Oλόμαυρες “ράχες”, δίχως καμία Δόξα, δίχως φωνές παιδιών… Σειρήνες μόνο που ηχούν και ο αχός από τα νέου τύπου γιαταγάνια που γεμάτα έπαρση φωνασκούν υπέρ μιας Νίκης!
Ορδές προσφύγων, κι ο νέος Ξέρξης, παρακολουθεί από τις γιγαντοοθόνες του παλατιού τα τεκταινόμενα αποφασίζοντας και διατάζοντας τις εντολές του στους πιστούς υπασπιστές του· πειθήνια όργανα στον ανηλεή πόλεμο που παίζεται με όλα τα μέσα!
Προσπαθώ να… ακουμπήσω κατά το δυνατόν, τη… θεματολογία, την παραφιλολογία, την πολεμολογία.
Δεν ευχόμουν να γνώριζα πως ο κόσμος μας θα μπορέσει να γίνει καλύτερος κάποια στιγμή στο μέλλον!
Μα δεν μπορώ να μαντέψω αν το όνειρο των παιδιών για Ειρήνη θα πραγματοποιηθεί!
Δυστυχώς(;) τα παιδιά μεγαλώνουν και πολλά από αυτά μαθαίνουν να επιβάλλουν τις απόψεις τους με τη βία, πολλά από αυτά μαθαίνουν να πατούν επί πτωμάτων για να ανέλθουν! Πολλά εκείνα τα πάλαι ποτέ παιδιά που “τάζουν” τον εαυτό τους εις βάρος των πιο αδυνάμων! Μαθαίνουν και κτυπούν, επιτίθενται, σκοτώνουν και γίνονται όλα εκείνα που οι παιδικές τους ψυχές κάποτε μισούσαν! Αδίστακτα γίνονται όλα εκείνα που φέρνουν το κακό σε τούτον τον κόσμο!
Σε τούτα τα κάποτε παιδιά που σήμερα τάσσονται υπέρ του ανόσιου πολέμου δεν απευθύνομαι! Εχουν μάθει να μην ακούν, να μη νιώθουν, να μη συνδιαλέγονται! Δεν υπάρχει λογική εξήγηση που να δικαιολογεί κανένα πόλεμο κατά ενός αθώου λαού!
Αντί επιλόγου ας παίξουμε παιχνίδι με τις λέξεις:
Φιλοαμερικανός, φιλορώσος, φιλοπόλεμος, φιλειρηνιστής! Τέσσερις μόνο λέξεις από τις πολλές που θα μπορούσαν να γραφούν! Κι απ’ εκεί καθείς μπορεί να διαλέξει! Ή μήπως όχι; Μήπως τελικά υπάρχουν και άλλες λέξεις που δεν δόθηκαν εσκεμμένα για να μην μπορέσουν να… ανοίξουν τ’ αδιέξοδα!
Φιλοπούτιν, φιλομπάιντεν, φιλοευρωπαϊστής, ορίστε και κάποιες ακόμη, και αυτές εσκεμμένα ριγμένες προσεκτικά κι ατάκτως για να ταχθείς ή να αντιταχθείς σε αυτές!
Κι υπάρχουν κι άλλες, κι άλλες πολλές μες στις οποίες ολόκληροι κόσμοι κατοικούν και σε όποιον θέλεις μπαίνεις!
