Μέγας ντόρος γίνεται με τον φωτεινό στολισμό στην Αθήνα τόσο επί της Βασιλίσσης Σοφίας όσο και επί της Πανεπιστημίου!
Απόψεις διάφορες διάβασα όλες αυτές τις ημέρες, κάποιες από αυτές δε “τραβηγμένες από τα μαλλιά”!
Οπως και να ’χει, τούτες τις άγιες ημέρες, Χριστούγεννα γαρ, με τη γέννηση του Θεανθρώπου, φαίνεται ότι βρήκαμε την… ευκαιρία και… πάλι για μία ακόμη αντιπαράθεση!
Να χωριστούμε και πάλι στους μεν και στους δε!
Φαίνεται ότι ο σύγχρονος άνθρωπος αρέσκεται σε κάτι τέτοια και όσο και να πεις, η… διάχυση των πάσης φύσεως απόψεων κυρίως μέσω των social media, (απόψεις που τις περισσότερες φορές δεν βασίζονται επί σταθερών – αληθινών επιχειρημάτων) λειτουργεί αποπροσνανατολιστικά ως προς τα κυρίως προβλήματα της ζωής μας!
Ημέρες Χριστουγεννιάτικες ωστόσο, ο… μικρός τυμπανιστής και πάλι θα προσφέρει ολόκαρδα τη μελωδία του στο νεογέννητο μωρό της φάτνης!
Είναι ωραίο να παραμένεις σε αυτές τις ιστορίες – “εικόνες” τις παλαιικές, στη φάτνη, τη Μαρία και τον Ιωσήφ, στο ταξίδι τους ως τη Βηθλεέμ, στη δυσκολία να βρουν δωμάτιο να κοιμηθεί η έγγυος γυναίκα, στα χνώτα των ζώων που ζέσταναν τη Νέα Ζωή που ήρθε στον κόσμο και το ολόλαμπρο αστέρι που από ψηλά φώτιζε το σπήλαιο όπου πρόστρεξαν οι βοσκοί να προσκυνήσουν!
Κι είναι ακόμη τόσα και τόσα άλλα για τα οποία τούτη η γιορτή χρήζει να παραμείνει γιορτή του ερχομού του Θεανθρώπου επί Γης! Να μην αμφισβητηθεί από νεωτερισμούς που την εξοβελίζουν από την ουσία της· γέννηση του Χριστού που αυτήν την εποχή εορτάζουμε!
Υ.Γ. Αφορμή για να γραφεί το παραπάνω κείμενο ήταν δύο από τα πολλά σχόλια που αλίευσα στο διαδίκτυο για τη φωταγώγηση της Βασιλίσσης Σοφίας. Δύο νέοι που ρωτήθηκαν σχετικά, απάντησαν, ο ο πρώτος: «Μου αρέσει, είναι σαν να παίζουμε στα Star Wars (σ.σ. “πόλεμος των άστρων”», κι ο έτερος: «είναι ωραίο όταν φωτίζεται κόκκινο, γιατί είμαι Ολυμπιακός».
