Από τη Ριζοσπαστική Αριστερά στην ιδιότυπη Σοσιαλδημοκρατία

Οι μετακινήσεις των κομματικών σχηματισμών στον χάρτη της πολιτικής γεωγραφίας είναι κάτι σύνηθες ιδιαίτερα στον χώρο της Αριστεράς όπου υπάρχει μία πολιτική και ιδεολογική ποικιλομορφία.
Οι εν λόγω μετακινήσεις, όπου και όποτε αυτές συμβαίνουν, εξαρτώνται τόσο από τις αντικειμενικές συνθήκες που επικρατούν στη κοινωνία και την οικονομία όσο και από τα πολιτικά χαρακτηριστικά και τις μεταβολές που συμβαίνουν εντός του υποκειμένου. Και τα δύο, αντικειμενικοί παράγοντες και διεργασίες στο εσωτερικό των κομμάτων, βρίσκονται σε μία αλληλουχία και καθορίζουν την κίνηση και αλλαγή.
Ο πολιτικός και ιδεολογικός μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ από τη ριζοσπαστική αριστερά στην σοσιαλδημοκρατία υπήρξε σχετικά γρήγορος αν όχι βίαιος εξαιτίας της σφοδρότητας της συνθηκολόγησης και της πλήρους προσαρμογής της ηγετικής του ομάδας στις εντολές για διεθνή επιτήρηση. Επισημαίνεται, τηρουμένων πάντα των διαφορετικών ιστορικών συνθηκών, ότι το «μαρξιστικό, μη δογματικό» ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ’70 είχε, αντιθέτως, μία αργή μετακίνηση από τον αριστερό ρεφορμισμό στη σοσιαλδημοκρατία και στη συνέχεια στον πλήρη ιδεολογικό εκφυλισμό του εξαιτίας της σχετικής οικονομικής ανάπτυξης και των, κατά βάση, πελατειακών παροχών.
Αλλωστε η σοσιαλδημοκρατία μπορεί να έχει κάποιο καθοριστικό ρόλο στο ευρύτερο κομματικό σύστημα μόνο αν προβαίνει σε παροχές στη βάση όμως μιας οικονομικής ανάπτυξης.
Εν ολίγοις, η μετακίνηση του ΣΥΡΙΖΑ σε μία ιδιότυπη σοσιαλδημοκρατία όπου δεν στηρίζεται στην ανάπτυξη και στις κοινωνικές παροχές αλλά στο ακριβώς αντίθετο αφήνει χώρο για την εμφάνιση άλλων πολιτικών εγχειρημάτων στον χώρο της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Και αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό.
Το ζητούμενο εδώ είναι η πολιτική τους ανθεκτικότητα και πώς αυτά θα επιβιώσουν σε ένα περιβάλλον δύσκολο όπου αυτό που κυριαρχεί είναι η πολιτική απογοήτευση και οι ισχυρές τάσεις πολιτικής αποξένωσης.