Φοιτητής του Τμήματος Επιστήμης και Τεχνολογίας Υλικών συμμετέχει στην προσπάθεια που γίνεται για τη μείωση του κόστους της εκτόξευσης.
Ήταν ο μοναδικός Έλληνας που επιλέχθηκε στο Space Station Design Workshop στο Πανεπιστήμιο της Στουτγάρδης, στο οποίο μελετήθηκε η δυνατότητα δημιουργίας διαστημικής βάσης στη Σελήνη!
Ο λόγος για τον φοιτητή του Τμήματος Επιστήμης και Τεχνολογίας Υλικών του Πανεπιστημίου Κρήτης, κ. Γιώργο Καραθανασόπουλο.
Περήφανο, το ΤΕΤΥ αναφέρει πως «ο Γιώργος, χρησιμοποιώντας πλήρως τις γνώσεις του στην Επιστήμη Υλικών, συμμετείχε στην ομάδα, η οποία σχεδίασε διεργασίες με τις οποίες θα μπορούσε να εξαχθεί νερό, πυρίτιο και αλουμίνιο από το χώμα της Σελήνης. Συγχαρητήρια, πάντα επιτυχίες!»
Σύμφωνα με το cretalive, τον ίδιο τον ενδιαφέρει να ασχοληθεί με το κομμάτι τις αεροδιαστημικής. Η συμμετοχή του σε αυτό το πρόγραμμα, το workshop, αποτέλεσε για εκείνον μία καταπληκτική εμπειρία, είχε την ευκαιρία να μιλήσει με ειδικούς του τομέα από μεγάλους οργανισμούς και εταιρείας που αποτέλεσαν χορηγοί στις εργασίες του προγράμματος.
Συνολικά, υπήρχαν 90 αιτήσεις από 20 χώρες και τελικά έγιναν δεκτά 42 άτομα από 13 χώρες.
Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, την μπλε και την κόκκινη. Ο φοιτητής του Πανεπιστημίου Κρήτης ήταν μέλος της ομάδας ISRU (In-Situ Resource Utilization – Processing/Assembly). Στόχος της ήταν να λάβει χώμα από τη Σελήνη και να παράγει πρώτες ύλες, 1000 κιλά νερό, 1000 κιλά πυρίτιο και 1000 κιλά αλουμίνιο ετησίως.
Στη συνέχεια, οι πρώτες ύλες στέλνονταν στην κόκκινη ομάδα που βρισκόταν σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, επεξεργαζόταν τα υλικά και τα πουλούσε ως φωτοβολταϊκά και καύσιμα.
Κατά τη διάρκεια των εργασιών, οι δύο ομάδες συνεργάστηκαν στενά, αν και υποτίθεται πως ήταν ανταγωνιστές.
Πρόκειται για μία νέα τάση στην αεροδιαστημική. Στόχος είναι, όπως όταν κανείς πηγαίνει ένα ταξίδι και δεν έχει μαζί του όλο το φαγητό που θα καταναλώσει, αλλά εφοδιάζεται από το μέρος, όπου πηγαίνει. Με το ίδιο σκεπτικό, γίνεται προσπάθεια οι αστροναύτες να μην έχουν μαζί τους τεράστιες ποσότητες βασικών αγαθών αλλά να είναι σε θέση να παράγουν οι ίδιοι στον προορισμό τους. «Ο στόχος είναι να μειώσουμε ραγδαία τη μάζα εκτόξευσης, να ανεξαρτητοποιηθούμε από τη Γη. Αυτό μειώνει, επίσης ραγδαία, το κόστος της αποστολής», εξηγεί ο Γ. Καραθανασόπουλος.
Το πρόγραμμα διήρκησε επτά ημέρες στα τέλη του Ιουλίου και το πρόγραμμα ήταν ιδιαίτερα φορτωμένο.
Εκείνο που στεναχώρησε τον ίδιο ήταν η «ηχηρή» απουσία άλλων Ελλήνων ενώ συμμετείχαν πολλοί Γάλλοι, Γερμανοί και Ιταλοί.
