Απόψεις για το Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΒΕΧ

Κύριε διευθυντά,
κατά λέξη, τα Διοικητικά Συμβούλια, καλούνται να αντιμετωπίσουν τα θέματα που αφορούν τον εκάστοτε οργανισμό, να λάβουν τις κατάλληλες αποφάσεις, να ασκήσουν αυτό που λέμε Διοίκηση και να τη μεταφέρουν ως εντολή στα υπηρεσιακά στελέχη, παράλληλα με την αυτονόητη υποχρέωση να εκφράσουν και να προστατεύσουν τη βούληση των εκλογέων τους.
Τα Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΒΕΧ, εκλέγονται δημοκρατικά από τα μέλη του, τα οποία αποφασίζουν ποιους θέλουν να τους εκπροσωπούν. Τα ίδια τα μέλη, οι εκλογείς, κατά τη διάρκεια των εκλογικών διαδικασιών, συχνά καλούνται να επιδείξουν σωστή και δημοκρατική συμπεριφορά, πολιτειακά ήθη, σεβασμό στην αντίθετη άποψη, έναν πολιτισμό.
Μετά από αυτό, οι εκλεγμένοι, με ένα δεύτερο επίπεδο Δημοκρατίας, εκείνο του Σώματος, καλούνται να δώσουν από κει και πέρα το παράδειγμα, με έναν τρόπο που θα προάγει τα συμφέροντα των απόντων πλέον εκλογέων τους, μέσα από τη λειτουργία του Δ.Σ. του ΕΒΕΧ πλέον, είτε ασκώντας τη Διοίκηση είτε την όποια Αντιπολίτευση μείζονα ή ελάσσονα. Σωστά;
Δυστυχώς η συνεδρίαση του Δ.Σ. του ΕΒΕΧ στις 04.12.2019 κάθε άλλο παρά δείγμα Δημοκρατίας και Πολιτισμού αποτέλεσε. Σε μια επίδειξη τριτοκοσμικής λειτουργίας με τον χειρότερο τρόπο, μιας κοινοβουλευτικής λειτουργίας Κορέας, εν μέσω Ελληνικότατων ύβρεων δυσφήμισε με το χειρότερο τρόπο το ΕΒΕΧ, στην επέτειο των 100 χρόνων, της ΓΣΕΒΕΕ.
Το ποιος φταίει θα το αφήσω στην κρίση σας, ούτε θα καρπωθώ ότι αποτέλεσα έναν από τους ψύχραιμους που βοήθησα στο να εκτονωθεί η κρίση. Κι αυτό γιατί ντρέπομαι, τόσο πολύ που συμμετείχα με μια διαδικασία καθοδηγούμενη από το ένστικτο και τις αξίες μου, μέσα σε ένα χώρο που πίστευα ότι θα με ανεβάσει σε συλλογικό επίπεδο. Πόσο λάθος έκανα!
Ακόμα κι αν το χειρότερο αποφεύχθηκε, ακόμα κι αν δεν γίναμε ως τρόπος αντίδρασης και άποψης λειτουργίας Viral στο σύνολο των ΜΜΕ της χώρας, οι ύβρεις και οι εκφράσεις που ειπώθηκαν ηχούν ακόμα στα αυτιά μου, προβληματίζοντάς με, αν είμαστε εμείς που θα πάμε ένα βήμα μπροστά την ανάπτυξη του τόπου, με μια αντιπολίτευση πόλο ντροπής και θυμού. Κινδυνεύοντας να παρεξηγηθώ θα ήθελα να αναφερθώ στον πρόεδρο, που με τη στάση του μας έδειξε πόσο δίκιο είχα που τον στήριξα και συνεχίζω να το κάνω, ως ανάχωμα στην απρέπεια!
Γ. Ζυμβραγάκης