Από τη χούντα και μετά

Από την πτώση της χούντας και μετά, παρακολουθώ ανελλιπώς έως σήμερα τα πολιτικά δρώμενα του τόπου… έτσι από ένα είδος διαστροφής, και σκέφτηκα να τα θυμηθούμε ξανά παρέα… έτσι για να μαθαίνουν κι οι νεότεροι.
Θυμάμαι τις ατελείωτες κόντρες στη βουλή την 10ετία του ’70 Καραμανλή-Ανδρέα… και τον μοναδικό Χάρυ Κλυν να δίδει τα ρέστα του μαζί τους… αλλά και το «βυθίσατε το χώρα» το ’76 του Ανδρέα, σε συνεννόηση με τον αιώνιο αντίπαλο…
Τις κάθε λογής οργανώσεις -κόμματα της αριστεράς με τις ατελείωτους καβγάδες -αντιπαραθέσεις μεταξύ τους, για το ποιος είναι καλύτερος Μαρξιστής -Λενινιστής… κατηγορώντας ο ένας το άλλον,για ρεφορμιστή,οπουρτουνιστή, ρεβιζιονιστή, λικβινταριστή,ιμπεριαλιστή ..και λοιπές ακατανόητες λέξεις…
Την προεκλογική περίοδο του Οκτώβρη του 1981 με τα πράσινα και γαλάζια καφενεία, την ιστορική νίκη του ΠΑΣΟΚ, τις κόκκινες και πράσινες σημαίες το βράδυ στην πλατεία της αγοράς και τον Γ. Ράλλη να λέει στους οπαδούς του «δεν θέλω ου», όταν γιουχάιζαν τον Ανδρέα… Δημοκράτης καλός.
Την διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ την δεκαετία του΄80 με τους διορισμούς πρώτη φορά αριστερών στο δημόσιο και τις παχιές αγελάδες της εποχής εκείνης… άτοκα δάνεια ,επιδοτήσεις αυξήσεις μισθών… Λεφτά υπήρχαν· πολλά.
Την αρρώστια του Α. Παπανδρέου το ’88, την επιστροφή του από το Χέρφιλντ και το νεύμα πού έκανε στην σκάλα του αεροπλάνου στη Μιμή. Το σκάνδαλο Κοσκωτά,τα τούβλα με τις μαύρες σακούλες, και την συγκυβέρνηση Μητσοτάκη – Φλωράκη – Κύρκου του 1989. Η επίσημη δικαιολογία πάμε για κάθαρση, αλλά στο βάθος πάμε να μοιράσουμε τα ιμάτια του ΠΑΣΟΚ.
Την ίδια χρονιά ξανά εκλογές με συγκυβέρνηση,και την επόμενη χρονιά του 90΄, αυτοδυναμία Μητσοτάκη με την βοήθεια του Κατσίκη και την στήριξη Μ. Θεοδωράκη. Την απολογία του Μ. Κουτσόγιωργα στο ειδικό δικαστήριο και την στιγμή που σωριάζεται λέγοντας δεν αισθάνομαι καλά κ. Πρόεδρε… Αιτία ο γνωστός κουτσονόμος.
Την διακυβέρνηση Μητσοτάκη με υπουργό τον εξωτερικών τον Σαμαρά. Πώς τον πρόδωσε με το Σκοπιανό, πως τον πριόνιζε και πως τον ανέτρεψε τον Σεπτέμβρη του ’93 με τον Συμπιλίδι. Τις εκλογές τον Οκτώβρη και την επιστροφή του Ανδρέα με ποσοστό 47% περίπου την παραίτηση Μητσοτάκη με εκλογή του Έβερτ στην ηγεσία της Ν.Δ. Τον γνωστό “μπουλντόζα”.
Την διακυβέρνηση του Ανδρέα με σοβαρό πρόβλημα υγείας, το περιβάλλον της Μιμής με παπάδες και μάγους και την δήλωση του αξέχαστου Γιώργη Γεννηματά σε κανάλι όταν τον ρώτησαν για την υγεία του: «δεν είμαι από μάρμαρο» είπε, «αλλά θα το παλέψω»… Σε λίγους μήνες πέθανε με αξιοπρέπεια. Ήταν ο πιο ικανός, ο πιο έντιμος και ο πιο αγαπητός υπουργός του ΠΑΣΟΚ, είχε τις χάρες όλες. Και σαν πολιτικός και σαν άνθρωπος.
Την πολύμηνη παραμονή του Ανδρέα στο Ωνάσειο, την εκλογή Σημίτη τον Γενάρη του 96΄, την κρίση στα Ιμια, το ευχαριστώ στους Αμερκάνους… τον Ακη παρά τρίχα πρόεδρο και τον θάνατο του Ανδρέα τον Ιούνη του ’96.
Τις εκλογές του 2000 που μέχρι τις 11 το βράδυ εκλεγόταν η Ν.Δ του νεότερου Καραμανλή, τον Μαντούβαλο με συνοδεία περιπολικών να πηγαίνει για υπουργείο και την τελική μεγάλη ανατροπή του Σημίτη. μετά τη 1 το πρωί.
Την κυβέρνηση Σημίτη με τα χρηματιστήρια, τις φούσκες, τις μεγάλες μίζες στους εξοπλισμούς, τους Ολυμπιακούς αγώνες την είσοδο μας στο ευρώ το κουλούρι από 50 δρχ μισό ευρώ..και την παράδοση της ηγεσίας στον Γιώργο…
Τις εκλογές του Μάρτη του 2004 με νίκη του Κώστα Καραμανλή και τους οπαδούς του διψασμένους για εξουσία να φωνάζουν με ρυθμό… πάρτι, πάρτι, στις 7 του Μάρτη…
Την κυβέρνηση Καραμανλή με Ρουσσόπουλο και Βατοπέδι, τους νταβατζήδες με μηδενική ανοχή, τη βουτιά του Ζαχόπουλου από τον 5 όροφο, τον κομιστή Θέμο, τις φωτιές του 2007 στην Ηλεία με τους πολλούς νεκρούς και τον στρατηγό άνεμο του Πολύδωρα… προκήρυξε εκλογές σε 2 μήνες και τις ξανακέρδισε δίνοντας τριχίλιαρα στους πληγέντες…
Και τέλος τις δηλώσεις Παπαθανασίου υπουργού οικονομίας τον Μάρτη του 2009 για θωρακισμένη οικονομία, με ένα έλλειμμα 36 δισ. και τον Γιώργο να το ξέρει, και να ζητά σαν τον Κυριάκο σήμερα κάθε μέρα εκλογές για να μας σώσει.
Οι εκλογές έγιναν τον Οκτώβρη του ίδιου έτους με την άνετη εκλογή του ΓΑΠ… και η συνέχεια του αφηγήματος είναι λίγο γνωστή σε όλους μας… όλοι έκαναν κόσκινο τα μνημόνια…
«Φέρτε μου την Μαρίνα να την σκίσω», που έλεγε κι ο Νίκος Ρίζος για την πεθερά του Γ. Βασιλειάδου..
Καλό κουράγιο..!!!!