Aποδόμηση Βαρουφάκη

Οταν βλέπεις τον πρωθυπουργό να εμφανίζεται “ανακρινόμενος” σε τηλεοπτική εκπομπή, “στον ενικό”, απ’ τον παρουσιαστή και ανώνυμους πολίτες, πράγμα σπάνιο για τα ελληνικά πολιτικά χρονικά, κάτι σημαντικό έγινε και κάτι πιο σοβαρό να περιμένεις  ότι θα συμβεί.
Το σημαντικό ήταν το Γιούρογκρουπ της Λετονίας, όπου τίποτα δεν αποφασίστηκε για την Ελλάδα, εκτός απ’ τη συνέχιση της αποδόμησης του υπουργού Οικονομικών κ. Βαρουφάκη, τούτο ανάγκασε τον πρωθυπουργό να κάνει ανασχηματισμό της ελληνικής αντιπροσωπίας για τις διαπραγματεύσεις με τους “θεσμικούς”. Το πρόβλημα είναι πολύπλευρο, πιο βαθύ απ’ όσο επιφανειακά δείχνει. Τα συνθήματα που ’ρχονται απ’ τα κέντρα εξουσίας δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνείας των επίβουλων και απόκρυφων σκέψεών τους. Η κυβέρνηση αρνείται να πάρει τα μέτρα, που θεωρεί ότι συντηρούν την ύφεση, όταν μάλιστα οι Ευρωπαίοι κάνουν πίσω και σ’ εκείνα που υποσχέθηκαν την 20ή Φεβρουαρίου. Οι αποφάσεις ήσαν προφορικές, δεν έγιναν εγγράφως και αυτό ήταν σοβαρό λάθος, λόγω απειρίας ή ευπείθειας.
Οι Ευρωπαίοι ψάχνουν να βρουν ανθρώπους κλειδιά, εξωκοινοβουλευτικούς ή πολιτικούς, να πετύχουν τη συμφωνία που θέλουν εκείνοι για τη ρύθμιση του ελληνικού ζητήματος. Ο Βαρουφάκης δεν τους κάνει. Ο πρωθυπουργός να τον διώξει δεν θέλει. Να τον κρατήσει δεν αρέσει σ’ άλλους, γι’ αυτό έκανε την κίνηση ανατροπής. Να διαφοροποιήσει τα πρόσωπα του διαπραγματευτικού γκρουπ, περιορίζοντας τον Βαρουφάκη. Τον έκανε “Ιφιγένεια” για τη σωτηρία της χώρας. Αν παραιτείτο ο ίδιος, θα διευκόλυνε τον κ. Τσίπρα, αλλά δεν το κάνει, γιατί πιστεύει ότι οι διαπραγματεύσεις, χάριν της δικής του στάσεως, θα πάνε καλά.
Μήπως, όμως, η στάση του έκανε τους θεσμικούς να τον αποστρέφονται; Μήπως επειδή οι με άρωμα εθνικής υπερηφάνειας δηλώσεις του, τον απογείωσαν, τον διεθνοποίησαν, έγινε καθημερινό θέμα στον παγκόσμιο Τύπο και πήρε ψηλά τον αμανέ; Αρέσκεται στη δημιουργία κλίματος διάκρισης και προβολής και αναλώνεται με τη “θεωρία των παιγνίων”. Μπορεί να ’ναι έμφυτο, να δείχνει ότι διαφέρει απ’ τους άλλους, ακόμα και στην ορθογραφία του ονόματός του. Το στυλ του, οι υπερβολικές επιλογές του εδημιούργησαν πρόβλημα, να βρισκόμαστε χωρίς συμμάχους στην Ευρωζώνη. Ως ιδιώτης μπορεί να φοράει πέτσινα με έξω πουκάμισο και μπιρμπιλωτό φουλάρι, αλλά ως υπουργός σε επίσημες εμφανίσεις όχι! Αλλιώς ας μην γινόταν. Να αρκείτο σε συνεντεύξεις, δηλώσεις, συνέδρια, άρθρα στον Τύπο, συγγραφή βιβλίων και ό,τι άλλο ήθελε σαν απλός πολίτης.
Ο πρωθυπουργός τον επέλεξε ως επαρκή και έξυπνο. Αποδείχθηκε ως μη ευέλικτος κι όμως τον καλύπτει. Επειδή επιχείρησε να κάνει “έντιμο συμβιβασμό”, που δεν γίνεται, όταν ο ένας δεν εμπιστεύεται τον άλλον. Στη Λετονία δέχθηκε ανοίκειες επιθέσεις απ’ τον Τύπο ότι το σχέδιο που κατέθεσε δεν συμβαδίζει με τη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου, ότι “σπαταλά χρόνο” και είναι “ερασιτέχνης τζογαδόρος”. Δεν δικαιολογείται η αντιδεοντολογική, με τα ευρωπαϊκά πολιτικά ιδεώδη, συμπεριφορά των εταίρων. Δεν παραβλέπουμε, όμως, και το δικό μας λάθος ότι τον Φεβρουάριο δεν πήραμε γραπτές επιβεβαιώσεις περί των δικών τους δεσμεύσεων. Από πού, άραγε, συντονίζονται οι διαβουλεύσεις με τους “θεσμικούς”; Μήπως πρόκειται για επικοινωνιακό τέχνασμα να επιπέσει ο πέλεκυς στον “κακό” Βαρουφάκη και ν’ απαλλαγούν από ευθύνες οι άλλοι;
Η συμπεριφορά, λοιπόν, των Μ.Μ.Ε., που παίζουν τον ενδιάμεσο για την αποδόμηση του Βαρουφάκη είναι από κακοήθης έως πρόστυχη. Κατηγορήθηκε ότι απαξίωσε τους ευρωσυνέδρους να παραβρεθεί στο δείπνο. Πρώτον δεν ήταν δείπνο εργασίας και δεύτερον πώς θα συνέτρωγε μόνος του με 18, που πριν λίγο τον σνομπάρησαν στο Γιούρογκρουπ; Προτίμησε βόλτα στη Ρίγα κατά συμβουλή Σόιμπλε προς δημοσιογράφους: «Κάνετε μια βόλτα στη Ρίγα. Είναι ωραία πόλη, γιατί εδώ συζητάμε, αλλά αποφάσεις δεν παίρνουμε».
Οσον αφορά στο σοβαρό που πρόκειται να γίνει, “κοντός ψαλμός…”.