“Απολογισμός”

Το σημερινό πολιτικό σύστημα δοκιμάστηκε. Δεν πραγματοποιήθηκαν ουσιαστικά οι αλλαγές κατά το μέτρο που απαιτούσε η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Η αστάθεια στη χώρα μας, ανέκαθεν, ήταν εισαγόμενη. Θα μας ταλαιπωρεί συνεχώς. Ανεδύετο απ’ τα κινήματα των “ακροδεξιών λαϊκίστικων κομμάτων”, που σκόπευαν να δώσουν αυτονομία στην εθνική κρατική οντότητα κόντρα στη λογική της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Η νέα γενιά ηγετών προσπάθησε να διορθώσει τα κακώς κείμενα, που προκάλεσε η προηγούμενη. Δεν τα κατάφερε γιατί χρειάζονταν νέες ιδέες, που δεν υπήρξαν, όχι μόνο από τη δεξιά, αλλά ούτε και από την προσγειωθείσα παραδοσιακή αριστερά. Τα μόνα αναχώματα, που θα μπορούσαν να συγκρατήσουν την καθοδική πορεία προς την ύφεση, θα ηδύναντο να προέλθουν απ’ την αριστερά, αλλά και αυτή εκφυλίστηκε και όπως φαίνεται σύντομα θα τεθεί εκτός μάχης.
Στην Ελλάδα, μετά τη μεταπολίτευση είχαμε τη διάσπαση των παραδοσιακών ΚΚΕ και τη δημιουργία, με το πρόσχημα της κομμουνιστικής ανανέωσης, του ΚΚΕ Εσωτερικού υπό τον Λεωνίδα Κύρκο. Ετσι συντελέσθηκε σταδιακά η μείωση των χαρακτηριστικών του ΚΚΕ, που τελικά κατέληξε να γίνει ο βασικός τροφοδότης του ΣΥΡΙΖΑ, στον οποίον κυοφορήθηκε ένας νέος πολιτικός φιλελευθερισμός. Στην περίοδο του Α’ εξαμήνου 2015 των οικονομικών αναζητήσεων και αποφασιστικοτήτων, οι εκκολαφθέντες εξουσιολάτρες, αναθεώρησαν τις ιδέες της κομμουνιστικής αριστεράς, πέρασαν στις συνειδήσεις των απλών ψηφοφόρων και από επικριτές της εξουσίας έγιναν τιμητές της, παρέχοντας όσα απέρριπταν χωρίς φειδώ.
Οι προηγούμενοι έχουν ήδη απαξιωθεί ως “παλιοί”. Οι “νέοι” του ΣΥΡΙΖΑ με την ακολουθητέα τακτική διατρέχουν τον κίνδυνο να καταντήσουν στη συνείδηση του ελληνικού λαού κι αυτοί ως “παλιοί”. Το παρελθόν, φαίνεται, πως δεν το υπέλαβαν, όπως ήταν στην πραγματικότητα. Το ανάπλασαν ανάλογα με τις ανάγκες του παρόντος κόβοντας και ράβοντας στα μέτρα που τους επέβαλλε το ιερατείο της Ευρωπαϊκής τεχνοτροπίας και τους έμαθαν να μαγειρεύουν με ληγμένα υλικά. Η δυσκολία συνίστατο στην αδυναμία να βγουν απ’ την αιθαλομίχλη, λόγω συγκυριών, για να δουν από άλλη οπτική γωνία τη δηλητηριασμένη ατμόσφαιρα.
Παρά ταύτα, ας αισιοδοξούμε ότι θα παραμείνουμε στην Ευρώπη κι ας είναι μειωμένο το κατά κεφαλήν εισόδημά μας κι ας παράγουμε υπερπλεονάσματα απ’ την υπερφορολόγηση, που σκορπιούνται ως μποναμάδες κι ας δοκιμάζονται “παλιά” αναποτελεσματικά εκλογικά κόλπα κι ας έχει γίνει το πολιτικό μας σύστημα δύσπιστο!
Το βέβαιον είναι ότι φεύγοντας το 2018 έκλεισε ένας κύκλος και άνοιξε ένας άλλος με ρευστό πολιτικό σκηνικό. Φιγουράρει περίεργα η εκλογική χρονιά, που θα φέρει σημαντικές εξελίξεις. Ποιες θα είναι αυτές και ποιο το τίμημά τους…