Από τον Οχτώβρη του 1944…

Ο Οχτώβρης του 1944 είναι πολύ σημαντικός για τη νεότερη ελληνική πολιτική ιστορία. Είναι, όπως οι πιο πολλοί εξ ημών ξέρουμε, ο μήνας που απεχώρησαν οι Γερμανοϊταλικές δυνάμεις κατοχής από το μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας.
Από την Κρήτη τα τελευταία γερμανικά στρατεύματα θα φύγουν το Μάη του 1945 και τα Δωδεκάνησα ενσωματώθηκαν στον κορμό της ελεύθερης πατρίδας το 1947- ’48. Έτσι, μετά και την ένδοξη Εθνική Αντίσταση του ελληνικού λαού κατά των καταχτητών (1941 – ’44), ολοκληρώθηκε και για την Ελλάδα ο 2ος παγκόσμιος πόλεμος, αλλά τα πράγματα στο εσωτερικό της χώρας δεν κυλούσαν ομαλά, εφόσον από τα Δεκεμβριανά του 1944 μαίνεται ο εμφύλιος σπαραγμός μεταξύ των εθνικοφρόνων και κεντροδεξιών κυβερνητικών δυνάμεων με τους ξένους “συμμάχους και προστάτες” στο πλευρό τους και των αριστερών ανταρτών του ΕΑΜ- ΕΛΑΣ.
Ας επανέλθουμε, όμως, στον Οχτώβρη του 1944 και ας ιδούμε επιλεγμένα αποσπάσματα από δημοσιεύματα αθηναϊκών εφημερίδων εκείνων των ημερών. Συγκεκριμένα, θα ανατρέξουμε στις ακόλουθες εφημερίδες, “Ριζοσπάστης” και “Ελευθερία”.
Στην “Ελευθερία”, λοιπόν, της 12ης Οχτώβρη (1944) και στη σελίδα 2, βρίσκουμε και διαβάζουμε τις δηλώσεις τού με την αποχώρηση των Γερμανών πρώτου μετακατοχικού δημάρχου ( : 1944 – ’47) της ελεύθερης Αθήνας, Αριστείδη Σκληρού (γενν. 1890 – πεθ. 1976). Απ’ όσα δήλωσε ο νέος και διορισμένος από την άρτι σχηματισθείσα ελεύθερη Εθνική Κυβέρνηση δήμαρχος, αναδημοσιεύουμε το ακόλουθο εδάφιο: “Η ιερά πόλις των Αθηνών μαζί με όλην την Ελλάδα μας ανεστήθη. Η μεγαλυτέρα ανθρωπίνη χαρά πλημμυρίζει τα στήθη όλων μας. Ο ένδοξος δήμος της μεγαλομάρτυρος πόλεως των Αθηνών από την οποίαν και από τα βάθη των αιώνων εξεπορεύθη η ωραία ιδέα της ελευθερίας και της Δημοκρατίας πανηγυρίζει σήμερον την απολύτρωσίν της από την δουλείαν […]”.
Στη σελ. 2 του “Ριζοσπάστη” της 12.10.1944, τέλος, διαβάζουμε σχετική ανακοίνωση του Π.Γ. του ΚΚΕ: “Το ΚΚΕ που στάθηκε πρωτοπόρο στην πάλη για τη φθορά και διασπορά των δυνάμεων της φασιστικής τυραννίας καλεί όλους τους πατριώτες να δείξουν ύψιστο βαθμό πειθαρχίας και αυταπάρνησης. Η εξασφάλιση της τάξης και της  ομαλής πολιτικής ζωής σε τέτοιες στιγμές, είναι εθνικό χρέος. Οι εγκληματίες πολέμου, όποιοι και νάναι, θα τιμωρηθούν και τούτο είναι έργο της Εθνικής Κυβέρνησης. Αποφεύγετε την αυτοδικία και κάθε ενέργεια που κλονίζει το τόσο υψηλό έργο που δημιουργήσαμε όλοι μας”.
Καταλήγοντας, το μόνο που έχουμε σήμερα εμείς να συμπληρώσουμε είναι το ότι, εάν πραγματικά θέλουμε να τιμήσουμε έμπρακτα τη δεδομένη ιστορική επέτειο και να αποτίσουμε τον οφειλόμενο σεβασμό σε όσους δώσανε και τη ζωή τους την ίδια ακόμα για τη λεφτεριά, τη δημοκρατία, την ενότητα και την ειρήνη στην Ελλάδα, έχουμε χρέος να περιθωριοποιήσουμε κάθε πατριδοκάπηλο και επιλεκτικά αμνήμονα. Και κατόπιν, με παλλαϊκή ομοψυχία και δίχως παρωχημένες ή διχαστικές ιδεοληψίες, ας αγωνιζόμαστε όλοι μαζί και άοκνοι, σαν μια ανίκητη γροθιά και όχι ως όχλος – “άθυρμα” των ξένων “φίλων” ή των εγχώριων πολιτικοοικονομικά δυνατών, καθημερινά, για να υπερφαλαγγίσουμε τα προβλήματα της ζωής μας ως μελών ενός ευνομούμενου και κοινωφελώς οργανωμένου κοινωνικού συνόλου.