«Δίχως αυτούς… εμείς δεν θα ζούσαμε» λένε οι άνθρωποι που και αυτές τις ημέρες βρίσκουν στήριγμα σε κοινωνικές δομές των Χανίων, στα συσσίτια της Εκκλησιάς, στο “Κοινωνικό Συσσίτιο” της Σπλάντζιας.
Παραμονή των Χριστουγέννων χθες και στην είσοδο των “Συσσιτίων της Σπλάντζιας” συναντήσαμε μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων που περίμεναν να πάρουν τη τσάντα με τα τρόφιμα ή το “μπολάκι” με το μαγειρεμένο φαγητό.
«Βοηθάνε πάρα πολύ, τους ευχαριστούμε πάρα πολύ» μας λέει η 74χρονη κ. Κωνσταντίνα. Όπως μας εκμυστηρεύεται δεν λαμβάνει σύνταξη και τα βγάζει πέρα με μεγάλη δυσκολία. Βρίσκει υποστήριξη και άδολη βοήθεια από τους ανθρώπους των “Συσσιτίων” για τους οποίους και μιλάει με τα καλύτερα λόγια.
«Υπάρχει κόσμος που υποφέρει! Ευτυχώς υπάρχουν τα “Συσσίτια” που κάνουν πολύ καλή δουλειά» είναι τα λόγια του Γιάννη, ενώ παραδίπλα τρεις νέοι μετανάστες, περιμένουν και αυτή τη σειρά τους. «Δεν έχει δουλειά αυτήν την εποχή και όταν δεν υπάρχει δουλειά, δεν υπάρχει και φαγητό. Εδώ μας βοηθάνε πολύ καθημερινά υπάρχει ένα πιάτο φαγητό και για μας» δηλώνουν.
Ένας άλλος άνδρας μας επισημαίνει πως δεν μπορεί να εργαστεί μετά από ατύχημα στο χώρο της δουλειάς του. «Θα είχα πεθάνει στο δρόμο αν δεν ήταν τα συσσίτια! Δεν είναι υπερβολή αυτή, για αυτό και τους ευχαριστώ από καρδιάς» αναφέρει.
Ακόμα ένας άνθρωπος που λαμβάνει φαγητό είναι ο Λάκης. «Παίρνω φαγητό τα τελευταία 2 χρόνια γιατί δεν μπορώ να εργαστώ για λόγους υγείας. Οι άνθρωποι εδώ είναι πολύ ευγενικοί και μας στηρίζουν» σημειώνει.
ΣΤΗΡΙΞΗ ΑΠΟ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ
«Και φέτος οι τσάντες που δώσαμε είναι αρκετά εμπλουτισμένες χάρις στη στήριξη των σχολείων των Χανίων» είναι τα λόγια της κ. Μαρίας Καπετανάκη, αντιπροέδρου των “Συσσιτίων Σπλάντζιας”. Όπως μας διευκρινίζει «έρχονταν στα Συσσίτια παιδιά από διάφορα σχολεία για να δουν πως λειτουργεί ο εθελοντισμός. Παρατήρησαν τα παιδιά ότι πλησίαζαν οι γιορτές και τα ράφια μας ήταν άδεια! Μετέφεραν το πρόβλημα στα σχολειά, στους γονείς και τους καθηγητές τους και έτσι το επόμενο διάστημα μας έφεραν πολύ σημαντικές ποσότητες τροφίμων».
Σε κάθε τσάντα που προσφέρθηκε χθες βρίσκονταν: 2 πακέτα μακαρόνια και 2 κριθαράκι,φασόλια, ρύζι, φάβα, ρεβύθια, 4 γάλατα, 2 πακέτα αλεύρι, 2 ζάχαρη, φρυγανιές, ψωμί και 1 κοτόπουλο. Αναφορικά με τη στήριξη από τους δημόσιους φορείς η κ. Καπετανάκης σημείωσε πως «αυτές τις ημέρες ο Δήμος Χανίων μας έφερε μια αρκετά ικανοποιητική ποσότητα τροφίμων και βοηθάει πολύ, και η Περιφέρεια μας βοηθάει επίσης σημαντικά προσφέροντας άλλα είδη ».
ΣΤΗΝ ΤΡΙΜΑΡΤΥΡΗ
«Εδώ και 30 χρόνια λειτουργεί ανελλιπώς το συσσίτιο μας, που είναι παρακαταθήκη του αείμνηστου πατέρα Στυλιανό . Επτά μέρες την εβδομάδα, 12 μήνες το χρόνο λειτουργούμε ανελλιπώς σε συνεργασία με το κεντρικό συσσίτιο της Μητρόπολης μας» υπογραμμίζει ο εφημέριος του Ι.Ν. Εισοδίων της Θεοτόκου πατέρας Ευτύχης Πετράκης.
Στο συσσίτιο του ναού προσφέρονται 35-40 μερίδες φαγητό ημερησίως και μέχρι και 50 μερίδες το καλοκαίρι όταν και αυξάνονται οι ανάγκες. «Το Συσσίτιο μας λειτουργεί χάρις στη βοήθεια των συνανθρώπων μας. Παλαιότερα η βοήθεια ήταν πιο μεγάλη, τα τελευταία χρόνια έχει μειωθεί λόγω των οικονομικών προβλημάτων και της ανέχειας. Με τη βοήθεια του θεού και το περίσσευμα και υστέρημα των συνανθρώπων μας, μπορούμε να παρέχουμε μια μερίδα ζεστού φαγητού σε ανθρώπους που η μοίρα τους κτύπησε και οι καταστάσεις της ζωής τους έφεραν κοντά μας. Το συσσίτιο μας δεν κάνει καμία διάκριση, ούτε στο χρώμα, ούτε στο θρήσκευμα, ούτε στα πιστεύω. Ο Χριστός έδωσε αγάπη σε όλους, έτσι και εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε διακρίσεις. Δίνουμε την αγάπη μας πλουσιοπάροχα σε όλους. Αυτό ήταν που μας άφησε ο πατέρας Στυλιανός σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου» υπογραμμίζει ο πατέρας Ευτύχης. Το συσσίτιο ενισχύεται από τις δωρεές ανθρώπων που στη μνήμη των γονέων τους προσφέρουν ένα γεύμα και εκείνους που αφήνουν χρήματα στο παγκάρι της εκκλησίας. Παράλληλα όπως λέει ο πατέρας Ευτύχης «υπάρχουν και επιχειρηματίες των Χανίων που μας στηρίζουν ενεργά αυτές τις ημέρες. Υπάρχουν άνθρωποι που αυτές τις άγιες ημέρες των Χριστουγέννων σκέφτονται τους συνανθρώπους μας. Από τις προσφορές αυτές παίρνουμε και εμείς δύναμη να συνεχίσουμε τη διακονία μας».
