Από τη μια και από την άλλη…

Από τη μια, οι άφρονες και οι ασυνείδητοι. Οι εργάτες της ανομίας και οι συμφεροντολόγοι. Οι ψεύτες και οι δόλιοι. Οι πονηροί, οι συκοφάντες και οι αιμοσταγείς.  Από την άλλη, οι σώφρονες και οι ενσυνείδητοι. Οι υπερασπιστές του δικαίου και οι φιλεύσπλαχνοι. Οι φιλαλήθεις και οι άδολοι. Οι αγνοί και οι άκακοι. Οι μεν κοιτούν μονάχα τον εαυτό τους και το τώρα. Οι δε νοιάζονται για όλους και για το μεθαύριο. Οι μεν βλέπουν τα πάντα στην φύση και θέλουν να τα κατακτήσουν, πλεονέκτες και άπληστοι. Οι δε τα αντιμετωπίζουν ως δημιουργήματα του Θεού και θέλουν να μοιράζονται με όλους την απόλαυσή τους. Οι μεν αρέσκονται να χτίζουν πολυκατοικίες και να σωρεύουν χρήμα, να αποσπούν την κολακεία των πολλών. Οι δε ευφραίνονται να οικοδομούν φιλίες και να έχουν στη ζωή τους το Θεό. Οι μεν υποκριτές, στα λόγια μονάχα τηρητές των νόμων και των αρχών της κοινωνίας, θεοποιούν το χρήμα και τη δόξα και δε διστάζουν να πατούν επί πτωμάτων για να τα πετύχουν αδιαφορώντας για τους γύρωθέ τους. Οι δε και τη ζωή τους δίδουν ακόμα για την απαρέγκλιτη τήρηση και την προστασία των γραπτών και των άγραφων νόμων υπέρ των συνανθρώπων τους, πορεύονται προς τα εμπρός σεβόμενοι τις πατροπαράδοτες αξίες και με πίστη και εμπιστοσύνη στο Θεό ως οδηγό και συμβοηθό στα καθημερινά τους προβλήματα. Το ξεκίνημα της κάθε ημέρας μοιάζει και είναι η ιδανική στιγμή για αυτοέλεγχο και αυτογνωσία και το ηλιοβασίλεμα για αυτοκριτική. Στη διάρκεια, λοιπόν, του αυτοελέγχου, ιδίως όταν μας δίδεται η ευκαιρία να διαλέξουμε με ποιους, τους μεν ή τους δε, θα συμπορευόμαστε, ας κάνουμε τη σωστή επιλογή, αυτή που θα μας συνοδεύει και θα μας ενθαρρύνει καθημερινά στον εφήμερό μας επίγειο βίο και η οποία δεν είναι άλλη από το δρόμο του Κυρίου και τη ζωή τη σύμφωνη με τις αρχές και της διδασκαλίας του και τις αξίες των γονιών και των παππούδων μας…