Βία στα παιδιά και εφήβους.. οι εμπειρίες των Γιατρών του Κόσμου
Μέρος 1ον
Στα σκαλοπάτια του 21 αιώνα ο κόσμος μας φαίνεται πιο σκληρός, ποιο άνισος και άδικος και θυμάμαι την αντίδραση και απορία μου κάθε φορα που ο καθηγητής μου Ζαρντι (τον μόνο αλήθεια που θυμάμαι ίσως γιατί μου φαίνονταν παράλογο το σκεφτικό του), ισχυρίζονταν πως ο κόσμος θα ήταν μονότονος, υποτονικός αν όλοι είμαστε ισοι, ξανθοί ,ωραίοι , πλούσιοι, εργατικοί, δίκαιοι και με ίδια δικαιώματα..
Και ερχόμαστε στο τώρα που κοντά και μακριά μας έχουν πυροδοτηθεί πόλεμοι , φυλετικές και θρησκευτικές εξεγέρσεις , θεομηνίες ,φυσικές καταστροφές με αποτέλεσμα την ανάπτυξη μεγάλων μεταναστευτικών ροών, ενώ εκκ άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους από τη πείνα στις πιο φτωχιές χώρες του κόσμου και με περισσότερα θύματα τα παιδιά όπως στη Υεμένη και Σουδάν..
Τα Παιδιά που αντιπροσωπεύουν το μέλλον γίνονται θύματα.. Θύματα βίας ..και η βία δεν έχει να κάνει μόνο με το σωματικό πόνο, έχει να κάνει με το ψυχικό πόνο, έχει να κάνει με κάθε μορφή λεκτικής βία, έχει να κάνει με τη στέρηση της μάθησης, της στέγης, εχει να κάνει με το εγκλεισμό, τη πείνα, τη εφαρμογή της αναγκαστικής παιδικής εργασίας, την εγκατάλειψη, έχει να κάνει με τη στέρηση του δικαιώματος να ζεις σε μια κοινωνία ανεπτυγμένη, έχει να κάνει με κάθε αιτία που κάνει να χάνεται το χαμόγελο από τα παιδικά χείλη και είναι μια βια που τη συναντάμε παντού, μέσα και έξω στο οικογενειακό περιβάλλον, στα σχολεία, στη κοινωνία….
Σαν γιατροί του κόσμου που επί 26 χρόνια υπερασπιζόμαστε τον άνθρωπο, το δικαίωμα στη ζωή, στη υγεία έχουμε γίνει αποδέκτες του ανθρώπινου πόνου , έχουμε ακούσει ιστορίες ταλαιπωρημένης ζωής, έχουμε καταγράψει το πάθος για τη αναζήτηση του δικαίου, της ελευθερίας, της ειρηνικής ζωή, έχουμε αντικρύσει το φόβο στο βλέμμα χιλιάδων ανθρώπων και έχουμε σκουπίσει τα δάκρυα μικρών παιδιών…
Στις αποστολές στο εξωτερικό αλλά και εδώ στη Ελλάδα οι εμπειρίες όλων εμάς που βρεθήκαμε κοντά στα παιδιά που αντιμετώπισαν βία , μας στοίχειωσαν, μας στοιχειώνουν , μας προβληματίζουν..
Στην σημερινή ημερίδα . θα σας παρουσιάσω τα γεγονότα όπως τα έζησα, τη δική μου αγανάκτηση, αγωνία, θυμό απογοήτευση..
Πως να παρηγορήσεις τα παιδιά που έχασαν γονείς συγγενείς και σπίτι από τα φονικά κύματα που το τσουνάμι του 2006 σκέπασε όλη την πόλη Banda Ache;; Η πόλη τους μοιάζει λες και έχει μπει σε μπλέντερ και εκείνα υποφέρουν πέρα από το σωματικό πόνο των τραυμάτων τους και το ψυχικό πόνο της απώλειας.. Θρηνούν και πονούν Αυτό που θα μου μείνει αξέχαστο είναι το ανέκφραστο πρόσωπο και η καρτερικότητα.
Παιδιά μόνα, που αρνιούνται να μιλήσουν , να επικοινωνήσουν μαζί μας, να πιουν και να φάνε, αρνιούνται να μιλήσουν για αν πονούν αν έχουν πυρετό αν δεν μπορούν να κοιμηθούν τα βράδια.. πέρασαν μήνες μέχρι να δούμε κάποιο χαμόγελο να ανθίζει στα χείλη τους..
Πώς να εκτιμήσεις τις επιπτώσεις στη ψυχή και το σώμα των παιδιών που τραυματίστηκαν από τα πυρά των Ισραηλιτών στο Λίβανο το 1997.
Νιώθουν μια ανασφάλεια και τρομάζουν σε κάθε δυνατό ήχο και τρέμουν κάθε φορά που τολμούν να βγουν για παιχνίδι η να πάρουν το δρόμο για το σχολείο..μένουν κουρνιασμένα στις γωνίες των σπιτιών πάνω σε στρώματα και κουβέρτες που μοιράσαμε περιμένοντας την επόμενη επιδρομή..
Σε κάποια άλλη γωνιά της Μαύρης Ηπείρου σε μια από τις πιο φτωχικές χώρες τη Ουγκάντα σε ένα μικρο χωριό το Monde, μια άλλη βιασμένη ψυχή και κορμί περίμενε καρτερικά να τελειώσω την εξέταση και να καταγράψω το βιασμό της σε επίσημο χαρτί για την αστυνομία, που δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ να βρει τους δράστες που εκείνο το βράδυ έσπασαν τη πόρτα του σπιτιού βιάζοντας την δεκάχρονη και τη μητέρα της ενώ παρόντες ήταν παππούς και γιαγιά και τα πρόσωπα ακάλυπτα και αναγνωρίσιμα… Οι δηλώσεις, οι απορίες των αρχών ότι έχει να συμβεί χρόνια πολλά τέτοιο γεγονός στη περιοχή, δεν βοήθησαν τα θύματα αλλά μάλλον τους βιαστές που χάθηκαν στο σκοτάδι … Αυτό που θυμάμαι έντονα είναι το κενό βλέμμα της μικρής στη αγκαλιά της γιαγιάς που τη παρηγορούσε, ενώ εγώ με το ζόρι συγκρατούσα τα ουρλιαχτά, τη απόγνωση που δεν μπορούσα να επικοινωνήσω λόγω γλώσσας με τη μικρη και που είχα το άχαρο ρόλο της ιατροδικαστικής εξέτασης..
Kαι ενώ το δειλινό βάφει με χιλιάδες χρώματα το ουρανό και κάπως καταλαγιάζουν τα συναισθήματα και η φόρτιση της ημέρας,νύχτα δεν συμφωνεί και ταράζει και πάλι το κόσμο μας συναισθηματικά.. στη πόρτα μας στέκεται ένα 7 χρόνο παιδί που στη πλάτη του κουβαλά το άρρωστο αδελφάκι του.. Το κουβαλά πάνω από 6 χιλιόμετρα απόσταση, άκουσε πως τη περιοχή είναι οι μουσουγκου γιατροί και αποφάσισε πως θα είμαστε οι άριστοι θεραπευτές της αδελφής του..ενα 7χρονο πήρε απόφαση που θα έπαιρνε ένας γονέας, κηδεμόνας, πήρε το ρίσκο μέσα στη νύχτα ξυπόλητο, φοβισμένο αλλά αποφασισμένο ..τα παιδιά εδώ έχουν ρόλους που δεν τους αναλογούν από του να δουλεύουν στα χωράφια, να μεταφέρουν νερό , να φροντίζουν τα ζώα και τα σπαρτά να υποκαθιστούν το γονέα..εδώ το παιχνίδι είναι πολυτέλεια και η παιδεία προνόμιο ολίγων και εκλεκτών..
Στη γειτονική Αιθιοπία ο Θεοδοσης, (το ονομα που του δωσαμε) με τα μεγάλα μαύρα μάτια είναι ένα παιδί εγκαταλειμμένο και ολομόναχο. Κτυπημένο από υψηλή τάση ρεύματος που στάθηκε τυχερός να επιζήσει αλλά με πολλές παραμορφώσεις και ουλές, που βρήκε καταφύγιο σε ένα άδειο δωμάτιο του νοσοκομείου στο Γκιργκαλεμ. Μόλις ξεπέρασε το κίνδυνο για τη ζωή του , οι γονείς του επέστρεψαν στο χωριό τους για να φροντίσουν την υπόλοιπη οικογένεια ενώ ο Θεοδόσης μονος παρέμεινε στο νοσοκομείο περιμένοντας να γινει καλα, τα χρήματα για νοσηλεία και φροντιδα ειχαν τελειώσει αλλα κανείς δεν του αρνήθηκε ένα πιατο μακαρόνια η ένα κομματι ιντζερα..Εμεις φτάσαμε στο νοσοκομείο και επι μια εβδομάδα μας παρατηρούσε μεχρι να παρει το θάρρος να μας φανερώσει τις βαθιές σωματικές πληγες του.. Γρηγορα η ομάδα μας αποφάσισε να χειρουργήσει και να χρηματοδοτήσει τη θεραπεία του..
Η συγκίνηση ήταν για όλους πολύ μεγάλη και βαρυ το φορτίο όταν στο ξύπνημα από την αναισθησία μας αποκαλούσε μαμα και μπαμπά και παρακαλούσε μην φύγουμε από κοντά του…..
Συνεχιζεται..
Το Νεο Διοικητικό Συμβούλιο των ΓΙΑΤΡΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ για την περίοδο 2017-2019:
Πρόεδρος: Κανάκης Νικήτας Οδοντίατρος
Α΄ Αντιπρόεδρος: Ανδρούτσος Αντώνης Οικονομολόγος
Β΄ Αντιπρόεδρος: Βαρσαμή Ηρώ Βιοπαθολόγος
Γεν. Γραμματέας: Αγγελίδης Χρήστος Ορθοπεδικός
Ειδ. Γραμματέας: Κασσάρας Γεώργιος Χειρουργός
Ταμίας: Σκολαρίκος Χρήστος Προγραμματιστής – Χειριστής Η/Υ
Μέλος Γιαννακόπουλος Ιωάννης Φωτογράφος
Μέλος: Τζιουβάρα Χαρίκλεια Παιδίατρος
Μέλος: Διαμαντόπουλος Κωνσταντίνος Ψυχίατρος
Tα στατιστικά ιατρείου
από 22/05/2017 εως και 26/05/2017 ειναι
ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΤΟΜΩΝ
ΕΛΛΑΔΑ 42
ΜΑΡΟΚΟ 14
ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ 12
ΣΥΡΙΑ 9
ΑΛΒΑΝΙΑ 5
ΜΠΑΓΚΛΑΝΤΕΣ 3
ΑΛΓΕΡΙΑ 3
ΡΟΥΜΑΝΙΑ 2
ΠΑΚΙΣΤΑΝ 2
ΑΙΓΥΠΤΟΣ 2
ΑΡΜΕΝΙΑ 1
ΑΓΓΛΙΑ 1
ΣΕΡΒΙΑ 1
ΙΤΑΛΙΑ 1
ΓΕΩΡΓΙΑ 1
ΙΡΑΝ 1
ΣΥΝΟΛΟ 100
