ΑΡΧΙΜ. π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ
» ΕΚΔΟΣΕΙΣ “ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ”
» «Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω υμάς».
Οφειλόμενη αφιέρωση:
Ως γνωστόν, αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, οι εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη» πάνω από 30 έτη, συνεργούντος του Θεού εκδίδουν ημερολόγιο τσέπης, αφιερωμένο σε θέματα ορθοδόξου πίστεως και αγιοπατερικής πνευματικότητος, σε αγίους της Ορθοδοξίας μας, καθώς και σε σύγχρονα φωτισμένα και ενάρετα πρόσωπα, ορθοτομούντα τον λόγον της αλήθειας.
Το ημερολόγιο του έτους 2018 το αφιέρωσα, ευγνωμόνως, στον χαρισματικό μακαριστό Γέροντα π. Αθανάσιο Μυτιληναίο, τον νέο εμπνευσμένο ερμηνευτή των Αγίων Γραφών, τον απαράμιλλο κήρυκα του Θείου λόγου, και επιστήμονα απλανή, πνευματικό οδηγό, προς δόξαν του Αγίου Τριαδικού Θεού.
Από τον ανεξάντλητο ερμηνευτικό, αποθεματικό, πνευματικό πλούτο, που το Άγιο Πνεύμα παρέδωσε στην Εκκλησία, δια στόματος και γραφίδας του θεόσοφου αειμνήστου πατρός Αθανασίου, σταχυολογήσαμε ελάχιστα μόνον χαριτωμένα αποσπάσματα, πλην κατάλληλα για αφύπνιση, καθοδήγηση, προστασία και πνευματική μας θωράκιση στα χρόνια της αποστασίας, συγχύσεως και αμετανοησίας που ζούμε.
Ας θελήσουμε αγαπητοί, να μελετήσουμε προσεκτικά, να καθρεπτιστούμε και να εμβαθύνουμε στις κρυστάλλινες αγιοπνευματικές θέσεις του πατρός Αθανασίου, διότι αναφέρονται σε θέματα της ορθοδόξου πίστεως, ζωής, αγιοπατερικής παραδόσεως, των εσχάτων και άλλων επίκαιρων, που μας ενδιαφέρουν άμεσα για την ασφαλή προς ουρανούς πορεία μας.
Τέλος ευχαριστούμε θερμώς τον σεβαστό Ηγούμενο της Ιεράς «Κομνηνείου» Μονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και Αγίου Δημητρίου Σταμίου – Καρίσης, Αρχιμ. Πολύκαρπο, διά την δοθείσα ευλογία και την αποστολή του προλόγου της παρούσης εκδόσεως.
Στη μνήμη του μακαριστού Γέροντός μας πατήρ Αθανασίου Μυτιληναίου.
Η αδελφότητα της Ιεράς Μονής μας εκφράζει την ευγνωμοσύνη και τις θερμές ευχαριστίες της προς τις Εκδόσεις «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ», οι οποίες αφιερώνουν το ημερολόγιο του σωτηρίου έτους 2018 στον μακαριστό Γέροντά μας π. Αθανάσιο Μυτιληναίο.
Ο πρόλογος που ακολουθεί, κατά παράκληση του εκδότου κ. Στυλιανού Κεμεντζετζίδη, είναι μια σύντομη αναφορά στο προσφιλές πρόσωπο του μακαριστού Γέροντός μας, που δεν γίνεται απλώς από ένα καθήκον, αλλά πηγάζει από υιική αγάπη, είναι ανάγκη ψυχής, είναι χρέος ανεξόφλητο, που το οφείλουμε στον Θεό, ο Οποίος, με το στόμα του αποστόλου Παύλου, μας παραγγέλλει να θυμόμαστε τους πνευματικούς διδασκάλους μας, που μας μίλησαν και μας μετέδωσαν τον λόγο του Θεού. «Μνημονεύετε των ηγουμένων υμών, οίτινες ελάλησαν υμίν τον λόγον του Θεού…», διαβάζουμε στην προς Εβραίους επιστολή του (13,7).
Ο απόστολος Παύλος χαρακτηρίζει εδώ ηγουμένους κυρίως τους Αποστόλους· όμως χαρακτηρίζει και όλους αυτούς που δίδαξαν και διδάσκουν τον λόγο του Θεού.
Είναι πλέον γεγονός αδιαμφισβήτητο, ότι ο μακαριστός Γέροντάς μας, και όσο ζούσε αλλά και μετά τον θάνατό του, με τις θεόπνευστες ομιλίες του, μέρα με τη μέρα και χρόνο με τον χρόνο, καταξιώνεται και επιβάλλεται στη συνείδηση του πιστού λαού ως ηγούμενος του λόγου του Θεού, καταξιώνεται ως πνευματικός ηγέτης.
Με το πλούσιο και ανόθευτο κήρυγμά του, που ακούγεται παγκόσμια πλέον, καθίσταται έγκυρος, αληθινός και απλανής διδάσκαλος και οδηγός στο θέλημα του Θεού και στην αληθινή ευσέβεια, και ελκύει στην πίστη ανθρώπου από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντος.
Το έργο του κηρύγματος του Ευαγγελίου, λέει ο απόστολος Παύλος, με το οποίο ευεργετούν αφάνταστα τον λαό του Θεού, καθιστά τους εργάτες του άξιους να μνημονεύονται· γι’ αυτό γράφει στους Θεσσαλονικείς (Α’ 5,13): «Ερωτώμεν δε υμάς, αδελφοί, ειδέναι τους κοπιώντας εν υμίν και προϊσταμένους υμών εν Κυρίω και νουθετούντας υμάς, και ηγείσθαι αυτούς υπερεκπερισσού εν αγάπη διά το έργον αυτών». Σας παρακαλούμε, αδελφοί, να αναγνωρίζετε όσους κοπιάζουν ανάμεσά σας… είναι προϊσταμένοι σας, σύμφωνα με το θέλημα του Κυρίου και σας νουθετούν. Για το έργο τους αυτό να τους περιβάλλετε με περισσή τιμή και αγάπη.
Ο Γέροντας είχε αγαπήσει πολύ τον Κύριο. Αυτή η βαθιά του αγάπη προς τον Ιησού Χριστό, που τον βοήθησε να φτάσει στην καρδιά της Θεολογίας, συνοψίζεται σε τούτη την έκφρασή του, που την συνόδευαν κρουνοί δακρύων και που δείχνει ότι ο Γέροντας είχε φθάσει και στον πυθμένα της αυτογνωσίας: «Παιδάκι μου, μου έλεγε, κι αν ο Κύριος με βάλει στον πάτο της Κολάσεως, θα Του πω: “Χριστέ μου, είσαι δίκαιος· για εδώ αξίζω. Σε αγαπώ!”»
Είπαμε ότι όντως η αγάπη του Γέροντος προς τον Κύριο άγγιξε την καρδιά της Θεολογίας, διότι είχε συνείδηση ότι η αληθινή αγάπη είναι δόσιμο στον Θεό άνευ όρων, και δεν πρέπει να περιμένει κανείς για την αγάπη του δικαίωση και ανταμοιβή, κατά τη δικανική αντίληψη, αφού ο Θεός δεν είναι συναλλάκτης.
«Κανείς δεν μας χρωστάει τίποτα, έλεγε πάντοτε ο Γέροντας, ούτε οι γονείς μας που μας γέννησαν ούτε ο Θεός που μας έπλασε». Διότι ποιός μπορεί να πει στον Θεό «Θεέ μου, αφού Σε αγαπώ, οφείλεις να με αγαπάς και να με φροντίζεις»; Αν ο Θεός μας δικαιώνει, αυτό δεν είναι καρπός της δικής μας αγάπης και των αγαθών μας πράξεων, αλλά της δικής του άπειρης αγάπης.
«Κανείς δεν μας χρωστάει τίποτα, έλεγε πάντοτε ο Γέροντας, ούτε οι γονείς μας που μας γέννησαν ούτε ο Θεός που μας έπλασε». Διότι ποιός μπορεί να πει στον Θεό «Θεέ μου, αφού Σε αγαπώ, οφείλεις να με αγαπάς και να με φροντίζεις»; αν ο Θεός μας δικαιώνει, αυτό δεν είναι καρπός της δικής μας αγάπης και των αγαθών μας πράξεων, αλλά και της δικής Του άπειρης αγάπης.
Το έργο του μακαριστού Γέροντός μας, όπως είναι γνωστό σε όλους εκείνους που τον γνώριζαν και τον έζησαν από κοντά, συνοψιζόταν κυρίως στο τρίπτυχο Λατρεία, Εξομολόγηση και Κήρυγμα. Η λατρεία του Θεού ήταν για τον Γέροντα η ανάσα της ζωής του, ήταν η ζωή του. Η Θεία Λειτουργία μάλιστα, που είναι η κορυφαία έκφραση της λατρείας του Θεού, ήταν για τον γέροντα θέα Θεού, ήταν εμπειρία Θεού.
Με την διακονία του Μυστηρίου της Εξομολογήσεως, ο Γέροντας ασκούσε την ποιμαντική του προσώπου, ήταν το έργο της προσωπικής καθοδηγήσεως των εξομολογουμένων προς τη σωτηρία. Όσοι τον είχαμε πνευματικό γνωρίζουμε από προσωπική εμπειρία τις πολλές θυσίες και τους κόπους που κατέβαλε, αλλά και τον πολύ χρόνο που αφιέρωνε στο μυστήριο της Εξομολογήσεως.
Όμως το μεγαλύτερο βάρος ο μακαριστός Γέροντας, όπως το γνωρίζουμε πολύ καλά, το είχε ρίξει στη διακονία του κηρύγματος. Εκδαπανήθηκε κατά κυριολεξία στο κήρυγμα ο Γέροντας. Ήταν πεποίθησή του ότι, γενικά, δεν είναι δυνατόν να σωθεί ο βαπτισμένος, αν δεν κατηχηθεί, αν δεν μάθει το περιεχόμενο της πίστεώς του.
Για να δείξουμε την αγάπη, τον ζήλο και τους κόπους του μακαριστού Γέροντός μας, για το κήρυγμα του Ευαγγελίου, αρκεί να αναφέρουμε μόνο ένα πολύ μικρό δείγμα του κηρυκτικού προγράμματος, που είχε καταρτίσει όταν ήλθε στη Λάρισα. Σύμφωνα λοιπόν με το πρόγραμμα αυτό, που υπάρχει στο πολυτιμότατο αρχείο του, από τις 10 Ιουλίου μέχρι στις 23 Σεπτεμβρίου του 1961, μέσα στο διάστημα αυτό των δυόμισι περίπου μηνών, πραγματοποίησε ογδόντα μία ομιλίες!! Μέσα στην κάψα του Θεσσαλικού κάμπου, ο Γέροντας έσπερνε τον λόγο του Θεού στους Ναούς της Λαρίσης και των χωριών της Μητροπόλεώς μας, στα Νοσοκομεία, Γενικό και 404 Στρατιωτικό, στο 303 Π.Ε.Β., στις φυλακές. Έφθασε να κάνει δώδεκα και περισσότερα κηρύγματα την εβδομάδα!!
Η ποιμαντική και η κηρυκτική προσφορά του ήταν, αναντίρρητα και κατά κοινή ομολογία, πλουσιότατη. Οι μαγνητοφωνημένες ομιλίες του, οι οποίες ακούγονται και εκτός του ελλαδικού χώρου με μεγάλο ενδιαφέρον, από το 1975 έως το 2002, ανέρχονται περίπου στις 5.000, χωρίς να ληφθούν υπ’ όψιν οι ομιλίες της δεκαπενταετίας 1950-1975, που δεν είναι δυνατόν να υπολογιστούν!
Επί δέκα και πλέον έτη ως λαϊκός και επί σαράντα πέντε ως κληρικός εκδαπανήθηκε κατά κυριολεξία στο κήρυγμα του Θείου λόγου και στην εν γένει ποιμαντική εργασία. Στα κηρύγματά του αποκαλύπτεται η βαθιά γνώση της Αγίας Γραφής και η ερμηνευτική του ικανότητα. Η χαρισματική δύναμη του λόγου του συγκέντρωσε ένα πολυπληθέστατο ακροατήριο, το οποίο οδηγείτο στη μετάνοια και στην επίγνωση της εν Χριστώ αληθείας. Η αδελφότητά μας αισθάνεται το χρέος της εκδόσεως των ομιλιών του, γι’ αυτό, με τη χάρη και την ευλογία του Θεού, παρότι οι δυνατότητες που διαθέτει είναι μικρές, ήδη παρέδωσε στην διάθεση του λαού του Θεού 16 βιβλία του…
Στη συνέχεια παραθέτουμε ένα πολύ σύντομο και επιγραμματικό βιογραφικό σημείωμα του μακαριστού Γέροντός μας.
Γεννήθηκε στην Κηφισιά των Αθηνών στις 22 Αυγούστου του 1927.
Φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο της Κηφισιάς και στο Γυμνάσιο Αμαρουσίου.
Το 1947 παρακολούθησε μαθήματα και εργαστήρια ραδιοτεχνίτου στο Κέντρο Ηλεκτρονικών Σπουδών ΡΑΔΙΟ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ στην Αθήνα.
Το 1950 φοίτησε στην αναγνωρισμένη από το κράτος Ραδιοτεχνική Σχολή Αθηνών από όπου πήρε το Δίπλωμα του Ραδιοτεχνίτου. Το 1953 από την ίδια Σχολή πήρε το Δίπλωμα του Ραδιοηλεκτρολόγου. Από το 1947-1950 υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία στην Αεροπορία.
Το 1960 εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Κομνηνείου και στη συνέχεια εισήλθε στις τάξεις του Κλήρου. Από το 1970 μέχρι την κοίμησή του (23-5-2006) διετέλεσε Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Κομνηνείου Σταμίου Λαρίσης, της οποίας υπήρξε ανακαινιστής και Κτήτορας.
Σε ολόκληρη τη ζωή του, κυρίως όμως μέσα στα σαράντα πέντε χρόνια της μοναχικής του αφιερώσεως, ο Γέροντας εργάστηκε με πολύ ζήλο την αληθινή πνευματική ζωή, στην πράξη και στην θεωρία. Το ασφαλές κριτήριό του ήταν πάντοτε το θέλημα του Θεού, αφού ήταν υποταγμένος στις επιταγές του Αγίου Πνεύματος, αφού το Πνεύμα το Άγιο τον καθοδηγούσε.
Ας έχουμε την ευχή του.
Για την αδελφότητα
της Ιεράς Μονής
Αρχιμ. Πολύκαρπος, Μάιος 2017.
