Μόνο οι κάτοικοι της Γης άραγε «εστιάζονται» στη θέα ολόκληρης της σελήνης κάθε Αύγουστο ή «ευφραίνονται» στα καταγάλανα νερά µιας πεντακάθαρης και αµόλυντης θάλασσας ή µένουν άφωνοι όταν φτάνουν στην κορφή ενός πανύψηλου και απάτητου όρους;
Τι να γίνεται τάχα µε τα όντα που ζουν σε πιο µακρινούς πλανήτες στους οποίους εµείς στη γη δεν έχουµε φτάσει ακόµα ούτε καν διά τηλεσκοπίου; Θα µας απαντήσουν – εάν είµαστε τυχεροί και ζούµε εκείνη τη στιγµή – εν καιρώ. οι αστρονόµοι και οι ωκεανολόγοι και οι περιβαλλοντολόγοι αντίστοιχα…
Ίσως να έρθει πιο κοντά εκείνη η στιγµή, όταν το επιτρέψουν οι «λόγοι ασφαλείας» που στερούν ενίοτε και ανά τον κόσµο από τους γήινους κάποιες µικρές απολαύσεις τους τις οποίες ανεγκέφαλοι τινες διά του χουλιγκανισµού δηλητηριάζουν;
Συνάνθρωπέ µου, εάν ζεις κάθε στιγµή της ζωής από τα παιδικά σου χρόνια µε οδοσήµαντρο και φανοστάτη την αλήθεια και την αγάπη αντίστοιχα αψηφώντας το αντίτιµο να σε περιθωριοποιήσουν ή να σε πουν «γραφικό» οι άλλοι, δεν χρειάζεσαι τις απαγορεύσεις τους για όσα δεν πρέπει να κάνεις, γιατί απλούστατα δεν θα τα κάνεις ποτέ εκών ή άκων.
Και έτσι, όλη η ενέργειά σου θα αναλώνεται αποκλειστικά στον αγώνα να λύνεις µόνος σου όσα κάποια εκ των άλλων πλάι µας σκουριασµένα µυαλά θεωρούν ανεξήγητα φυσικά µυστήρια και θα απολαµβάνεις τις χαρές της ζωής εσύ µε όσους αγαπάς ο ίδιος αντάµα, από τις οποίες κορυφαία θέση έχουν ο δυνατός έρως και ο αγνός αθλητισµός…
