Είναι ίδιον των πολιτικών, φαίνεται στη δύση της εξουσίας των, είτε ήσαν αγαπητοί στην κοινωνία είτε αντιδημοφιλείς, να έρχονται με τα απομνημονεύματά τους και να εκθειάζουν τα κατορθώματά τους, σπανίως δε ή και καθόλου να κάνουν αυτοκριτική για κάποιο απρόοπτο, ή άστοχο λάθος τους.
Από αυτή τη συνήθεια δεν εξαιρείται και ο Μπαράκ Ομπάμα ο 44ος Πρόεδρος των ΗΠΑ, που εξέδωσε βιβλίο με τα απομνημονεύματά του για τα οκτώ χρόνια της προεδρίας του στο Λ. Οίκο με τίτλο “Γη της Επαγγελίας”.
Αν ο ίδιος έγινε και συγγραφέας εύγε του! Αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις υπάρχουν βιογράφοι που από σημειώσεις του προσωπικού αρχείου του βιογραφούμενου κεφαλαιοποιούν τα γεγονότα και γράφουν βιβλίο για λογαριασμό του.
Αναμφίβολα ο Ομπάμα ήταν ένας χαρισματικός και γοητευτικός πρόεδρος που είχε λάβει επαναστατικά μέτρα διάσωσης των Αμερικανικών τραπεζών μετά την κρίση της Λέμαν Μπράδερς, τυπώνοντας τρισεκατομμύρια δολάρια. Είχε επίγνωση από την κατάσταση στις ΗΠΑ και ως φιλέλληνας αντελήφθη ότι η μικρή Ελλάδα ήταν κρίμα και άδικο να καταστραφεί το 2009 από χρεοκοπία και διαδραμάτισε αποφασιστικό ρόλο να τη διασώσει, παρασκηνιακά, να βρεθεί λύση, ώστε το ελληνικό χρέος να καταστεί διαχειρίσιμο. Στο βιβλίο του υπάρχει κεφάλαιο για τη διάσωση της Ελλάδας.
Πίεσε, λοιπόν, διά του υπουργού του των Οικονομικών Γκάιντερ, τη Μέρκελ, τον Γάλλο πρόεδρο Σαρκοζί και τον Σόιμπλε, καθιστώντας σαφές στις Βρυξέλλες ότι ο ίδιος έβλεπε το θέμα της κρίσης στην Ελλάδα όχι μόνο ως οικονομικό αλλά και γεωπολιτικό. Υπήρχε κίνδυνος η χρεοκοπία να μας οδηγούσε εκτός της Ευρωζώνης, θα λειτουργούσαμε ως δυναμίτης σε μπαρουταποθήκη, οπότε οι χρηματαγορές θα απέκλειαν και τη χρηματοδότηση στις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες και το οικονομικό σύστημα θα κατέρρεε σ’ όλη την Ευρώπη, με παγκόσμιες επιπτώσεις. Συνέστησε να διαμορφώσουν πακέτα διάσωσης, να ηρεμήσουν οι αγορές και να πληρώνουμε τα χρέη μας.
Βέβαια από το Δ.Ν.Τ. που ελέγχεται από τις ΗΠΑ, και από τις Βρυξέλλες που ηγεμονεύουν την Ε.Κ.Τ. φορτωθήκαμε τρία μνημόνια, ένα του Παπανδρέου, ένα του Σαμαρά και το τρίτο του Τσίπρα. Και το τίμημα ήταν, να τον υποδεχθούμε στην Αθήνα με τιμές και επισημότητα που ήταν ο πρώτος σταθμός της τελευταίας περιοδείας του.
Τριάντα ώρες έμεινε στην Ελλάδα την 16/11/2016, είδε την πολιτειακή και πολιτική εξουσία, φωτογραφήθηκε μπροστά απ’ τον Παρθενώνα, ξεναγήθηκε στο Μουσείο της Ακρόπολης, ήξερε το “γεια σας”, “καλημέρα”, “φουστανέλα”, “δημοκρατία” και γνώριζε τον Γιάννη Αντετοκούμπο, ήθελε δε να πάει στο Μοναστηράκι, να γευθεί σουβλάκι, αλλά δεν τον άφησαν οι φρουροί του και επισκέφθηκε το Κέντρο Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος. Εκεί εκφώνησε λόγο, στο τέλος του οποίου με την αφροαμερικάνικη χαρακτηριστική προφορά του κλείνοντας αναφώνησε “Ζήτω η Ελλάς”.
Η Ευρώπη στο πρόσωπο του Ντόναλντ Τραμπ δεν βρήκε αντίστοιχο συνομιλητή του Ομπάμα, για να πάρει διδάγματα. Ευχής έργον θα ήταν στο νέο πρόεδρο Τζο Μπάιντεν οι Ευρωπαίοι να βρουν ένα αντίγραφο του Ομπάμα.
