Και το 2021 έκλεισε με πάρα πολύ κακούς οιωνούς. Ήταν ένα από τα χειρότερα χρόνια για τη γενιά μας.
Δυστυχώς, όπως και το 2020, το πρώτο που έχει να πει κάποιος για το 2021 είναι ο κορωνοϊός. Για πρώτη φορά στη ζωή μας έχομε συναντήσει τέτοια πανδημία, η οποία δεν φαίνεται να δείχνει σημάδια για το τέλος της. Από την αρχή της πανδημίας η οικουμένη ήλπιζε σε εμβόλια για πρόληψη και φάρμακα για θεραπεία. Είμαστε σχεδόν στον 3ον χρόνο της πανδημίας και η κατάσταση χειροτερεύει παρά να διορθώνεται.
Ελέχθη ότι με το εμβόλιο τα πράγματα θα καλυτέρευαν και θα οδηγούμαστε στο τέλος της φρικτής κατάστασης της πανδημίας. Είμαστε τώρα στη 3η δόση του εμβολίου και μιλούμε για 4η δόση.
Τίποτε δεν διορθώθηκε. Πάμε από την μια μετάλλαξη στην άλλη. Τώρα έχομεν την μετάλλαξη Όμικρον.
Η πανδημία βρίσκεται πάλι στο ζενίθ της διεθνώς. Τα lockdowns επανέρχονται σε μερικές χώρες. Η οικονομία καταστρέφεται.
Τι συμβαίνει δε με τα φάρμακα για θεραπεία του ιού; Αυτά δεν φαίνονται να υπάρχουν ή να υπάρχουν τέτοια που να γίνονται αποδεκτά από την πλειοψηφία της επιστημονικής κοινότητας. Μιλούν διάφοροι για φάρμακα κατά του ιού αλλά χωρίς γενική αποδοχή.
Και η πανδημία συνεχίζεται αμείωτη. Και διερωτάται κάποιος, ο αδαής, ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας: πώς είναι δυνατό τρία χρόνια τώρα να μην βρεθεί ένα φάρμακο εναντίον αυτού του ιού. Και ακόμη μια απλοϊκή διαπίστωση: Αντί να ξοδεύομεν δισεκατομμύρια για εξοπλισμούς δεν θα ήταν προτιμότερο να ξοδέψομε και μερικά ποσά για την καταπολέμηση των ασθενειών;
Το 2021 λοιπόν είχε σαν κύριο γνώρισμα την πανδημία του Covid-19.
Στα άλλα θέματα όμως δεν έδωσε καμία αισιοδοξία.
Στο θέμα της διατήρησης της ειρήνης και της ασφάλειας η κατάσταση είναι χαώδης. Πόλεμοι και διαμάχες σε πολλά μέρη του κόσμου. Αφγανιστάν, Αιθιοπία, Μυανμάρ, το Σαχέλ.
Όσον αφορά τη γειτονιά μας έχομεν την Υεμένη, την Λιβύη, τη Συρία. Επίσης το αιώνιο άλυτο πρόβλημα μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων.
Βεβαίως υπάρχει το θέμα της Τουρκίας και οι αυτοκρατορικές βλέψεις του σημερινού καθεστώτος της. Οι κακές σχέσεις της Τουρκίας με τους γείτονές της, το κυπριακό ζήτημα και τα ελληνοτουρκικά.
Η διατήρηση της ειρήνης και της ασφάλειας είναι ένα όνειρο το οποίο απέχει προς το παρόν τουλάχιστον από την πραγματικότητα.
Άλλο θέμα το οποίο ταλανίζει τον πλανήτη είναι το θέμα της κλιματικής αλλαγής και τα συμφέροντα των χωρών.
Δεν φαίνεται να λύεται εύκολα. Άλλο θέμα είναι το θέμα των μεταναστών η δε χώρα μας επηρεάζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό απ’ αυτό.
Το θέμα αυτό πρέπει να λυθεί έχοντας υπόψην και το ανθρωπιστικό ζήτημα σχετικά με τους μετανάστες αλλά επίσης τα δικαιώματα των κατοίκων των χωρών που υποδέχονται αυτούς τους μετανάστες. Ένα αρκετά πολύπλοκο θέμα που δεν είναι τόσο απλό.
Υπάρχει το αιώνιο θέμα των πλουσίων και των φτωχών χωρών και γενικά των πλουσίων και φτωχών.
Στην Αφρική, νότια της Σαχάρας, υπάρχει πάντοτε έλλειψη εμβολίων για τον κορωνοϊό ενώ στις αναπτυγμένες χώρες υπάρχουν τα κύματα των αντιεμβολιαστών.
Πέραν των εμβολίων υπάρχει η έλλειψη ακόμα και τροφίμων σε πολλά μέρη του κόσμου. Αυτό συνεχίζεται ενώ τεράστια ποσά ξοδεύονται για εξοπλισμούς.
Το 2021 μας άφησε μια πικρή γεύση από το πέρασμά του.
Ας ελπίσομεν ότι το 2022 θα είναι λιγότερο καταθλιπτικό και ότι επιτέλους οι ερευνητές θα μπορέσουν να εισέλθουν στα μυστικά του Covid-19 για να απαλλάξουν την ανθρωπότητα απ’ αυτήν τη μάστιγα.
*Ο δρ Χρίστος Α. Θεοδούλου είναι δικηγόρος,
πρόεδρος του Συνδέσμου Ηνωμένων Εθνών Κύπρου,
πρώην μέλος της Γραμματείας του ΟΗΕ
στο Τμήμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
