To στρώμα του όζοντος, που μας προστατεύει από τις ηλιακές ακτίνες, οι οποίες προκαλούν καρκίνο, αποκαθίσταται με ρυθμούς 1% έως 3% ανά δεκαετία, ανατρέποντας πολλά χρόνια επικίνδυνης αραίωσης που προκλήθηκε από την απελευθέρωση επικίνδυνων χημικών. Σε αυτό το αισιόδοξο συμπέρασμα κατέληξε Όπως μεταδίδει η Καθημερινή, η τετραετής μελέτη του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ, μιας απαγόρευσης του 1987 για τα κατασκευασμένα από τον άνθρωπο αέρια που καταστρέφουν το στρώμα του όζοντος, διαπίστωσε μακροπρόθεσμες μειώσεις στην ύπαρξή τους αλλά και αποκατάσταση του στρατοσφαιρικού όζοντος.
«Η τρύπα του όζοντος πάνω από την Ανταρκτική αποκαθίσταται και αυτό συμβαίνει κάθε χρονιά. Ως αποτέλεσμα του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ καταφέραμε να αποτρέψουμε πολύ μεγαλύτερη εξασθένηση του στρώματος του όζοντος στις πολικές περιοχές», αναφέρει χαρακτηριστικά η έκθεση.
Η τρύπα του όζοντος πάνω από την Ανταρκτική αναμένεται να κλείσει σταδιακά, επιστρέφοντας στα επίπεδα του 1980, το 2060, αναφέρει η έκθεση.
«Τα στοιχεία που παρουσίασαν οι συντάκτες της έκθεσης δείχνουν ότι το στρώμα του όζοντος σε σημεία της στρατόσφαιρας αποκαθίσταται με ταχύτητα 1% έως 3% ανά δεκαετία από το 2000», αναφέρουν σε ανακοίνωσή τους ο ΟΗΕ και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Μετεωρολογίας.
«Με τους ρυθμούς αυτούς το στρώμα του όζοντος στο Βόρειο Ημισφαίριο αναμένεται να αποκατασταθεί πλήρως μέχρι το 2030, ενώ θα ακολουθήσει το Νότιο Ημισφαίριο το 2050 και οι περιοχές των πόλων το 2060».
Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών έχει ήδη χαιρετίσει την επιτυχία του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ, που απαγόρευσε άμεσα ή σταδιακά τα χημικά που κατέστρεφαν την τρύπα του όζοντος, ανάμεσα στα οποία και οι χλωροφθοράνθρακες, που χρησιμοποιόντουσαν εκτεταμένα σε ψυγεία και σπρέι. Ωστόσο, όπως αναφέρει η έκθεση, είναι η πρώτη φορά που έχουμε ενδείξεις ότι η τρύπα του όζοντος πάνω από την Ανταρκτική έχει μειωθεί σε μέγεθος και βάθος από το 2000.
Στον Αρκτικό Κύκλο, οι ετήσιες διακυμάνσεις είναι πολύ μεγαλύτερες και έτσι είναι δύσκολο να επιβεβαιωθεί κατά πόσον το στρώμα του όζοντος έχει αποκατασταθεί από το 2000.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, αν και η απαγόρευση των επικίνδυνων αερίων εφαρμόστηκε, η έκθεση εντοπίζει μία τουλάχιστον παραβίαση του Πρωτοκόλλου: μια απροσδόκητη αύξηση στην παραγωγή και στις εκπομπές χλωροφθοράνθρακα-11, από την Ανατολική Ασία από το 2012. Μέχρι στιγμής παραμένει άγνωστο ποια χώρα ή χώρες ευθύνονται για αυτό.
Aν εξακολουθούσαν οι εκπομπές χλωροφθοράνθρακα-11 με την ίδια ταχύτητα, η επιστροφή των χημικών στις τιμές του 1980 θα καθυστερούσαν επί επτά έως είκοσι χρόνια.
