Περιφέρεια Κρήτης – Περιφερειακή Ενότητα Χανίων
Διεθνής Εταιρεία Φίλων Νίκου Καζαντζάκη – Τοπική Επιτροπή Χανίων
Οι φορείς συμπράττουν για το αφιέρωμα στον μεγάλο Κρητικό συγγραφέα, το βράδυ της Τετάρτης στον “Χρυσόστομο”…
Και η ωραία αίθουσα του Συλλόγου, γέμισε κόσμο…
Γέμισε κόσμο να κοινωνήσει τον Καζαντζακικό λόγο, την αναφορά, που αφορά τον στοχαστή της Νήσος…
Ο πρόεδρος της τοπικής Επιτροπής στα Χανιά, ο κ. Σήφης Μιχελογιάννης, καλωσορίζει τους παρευρισκόμενους, κι ευχαριστεί τον κ. Πετρουλάκη, την Περιφέρεια, αλλά και αναφέρεται γενικά πλην ουσιαστικά και περιεκτικά στον συγγραφέα, δίνοντας σύντομα το στίγμα του έργου του, και της διαδρομής του. Καλεί τον κ. Παναγιώτη Σημαντηράκη, ακόμη, προκειμένου να χαιρετίσει εκ μέρους της Περιφέρειας, και εκείνος, μας έδωσε μιαν υπόσχεση, για μελλοντικά ωραία πράγματα που έχουμε λαμβάνειν, για το κεφάλαιο το μέγα, που λέγεται Καζαντζάκης, όπως με σεβασμό και αγάπη, αντιμετωπίζεται από τους φίλους του έργου του παγκοσμίως, και με διαδικασίες τιμής και μνήμης και πολιτισμού, αναδεικνύεται και προβάλλεται απρόσκοπτα και ποιοτικά.
«Η Οδύσσεια του Καζαντζάκη, έργο πολύμοχθης και μακροχρόνιας γένεσης (1925 – 1938), έγινε παγκόσμια γνωστή με την εμπνευσμένη αγγλόφωνη μετάφραση του Κίμωνα Φράϊερ.
Μία μετάφραση ρέουσα και σχετικά ευκολοδιάβαστη, αφού, αντίθετα με το πρωτότυπο, δεν θήρευσε ούτε τις πρωτόγνωρες λέξεις, ούτε τις ιδιωματικές. Αλλωστε η λεγόμενη lingua franca, όπως εξελίχθηκε μεταπολεμικά η αγγλική, έχει συνήθως ως σκοπό και αποτέλεσμα, να διευκολύνει (με όλες τις έννοιες που μπορεί να περιέχει το ρήμα) τη διάδοση ενός έργου».
Είναι η εισαγωγή κειμένου της ομιλήτριας της βραδιάς, κας Αλεξάνδρας Ζερβού, καθηγήτριας Κλασικής Φιλολογίας και Παιδικής Λογοτεχνίας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Υπεύθυνη του Εργαστηρίου για τη μελέτη της Λογοτεχνίας στην Εκπαίδευση, επί δεκαετία επιστημονική συνεργάτιδα του Institut Charles Perrault στο Πανεπιστήμιο Paris XIII. Οπως διαβάζουμε στο πλούσιο βιογραφικό της.
Η κα Ζερβού, σε μια ιδιαιτέρως εκτενή παρουσίαση, δεν έμεινε μόνο στην “Οδύσσεια”, αλλά μίλησε ακροθιγώς και για τη φιλοσοφία του, τις επιφυλάξεις της διανόησης του καιρού του, όπως τις έζησε, τη γλώσσα του, και έδωσε έμφαση στις μεταφράσεις, που αξιώθηκε το έργο από επιφανείς επιστήμονες του εξωτερικού, που το έκαναν γνωστό.
Αξιόλογη εννοείται η έκθεση των πινάκων, και των βιβλίων, και των επιστολών, του σπουδαίου τέκνου της Κρήτης, όπως και το ντοκιμαντέρ! Μια εικοσάλεπτη θαυμάσια προβολή, που παραχώρησε το Μουσείο Νίκου Καζαντζάκη και είδαμε -ξανά- με πολλή συγκίνηση…
Οσες φορές και αν το δούμε, έχει πάντα το ίδιο μεγάλο, μα πάρα πολύ μεγάλο, ενδιαφέρον! Η διαδρομή του από την πρώτη νεότητα, ο ταξιδεμός, η ψυχή του, η καρδιά του, το τεράστιο έργο του, δομημένο χρονικά, οι αγωνίες και τα ερωτήματα του διαλογισμού του… Η αναχώρησή του για την Αθανασία, και όλη η μεταφημική δυναμική για τους επιγόνους…
Θέλω να κλείσω με δύο στίχους της Οδύσσειας που επέλεξε ο Νικηφόρος Βρεττάκος, δημιουργός αγαπημένος μου επίσης, στον μνημειώδη τόμο του, για την Καζαντζακική αγωνία, και το Καζαντζακικό έργο.
«Δεν είμαι εγώ ο Θεός της έρημος ο στείρος· Την πράξη λαχταρώ…».
