ΑΠΕ – ΜΠΕ » Λείψανα τμήματος ενός εκτεταμένου συγκροτήματος αγροτικής εγκατάστασης, πιθανώς μιας αγροικίας-αγροτικής έπαυλης (villa rustica) των ρωμαϊκών χρόνων, συμπεραίνει ο επίτιμος διευθυντής της ΛΔ’ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, Λεωνίδας Χατζηαγγελάκης, πως έχουν αποκαλυφθεί στο πλαίσιο της νέας χάραξης και κατασκευής της επαρχιακής οδού Καρδίτσας – Λάρισας, στη θέση “Οργόζινος” της κτηματικής περιφέρειας Ματαράγκας, στο νομό Καρδίτσας. Ο πρώτος πυρήνας της εγκατάστασης -ήτοι τα πρώτα οικοδομικά λείψανα- τοποθετείται κυρίως με βάση τα νομίσματα στον 3ο αι. π.Χ.. Η χρήση, όμως, του συνόλου της αγροικίας -πάλι από τα νομίσματα και τα λυχνάρια- από τα μέσα του 2ου (161-180 μ.Χ.) έως και τα μέσα του 4ου αιώνα μ.Χ., οπότε, όπως αναφέρει ο κ. Χατζηαγγελάκης, και εγκαταλείπεται βιαίως, ύστερα από πυρκαγιά, που ίσως προκλήθηκε κατά τη διάρκεια εχθρικών επιδρομών. Πρόκειται, σύμφωνα με τον κ. Χατζηαγγελάκη, για μία μεγάλη αγροικία, συνολικής έκτασης 480τ.μ., που ήταν ανοιχτή στο νότο και με την πλάτη στο βορρά. Είχε ορθογώνια κάτοψη όχι με ίσο πλάτος, προφανώς για τοπικούς, κλιματολογικούς λόγους. Ανάλογα χαρακτηριστικά έχει παρατηρηθεί πως συγκεντρώνουν και τα κατάλοιπα αγροικιών που αποκαλύφθηκαν σε άλλες θέσεις, όπως στα “Τρία Πλατάνια” και “Κομπολόι” στην περιοχή Φίλας-Ηρακλείου και Λειβήθρων του Μακεδονικού Ολύμπου.
Το τμήμα που ανασκάφτηκε, όπως αναφέρει στην εργασία του ο κ. Χατζηαγγελάκης, είχε πιθανώς δύο εισόδους: μία στα βορειοδυτικά, η οποία πριν από την προσθήκη του συγκεκριμένου κτίσματος οδηγούσε απευθείας στον χώρο που υποτίθεται ότι αποτελούσε την αυλή του συγκροτήματος και μία στα βορειοανατολικά. Η αγροικία θα μπορούσε να διαχωριστεί σε τρεις πτέρυγες: τη νότια πτέρυγα (κύρια), τη βόρεια και την ανατολική (πτέρυγες βοηθητικών χώρων). Ο διαχωρισμός σε νότια (κύρια) και βόρεια (βοηθητική) πτέρυγα συναντάται και στη ρωμαϊκή αγροικία, στη θέση “Ποδαρούλι”, στις ακτές του Αμβρακικού κόλπου. Αντίθετα, σε αγροικίες της Μακεδονίας, όπως στη θέση “Κομπολόι” και στις αγροικίες Α’ και Γ’ της αρχαίας Λητής, ο διαχωρισμός αυτός, διευκρινίζει ο αρχαιολόγος, απαντά με κατά τόπους μικρές παραλλαγές, που ίσως οφείλονται σε κλιματολογικούς παράγοντες.
