Αποκλεισμένοι στους τέσσερις τοίχους

Προσπαθούμε καθημερινά να βρούμε τι είναι αυτό που φταίει και έχουμε γίνει μίζεροι, αποκλεισμένοι στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού μας. Οι λόγοι είναι πολλοί, ξεκινώντας από την απουσία συμμετοχής στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα, αλλά και στις εμμονές μας για δημιουργία της τέλειας οικογένειας, όχι γιατί έτσι θέλουμε, αλλά γιατί μας το επέβαλλαν.
Συνήθως παραιτούμαστε από τα όνειρά μας, συμβιβαζόμαστε με ένα κομμάτι ψωμί και περνούμε το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας, είτε σχολιάζοντας με τους συναδέλφους στη δουλειά, είτε χάσκοντας στην τηλεόραση τα σήριαλ, τις ειδήσεις ή τις ευτελείς ψυχαγωγικές εκπομπές.
Ένας αριθμός γινόμαστε, με λίγα λόγια, όπως είμαστε εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς και δημοτικούς καταλόγους.
Ειδικά αυτή την εποχή, όπου η οικονομική κρίση δεν λέει να υποχωρήσει και οι κάθε λογής ντελάληδες των φιλικών προς τους πολίτες καταναλωτικών προσφορών προσπαθούν να μας πείσουν πως είναι στο χέρι μας να αλλάξει η διάθεση, μάλλον παραπατούμε και οδεύουμε προς ένα αμφίβολο μέλλον, καθώς κανείς δεν μας εξασφαλίζει στοιχειώδη ευημερία και κανονικούς ρυθμούς. Οι τέσσερις τοίχοι, η ασφάλεια και η καταδίκη μας.