Ο Χανιώτης, Αντώνης Κόνιαρης, είναι ένα ακόμα παράδειγμα νέου που δουλεύει και επιβραβεύεται.
Ο 22χρονος μπασκετμπολίστας ξεχώρισε από νεαρή ηλικία, παίζοντας στον Α.Ο. Ακρωτηρίου.
Το ταλέντο του δεν χωρούσε σε επίπεδο Κρήτης κι έτσι, ουσιαστικά, από μαθητής Γυμνασίου άφησε τον τόπο του για να κάνει καριέρα, κάτι που μέχρι τώρα καταφέρνει. «Από μικρός ήθελα να ζω μέσα στο γήπεδο», δηλώνει στα “Χ.ν.” ο ίδιος, περιγράφοντας το πάθος του να παίζει μπάσκετ σε τόσο υψηλό επίπεδο, μιας και αυτή τη στιγμή είναι αθλητής του ΠΑΟΚ, ενώ προσφέρει τις υπηρεσίες του και στην Εθνική των ανδρών.
Στη συνέντευξή του, ο Κόνιαρης, μιλά για την πορεία του, τον Ανδρέα Γλυνιαδάκη, το χανιώτικο μπάσκετ, αλλά και για τους προσωπικούς του στόχους…
Αυτή τη στιγμή θεωρείσαι ένα από τα πιο “δυνατά” ονόματα στο χώρο του μπάσκετ. Πώς αισθάνεσαι γι’ αυτό;
Πιστεύω ότι όλα έρχονται από ατομική και ομαδική δουλειά. Ο ΠΑΟΚ με βοήθησε όλα αυτά τα χρόνια ώστε να δείξω το ταλέντο μου. Η δουλειά, όμως, δε σταματάει ποτέ και ακόμα και όταν νομίζεις ότι είσαι σε ένα καλό επίπεδο, σίγουρα μπορείς να φτάσεις ακόμα παραπάνω.
Νιώθεις ευχαριστημένος μέχρι τώρα από την πορεία σου στο μπάσκετ; Ποιοι είναι οι στόχοι σου;
Ναι, νιώθω ικανοποιημένος γιατί πιστεύω ότι δουλεύω αρκετά και μέσω της ομάδας κιόλας έχω δείξει κάποια πράγματα μέσα στο γήπεδο. Πάντα, στόχος μου είναι να βελτιώνομαι και να πηγαίνω όσο πιο ψηλά μπορώ.
Φέτος είδαμε ότι ο ΠΑΟΚ παρουσιάστηκε με πολλά προβλήματα. Στο τελευταίο μάλιστα παιχνίδι χάσατε από τον Κολοσσό. Γιατί ο ΠΑΟΚ βρίσκεται σε αυτό το επίπεδο;
Πιστεύω ότι έχουμε χάσει τελευταία την συγκέντρωση μας όσον αφορά τους στόχους μας. Βέβαια και με την φυγή δύο παικτών, όλα αυτά δυσκολεύουν όταν έχεις συνηθίσει να έχεις ένα συγκεκριμένο ρόστερ και συγκεκριμένους ρόλους, οπότε όταν αλλάζει αυτό, τα πράγματα μπερδεύονται. Εχουμε ακόμα μία αγωνιστική στην κανονική περίοδο, μέσω των προπονήσεων θέλουμε να βρούμε πάλι τον καλό μας εαυτό και να δείξουμε αυτό που μπορούμε.
Πόσο εύκολο είναι για έναν αθλητή να φεύγει παιδί από τα Χανιά και να φτάνει μέχρι την Εθνική ομάδα;
Εάν το δω από την αρχή μου φαίνεται ακατόρθωτο, αλλά εάν το δει κάποιος κομμάτι κομμάτι ξεκινάς από κάπου για να πας βήμα βήμα κάθε φορά και καλύτερα, χωρίς να σκέφτεσαι μεγάλα πράγματα. Πιστεύω ότι μπορεί να το κάνει ο οποιοσδήποτε αρκεί να έχει θέληση και να δουλεύει αρκετά.
Τώρα, τι γίνεται εν όψει της νέας χρονιάς; Σενάρια από τα μέσα κιόλας της σεζόν φέτος σε φέρνουν από την επόμενη στον Ολυμπιακό. Θα ήθελες να πεις κάτι γι’ αυτό;
Οχι, δεν θα ήθελα να μιλήσω γιατί ακόμα η χρονιά τρέχει με τον ΠΑΟΚ και βλέπω μόνο τι μπορούμε να κάνουμε με την ομάδα.
Πριν από λίγες μέρες ένας άλλος Χανιώτης μπασκετμπολίστας ανακοίνωσε ότι σταμάτα το μπάσκετ, ο Ανδρέας Γλυνιαδάκης. Τι θα ήθελες να πεις για την πορεία που είχε;
Ο Ανδρέας είναι ένα παιδί με τον οποίο συνεργαστήκαμε μονάχα για μία χρονιά δυστυχώς. Ημασταν μαζί στον ΠΑΟΚ. Ηθελα πραγματικά να έχουμε πιο πολλά χρόνια μαζί γιατί είναι ένα παιδί που με βοηθούσε και ήταν και πολύ καλός χαρακτήρας. Πραγματικά, κατάφερε να φτάσει σ’ ένα επίπεδο, όπου πολλοί μπορεί να μην πίστευαν, αλλά έκανε τρομερή δουλειά και πιστεύω ότι τους διέψευσε όλους. Εχει παίξει σε εθνικές ομάδες, έφτασε μέχρι το NBA, πραγματικά θέλω να του πω συγχαρητήρια για όλη την πορεία του και ότι έστω και τον ένα χρόνο που παίξαμε μαζί, εμένα με έκανε χαρούμενο.
Οι Χανιώτες μπορούν να καθιερωθούν και να φτάσουν σε ένα τέτοιο υψηλό επίπεδο όπως είσαι εσύ τώρα και ήταν μέχρι σήμερα ο Γλυνιαδάκης; Γιατί σε γενικές γραμμές οι Χανιώτες δεν μπορεί να φτάσουν σε ένα υψηλό επίπεδο;
Πραγματικά δεν ξέρω. Πιστεύω ότι ο μόνος τρόπος είναι μέσω της δουλειάς, πόσες ώρες είσαι στο γήπεδο.
Εσύ το έθεσες ως στόχο να φτάσεις σ’ αυτό το επίπεδο που είσαι τώρα;
Εγώ από μικρός ήθελα να ζω μέσα στο γήπεδο! Αυτός είναι ο κύριος λόγος πιστεύω που μπορεί κάποιος να προχωρήσει. Είναι δύσκολο σίγουρα. Εάν είσαι στα Χανιά έχεις λιγότερες ευκαιρίες, σε βλέπουν λιγότερα μάτια, αλλά νομίζω ότι όλα αυτά σταματάνε σε μια ηλικία. Νομίζω ότι αν το θες πραγματικά μπορούν να σε δουν και να βελτιωθείς.
Με την εμπειρία που έχεις αποκτήσει πλέον σαν αθλητής, γιατί πιστεύεις ότι τα Χανιά δεν έχουν μια ομάδα, π.χ. στην Α2;
Πραγματικά δεν ξέρω. Ισως δεν υπάρχουν παίκτες; Προφανώς. Ή διοικήσεις που να θέλουν να πετύχουν κάτι τέτοιο, ώστε να έχουν μια ομάδα στην Α2. Δεν είμαι σίγουρος, όμως, δεν το έχω ψάξει. Λογικά προς το τέλος της καριέρας μου θα ενδιαφερθώ για όλα αυτά, εκτός κι αν βγάλουν τα Χανιά κάποια ομάδα στην Α1 που θα παίζει στην Ευρώπη, αλλά όλα αυτά, πρώτα ο Θεός, θα θελήσω να τα δω προς το τέλος της καριέρας μου ώστε να βοηθήσω κι εγώ όσο μπορώ.
Οταν έφυγες από τον Παναθηναϊκό πικράθηκες, θεώρησες ότι ήταν ένα πισωγύρισμα στην καριέρα σου;
Καθόλου. Ισα-ίσα, που ήταν μια ευκαιρία για μένα να ξεκινήσω ξανά από την αρχή, από το μηδέν, παίζοντας για την ομάδα που είχα παίξει φεύγοντας από τα Χανιά. Ούτως ή άλλως είχα έναν πολύ σοβαρό τραυματισμό. Το να ξεκινήσεις και πάλι από μια ομάδα όπως ο ΠΑΟΚ όπου μπορείς να πάρεις ευκαιρίες ουσιαστικά γιατί και το ρόστερ είναι αυτό που βοηθάει στο να έπαιρνα ευκαιρίες πιστεύω ότι μου έκανε πάρα πολύ καλό που τελικά δεν έμεινα στον Παναθηναϊκό.
Πώς νιώθεις για το ότι παίζεις στην Εθνική ομάδα;
Η εθνική ομάδα για όλους τους Ελληνες μπασκετμπολίστες που θέλουν να πετύχουν στο χώρο είναι στο τοπ που μπορείς να φτάσεις. Εγώ έπαιξα στα “παράθυρα” όπου ήταν πιο πολύ νέοι παίκτες, που δεν έχουν παίξει στην Εθνική ανδρών σε επίσημο τουρνουά, αλλά αυτό δεν μας σταμάτησε από το να δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό. Πραγματικά νιώθαμε ότι παίζαμε στην κανονική ομάδα και ότι εμείς έπρεπε να κάνουμε τα πάντα για να φτάσει η Ελλάδα στο παγκόσμιο.
