’ ακολουθίες απού γίνονται, τσοι γνωστές αγρύπνιες, όπως εγροικούντανε επαέ στο χωριό το παλιιόκαιρο. Τα πάθη τα σεπτά του δι ημάς σαρκωθέντος Χριστού.
Σε τούτηνα δα την ανηφορική διαδρομή τση σαρακοστής απού εκτός από τσ’ ανοιξιάτικες ομορφιές απού τα πουλιά κελαηδούνε και τα δέντρα μπουμπουκιάζουνε τσ’ αθούς τωνε, κι ούλη η φύσις αγάλλεται και χαίρεται. Οι σοφοί πατέρες τσ’ εκκλησίας μας εκαθιερώσανε διάφορες ακολουθίες, όπως τσοι κατανυχτικούς σπερνούς και τσοι χαιρετισμούς τση Παναγίας απού σα δροσοπηγές και πνευματικές οάσεις ανακουφίζουνε και τονώνουνε τσοι βουλομένους αθληται, σε τούτηνα την ανηφορική πορεία. Με τσοι ψαλμούς και ύμνους απού συγκινούνε, ξυπνούνε συνειδήσεις και θρέφουνε αιστήματα κι ακόμη ξαναζωντανεύουνε το ξεχασμένο εσωτερικό μας άθρωπο και διεγείρουν τα σώψυχα μας. Γιατί κι ο Χριστός είπε: «ουκ επ άρτω μόνο ζήσεται άνθρωπος» Ματθ. δ.4.
Σα τα κελαηδήσματα από γλυκόλαλα πουλιά γροικούνται οι θεόπνευστοι ύμνοι τούτονα των ακολουθιών όταν αρθρώνονται σωστά και ψέλνονται σεμνά. Τούτηνα όμως την ώρα άξαφνα αντίκοψε τη σκέψη μου και τσοι προβληματισμούς μου το αναπάντεχο χαμπέρι του τραγικού δυστυχήματος τση σύγκρουσης των τρένων στα Τέμπη. Απού τα λόγια περιττεύουνε γιατί το λόγο παίρνουνε οι τραγικές συνέπειες από τη σύγκρουση. Μπροστά στα αδικοχαμένα κουβάρια ντωνε και τσ’ άμορφες σάρκες τωνε στέκομαι με δέος κι απευθύνω δέηση θερμή στον πλάστη και Θεό μας. Θεέ μου! Μην αξιώνεις θνητό ποτέ κανένα ν’ απευθύνει τον ύστατο χαιρετισμό, ιδιαίτερα στα νιάτα απού ξεκινούνε το ταξίδι τση ζωής τωνε και σε κάθε αδικοχαμένη ύπαρξη απού χάνεται από κάποιο τυχαίο αθρώπινο λάθος απού μετατρέπεται σε τραγικό έγκλημα, μεσόστρατα. Μ’ αποτέλεσμα να μη φτάνουνε ποτές στο προορισμό ντωνε και μεις οι ζωντανοί να προσευχόμεθα για την αιώνια ανάπαψη ντωνε. Στσοι γονείς και συγγενείς να δούνει υπομονή και κουράγιο. Και τέλος να προστατεύει ούλους μας από τέτοια εγκληματικά λάθη για να μη μα σε βασανίζουνε οι συνειδήσεις μας εφ’ όρου ζωής. Γιατί, τέτοια τραγικά εγκλήματα δε ξεχνιούνται παρά μένουνε μαύρες σελίδες ντροπής για πάντα.
Και δε πιστεύω τούτεσας τσοι δύσκολες ώρες να μη θυμηθήκαμε το προηγούμενο εγκληματικό λάθος στα Τέμπη γη τσοι κοπελιές απού το Μιξόρρουμα απού πνιγήκανε στη Γεωργιούπολη γη και το ναυάγιο του Ηρακλείου. Γιατί ούλα τούτανα τα πολύνεκρα εγκλήματα εξεκινήσανε από λάθη. Γι’ αυτό και χρειάζεται μεγαλύτερη προσοχή, συνέπεια και υπευθυνότητα. Όσο δα για κάποιες αντιδράσεις, τούτεσας τσ’ ώρες, τω θρήνων και των οδυρμών, μόνο ντροπή προκαλούνε, ασέβεια και θράσος, γιατί πατούνε επί πτωμάτων. Και τα τραγικά θύματα τούτεσας τσοι δύσκολες ώρες απαιτούνε σεβασμό. Η Δικαιοσύνη θα κάμει το καθήκον τση και οι γι υπεύθυνοι θα βρεθούνε. Δυστυχώς όμως τα τραγικά θύματα δε θα φτάξουνε στο προορισμό ντωνε. Γι’ αυτό και πρέπει να ελαχιστοποιηθούνε, κατά το δυνατόν, γη και να εξαφανιστούνε τα λάθη. Τι να τη κάμω τη τιμωρία όταν η ζωή χάνεται; Για κείνο κι επιμένω πάση θυσία να προστατευτεί η γι αθρώπινη ζωή. Σα πατέρας, παππούς και συνάνθρωπος σας αδικοχαμένα τραγικά θύματα, θρηνώ και οδύρομαι νοερά μπροστά στσοι φρεσκοσκαμμένους σας τάφους απού εσκεπάσανε τα νιάτα σας, την αισιοδοξία σας, τα όνειρα, τσ’ ελπίδες σας και τη δίψα σας για ζωή.
Θεέ μου, βλέπε μας το νου μας και ανάπαυσον τσ’ αδικοχαμένους δούλους σου.
Εύχομαι αιωνία σας η μνήμη.
Το γεροντάκι
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
Κατακαίρι= κακοκαιρία
Ολοκούζουλο = πολύ τρελό
Κακομουτρουλός = ασκημομούρης
Γραδάκι = γριούλα