» Η στρατηγική των αναγκών
Γιάννης Μηλιός Εκδόσεις: Πεδίο
Καθηγητής Οικονομικών στο Ε.Μ.Π. και υπεύθυνος οικονομίας του ΣΥΡΙΖΑ
Β’ ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Ολοκλήρωση παρουσίασης στα “Χ.Ν.” του ενδιαφέροντος βιβλίου του καθηγητή της Οικονομίας και υπεύθυνου του οικονομικού τομέα του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννη Μηλιού.
Η επίσημη παρουσίαση έγινε στη Στοά του Βιβλίου στην Αθήνα με βασικό εισηγητή τον Αλέξη Τσίπρα με πλήθος συμμετεχόντων, παλαιών και νέων, στελεχών, διανοούμενων της αριστεράς και του βουλευτή Χανίων και καθηγητή της Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Ρεθύμνου κ. Γ. Σταθάκη. Για το βιβλίο ομίλησαν οι υποψήφιοι του Συριζα για τον Δήμο της Αθήνας και η υποψήφια περιφερειάρχης Αττικής κα Δούρου. Ο συγγραφέας κ. Μήλιος ανέλυσε τα περιεχόμενα. Το βιβλίο όμως καθ’ εαυτό στα 57 του κεφάλαια (με πρωτοδημοσιευμένα άρθρα σε εφημερίδες, σε περιοδικά, σε τηλεοπτικούς σταθμούς, συνεντεύξεις, ομιλίες) περιλαμβάνει θέσεις, απόψεις του ίδιου για τις ιδέες της σύγχρονης αριστεράς ως σημερινής μείζονος αντιπολίτευσης και ως διεκδικούμενης αυριανής αριστερής κυβέρνησης.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΥΠΕΡΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΜΕ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΗ “ΣΩΤΗΡΙΑ” ΜΑΣ
Στο σημερινό β’ κείμενό μας, του οποίου κρίναμε αναγκαία τη γραφή του, για να γνωρίσουν όσοι θα θέλανε (διακομματικοί αναγνώστες και αναγνώστριες των “Χ.Ν.”) τις θέσεις και απόψεις των κειμένων αυτών του βιβλίου. Κυρίως για τα οικονομικά – μνημονιακά προβλήματα που συνέχουν δραματικά την οικονομία μας και τον λαό μας. Το ενδιαφέρον σημείο είναι ότι ο συγγραφέας αποφασιστικά δηλώνει τη δεδομένη πολιτική απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ να καταγγέλει άμεσα τις μνημονιακές συνθήκες που οδηγούν τον τόπο σε καταστροφή…
Βέβαια, τώρα με την επιβολή του πολυνομοσχεδίου για σαρωτικές απογυμνώσεις και αποδομήσεις κάθε ανθρώπινου, πολιτικού, συνταγματικού, κοινωνικού και εθνικού δικαιώματος της ελληνικής πατρίδας και της ελληνικής ελευθερίας, επιβάλλουν με κοινοβουλευτική κάλυψη την πλήρη ελληνική διάλυση για ξένα γεωοικονομικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα που μας εκμηδενίζουν.
Με ολοκλήρωση τώρα όλων όσων είχαν προσχεδιαστεί για την εξαφάνιση της ελληνικής πρωτογενούς παραγωγής σε όλα τα επίπεδά της με μια ευρωπαϊκή και υπερατλαντική εκστρατεία που άρχισε πριν και από την κοινή ευρωπαϊκή αγροτική πολιτική. Με βάση την οποία μας εξαφάνισαν τα αμπέλια μας, μας προτρέπουν να ξεριζώσουμε τις ελιές μας, τα εσπεριδοειδή μας, ώσπου τώρα αποφάσισαν να εξαφανίσουν την κτηνοτροφία μας, να επιβάλουν τους όρους παραγωγής γάλακτος και ν’ ανακατέψουμε το μοναδικής ποιότητας ελαιόλαδό μας με τα σπορέλαια όπως κάνουν και με τα μεταλλαγμένα τρόφιμα που έχουν ήδη πλημμυρίσει την ελληνική αγορά. Ομως όλη αυτή η σαρωτική αποδόμηση της χώρας μας ξεπέρασε τα έσχατα όρια αντοχής και ανοχής του ελληνικού λαού με πολλαπλούς κινδύνους.
Η ΜΕΓΑΛΟΑΣΤΙΚΗ ΩΦΕΛΕΙΑ
ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΑΣΤΩΝ – ΜΙΚΡΟΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ
Η τάξη των εργαζομένων αποδυναμώνεται άγρια για να ωφεληθεί η ελληνική αστική τάξη. Κυρίως, όμως, η μεγαλοαστική τάξη, γιατί με όλα όσα έχουν συμβεί ουσιαστικά, έχει πληγεί καίρια η μεσοαστική και μικροαστική τάξη.
Ομως ο καθηγητής Γ. Μηλιός στο βιβλίο του “Από την κρίση στην κυβέρνηση της αριστεράς -και η στρατηγική των αναγκών” (εκδόσεις ΠΕΔΙΟ) αναλύοντας τον στόχο των δανειακών συμβάσεων γράφει (σελ. 159) ότι: “Αυτές οι συμβάσεις έχουν στόχο την προώθηση «μεταρρυθμίσεων» και αναδιαρθρώσεων προς όφελος της ελληνικής αστικής τάξης και σε βάρος των μισθωτών. Με ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας και τον περιορισμό των κοινωνικών δαπανών.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΠΟΣ ΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ ΒΙΟΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΣ
Με επιδίωξη ενός οικονομικού πλαισίου που επιτρέπει μορφές ακραίας εκμετάλλευσης, ώστε να ενισχυθεί η ελληνική αστική τάξη έναντι της εργατικής τάξης. Με την Ελλάδα να αποτελεί τον τόπο διενέργειας ενός τεράστιου βιοπολιτικού πειράματος, το οποίο υπάρχει πρόθεση να εξαπλωθεί σε ολόκληρη την Ευρώπη. Οπου σε αυτό το πείραμα οι δανειακές συμβάσεις λειτουργούν ως μοχλός εκβιασμού, ώστε οι κυριαρχούμενες τάξεις να υποταχτούν στις πολιτικές των μνημονίων.
Αυτές οι θέσεις του υπεύθυνου της οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ καθηγητή Γ. Μηλιού διατυπώνονται στο κεφ. 37 που έχει τίτλο: “Εθνική προδοσία, η στρατηγική εντεινόμενης καπιταλιστικής εκμετάλλευσης”. Ομως ποια είναι η εθνική προδοσία, αλλά και ποια είναι η εντεινόμενη καπιταλιστική εκμετάλλευση;
ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΣΥΛΙΕΣ ΤΟΥ
Ο Γ. Μηλιός γράφει στη σελ. 158: “Στις καθημερινές συζητήσεις μας με τους πολίτες διαπιστώνουμε ότι υπάρχει μεγάλη ανησυχία για το περιεχόμενο των δανειακών συμβάσεων που έχουν υπογράψει (παρ’ ό,τι ποτέ δεν έχουμε δει τα υπογεγραμμένα κείμενα) οι μνημονιακές ελληνικές κυβερνήσεις. Αλλά, η συζήτηση σχετικά με τις νομικές πτυχές της δανειακής σύμβασης είναι απαραίτητη σήμερα καθώς το ενδεχόμενο της κυβέρνησης της αριστεράς γίνεται ολοένα και περισσότερο ορατό.
Εχει μεγάλη σημασία να ενημερωθούν οι πολίτες για την παραίτηση του ελληνικού Δημοσίου από τις ασυλίες του. Με την τελευταία τροποποίηση της δανειακής σύμβασης το ελληνικό κράτος έχει παραιτηθεί συγκεκριμένα και ρητά από την ασυλία και των περιουσιακών στοιχείων της Κεντρικής Τράπεζας έναντι εκτέλεσης δικαστικών αποφάσεων. Πρέπει όμως να σημειώσουμε ότι η ρητή παραίτηση από την ασυλία της κεντρικής τράπεζας κράτους δεν είναι συνηθισμένη σε τέτοιου είδους συμβάσεις. Πρόκειται, λοιπόν, για μια νομική συνθήκη με ειδικό πολιτικό βάρος”.
ΟΙ ΔΑΝΕΙΑΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΑΠΕΜΠΟΛΗΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ
Με πολλούς τόσο εντός και εκτός της αριστεράς να υποστηρίζουν ότι η υπογραφή και η υπερψήφιση των δανειακών συμβάσεων οδηγούν στην απεμπόληση της εθνικής κυριαρχίας και ότι πρόκειται για στάση εθνικής μειοδοσίας κ.λπ.
Χωρίς όμως να μπορεί αυταπόδεικτα να κριθεί ως εθνική προδοσία. Παρά βέβαια το γεγονός -όπως αναφέρει και ο καθηγητής Μηλιός- ότι “είναι αληθές ότι πολλές διατάξεις που εμπεριέχονται στις δανειακές συμβάσεις αποτελούν μνημεία υποχωρητικότητας και δεσμεύουν πράγματι υπέρμετρα τη χώρα (για να χρησιμοποιήσουμε μια επιεική έκφραση) σε περίπτωση που επιλεγεί μια διαφορετική πολιτική γραμμή για την αντιμετώπιση της κρίσης…”. Στο αυτό ερώτημά μας, στην αρχή του σημερινού δεύτερου κειμένου μας, ποια είναι η εθνική προδοσία και ποια η καπιταλιστική εκμετάλλευση ο κ. Μηλιός (σελ. 159) γράφει: “Η κυβέρνηση αποδέχτηκε ότι απεμπολεί τμήμα της εθνικής κυριαρχίας και τα δικαιώματα που απορρέουν από αυτήν, αφού παραιτείται από ασυλίες της έναντι της αρμοδιότητας αλλοδαπών δικαστηρίων και έναντι της εκτέλεσης των αποφάσεων των δικαστηρίων αυτών με τρόπο γενικό και υπερβολικό που δεν ταιριάζει σε κυρίαρχο κράτος”.
ΕΚΒΙΑΣΜΟΙ ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΗΡΗΣΗ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΜΑΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ
Για να προσθέσει, στο ίδιο κεφάλαιο και τα εξής για την εντεινόμενη καπιταλιστική εκμετάλλευση: …οι δανειακές συμβάσεις λειτουργούν για να υποταχθούν οι κυριαρχούμενες τάξεις στις πολιτικές των μνημονίων με βασικό σκοπό τη δημιουργία μιας νομικής κατάστασης τέτοιας που να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πολιτικό επιχείρημα ειδικά εναντίον μιας κυβέρνησης της αριστεράς η οποία θα προσπαθήσει να υλοποιήσει μια πολιτική διαφορετική από τη συμφωνημένη στα μνημόνια…
Με την αριστερά να εκβιάζεται τόσο από τους δανειστές όσο και από ελληνικό φιλομνημονιακό μπλοκ για να τηρήσει τις μνημονιακές ως Ελλάδα, ως έθνος, κράτος που θα εγκαλείται… για την “τήρηση των δεσμεύσεων του ελληνικού κράτους” προς το συμφέρον των δανειστών και της ελληνικής αστικής τάξης… Εμείς, όμως ξαναλέμε της μεγαλοαστικής, γιατί, ήδη η μεσοαστική και μικροαστική έχει εξαντληθεί.
ΘΑ ΚΑΜΟΥΜΕ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΑΛΛΑΓΗΣ ΤΗΣ ΔΑΝΕΙΑΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ
Αλλά τι θα κάνει ο Συριζα, αν ο λαός του δώσει πλειοψηφία; Ο Γ. Μηλιός στο κεφάλαιο 39 του βιβλίου του που έχει τίτλο “Διαπραγμάτευση σημαίνει εμπιστοσύνη στο κίνημα” (το κείμενο αυτό πρωτοδημοσιεύτηκε στην Αυγή 13.7.2013) γράφει και τα εξής: “Η κυβέρνηση της αριστεράς θα διαπραγματευτεί την αλλαγή της δανειακής σύμβασης προς τα συμφέροντα των εργαζομένων τάξεων. Η συζήτηση όμως ξεκινά από το τι θα κάνουν οι δανειστές σ’ αυτή την περίπτωση… τι θα γίνει αν μας πουν «δεν πραγματευόμαστε;».
Εδώ πρέπει εμείς να είμαστε ξεκάθαροι. Δεν θα διαπραγματευτούμε τα συμφέροντα των εργαζομένων τάξεων και των ανέργων, τη δυνατότητα της κοινωνίας να αναπαράγεται, την ανακούφιση της φτώχειας, κατάργηση της λιτότητας. Θα ζητήσουμε από την πρώτη μέρα ως εναρκτήριο λάκτισμα την κατάργηση των μνημονιακών νόμων που συνθέτουν το σημερινό ζοφερό σκηνικό. Είναι αναμφίβολα μια επιθετική κίνηση, αλλά αποτελεί μονόδρομο για μας. Μόνο αν αντεπιτεθεί το κοινωνικό κίνημα των εργαζομένων τάξεων, σε όλα τα επίπεδα, μπορεί να ανατρέψει την κοινωνική καταστροφή που συντελείται…”.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ΘΑ ΚΑΛΕΣΕΙ ΕΚΤΑΚΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΗΣ Ε.Ε.
Ταυτόχρονα όμως με τις νομοθετικές πράξεις η κυβέρνηση του Συριζα θα καλέσει σε έκτακτη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. στην οποία θα επιδιώξει να διακηρυχθεί σαφώς ότι κάθε κράτος είναι εθνικά και λαϊκά κυρίαρχο και άρα απαιτείται αλλαγή των όρων της δανειακής σύμβασης σύμφωνα με τη βούληση του ελληνικού λαού όπως αυτή εκφράστηκε στις εκλογές. Οταν, λοιπόν, οι δανειστές (δηλαδή το μεγάλο κεφάλαιο) δουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εννοεί αυτό που λέει και ότι νομοθετεί υπέρ του κόσμου της εργασίας, πρέπει να αποφασίσουν τι θα κάνουν με τις δανειακές συμβάσεις… Αν δούμε το θέμα χωρίς συναισθηματισμούς, δεν υπάρχει τίποτα που να δείχνει ότι οι δανειστές θα αρνηθούν να διαπραγματευτούν μια νέα σύμβαση.
Γιατί στην αντίθετη περίπτωση οι απώλειες γι’ αυτούς θα είναι τεράστιες… (γιατί, ας μην ξεχνάμε ότι το 93% της έως τώρα χρηματοδότησης έχει χρησιμοποιηθεί για την εξυπηρέτηση των δανειστών και των τραπεζών… Ομως δεν ξεγελιόμαστε ότι κατά τη διαδικασία μιας διαπραγμάτευσης θα μας εκβιάσουν πολιτικά κι ακόμα θα απειλήσουν να διακόψουν τη χρηματοδότηση και ίσως το κάνουν για όσο καιρό διαρκεί η διαπραγμάτευση…”.
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΥΡΕΜΑ, ΑΝΑΠΤΥΞΗ, ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΟΡΘΙΑ
“Ομως το δικό μας όπλο είναι το κοινωνικό κίνημα όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σ’ ολόκληρη την Ευρώπη… Οι δανειστές θα βρεθούν μπροστά στην πρωτόγνωρη κατάσταση να μαθαίνουν οι μάζες τι διαμείβεται πίσω από τις κλειστές πόρτες των συνεδριάσεων. Και αν οι δανειστές δεν συζητούν στο δικό μας πεδίο διαπραγμάτευσης το οποίο θα είναι το πως μόνο ένα μέρος του ελληνικού χρέους θα μπορέσει να αποπληρωθεί και μάλιστα με κοινωνία όρθια (με μεγάλο κούρεμα του χρέους ρήτρα ανάπτυξης κ.λπ.) τότε θα πρέπει να εξηγήσουν στους εργαζομένους των χωρών τους γιατί τους νοιάζουν μόνο η μείωση των μισθών, οι απολύσεις, η διάλυση του κοινωνικού κράτους κ.λπ. πολιτικές που ήδη εφαρμόζονται και σε άλλα κράτη της Ε.Ε. που έχει ξεπουλήσει την ανθρωπιστική και κοινωνικής της παράδοση. Γιανα πιστεύουμε ότι η στάση και των Ευρωπαίων εργαζομένων θα είναι τελείως διαφορετική, απέναντι στις κυβερνήσεις της, όταν καταστεί σαφές τι προσπαθούν να κάνουν οι δανειστές… Λέμε λοιπόν ότι οι δανειστές θα υποχρεωθούν να διαπραγματευτούν μόνο επί του μέρους του χρέους που θα μπορεί να αποπληρωθεί και θα αποσυρθούν από την εσωτερική πολιτική της Ελλάδας”.
ΕΧΟΥΜΕ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ
Ο υπεύθυνος οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ, καθηγητής της οικονομίας στο Ε.Μ.Π., καταλήγει να γράψει για την ευθύνη του κόμματός του (εννοώντας ιδιαίτερα και τον εαυτό του) απέναντι στη μνημονιακή πολιτική που επιβλήθηκε στη χώρα μας και στον λαό μας γράφοντας και τα κάτωθι: “Η ευθύνη μας είναι τεράστια σε όλα τα επίπεδα: Εχουμε μεγάλη ευθύνη να σταματήσουμε επιτέλους τον εκβιασμό που ασκούσαν από κοινού κυβέρνηση και τρόικα για πολλά χρόνια με το φόβητρο του χρέους. Επίσης έχουμε την ευθύνη να επαναδιαπραγματευτούμε τη δανειακή σύμβαση σε μια εντελώς διαφορετική βάση σύμφωνα με το πρόγραμμά μας. Ακόμα έχουμε την ευθύνη επαναφοράς του κατώτατου μισθού στα επίπεδα του 2009. Ενώ η μεγάλη μας ευθύνη είναι να σταματήσουμε άμεσα την ανθρωπιστική καταστροφή και την εξαθλίωση. Για να επαναφέρουμε τα βασικά για μια δημοκρατική χώρα όπως η υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας με προστασία κ.λπ. Για να πούμε ότι το κυριότερο είναι ότι έχουμε την ιστορική ευθύνη να αποδείξουμε ότι όσα ευαγγελίζεται η αριστερά εδώ και δεκάδες χρόνια είναι αλήθεια. Οτι ακόμα την κρίση πρέπει να την πληρώσει το κεφάλαιο με πολιτική που μπορεί να ασκηθεί για το συμφέρον των από κάτω. Τα κείμενα του βιβλίου είναι τολμηρά, υπεύθυνα, μαχητικά, αποκαλυπτικά και ίσως αισιόδοξα. Ομως μιλούν για την αληθινή όψη των πραγμάτων.
