Κύριε διευθυντά,
«Ήταν κάτι ξεχωριστό», «Ανικανότητα των Αρχών», «Ντροπή για τα Χανιά», «Έλεος», «Αμαρτία», «Αδιαφορία αρμοδίων και λαού», «Χάθηκε ένα ιστορικό κτήριο», «Στάχτη ένα κτήριο κόσμημα», «Ξεπεσμός»…
Λόγια των Χανιωτών για τον εμπρησμό και την καταστροφή του ιστορικού κτηρίου των Ιταλικών Στρατώνων, ένα δείγμα εξαιρετικής αρχιτεκτονικής.
Κυριακή βράδυ, έντρομοι Χανιώτες, είδαμε φλόγες να υψώνονται στον ουρανό, στην οδό Τζανακάκη στο κτήριο του Ιταλικού Στρατώνα, στο κέντρο της πόλης. Αγωνία των κατοίκων της περιοχής για την επέκταση της φωτιάς στα διπλανά σπίτια. Ο αέρας, ευτυχώς, όχι έντονος, δυνάμωσε όμως τις φλόγες, και είχε σαν αποτέλεσμα, παρ’ όλη την άμεση επέμβαση της πυροσβεστικής, να κάψουν ολοσχερώς τη σκεπή του κτηρίου που κατέπεσε άμεσα. Ευτυχώς δεν επεκτάθηκε η φωτιά και δε θρηνήσαμε θύματα, όπως έγινε στην Αθήνα.
Απορία μου…
Την επόμενη μέρα, βλέπουμε τα αποκαΐδια, η δυσοσμία έντονη και η λύση βρέθηκε…
Δέσμευση 6 εκατομμυρίων ευρώ για την αποκατάσταση του καμένο κτηρίου, ανακοινώθηκε από τον υπουργό Γιώργο Σταθάκη.
Ο Δήμος Χανίων κάλεσε πολίτες να στηρίξουν το αίτημα, το κτήριο να περιέλθει στην ιδιοκτησία του Δήμου Χανίων.
Μεταξύ άλλων, ο κ. Βάμβουκας είπε: «Αυτό που συνέβη, με έχει πεισμώσει ακόμη περισσότερο ώστε εδώ και τώρα να περιέλθει στην ιδιοκτησία του δήμου…»
Απορία μου…
Αυτή η κινητοποίηση, γιατί δεν έγινε πριν ένα ή δύο χρόνια, πριν μερικούς μήνες, πριν δύο μέρες, πριν ξεσπάσει η καταστροφή; Γιατί έγινε την επόμενη μέρα της καταστροφής; Γιατί δεν πείσμωσε ο δήμαρχος νωρίτερα;
Απορία μου…
Δηλαδή ίσως θα πρέπει να βάλουμε φωτιά στο κτήριο της Νεάρχου της Πολυκλινικής, να φουντανιάσουμε το Ρολόι, να πυρπολήσουμε την αγορά που έχει ακόμα σκαλωσιές για ανακαίνιση, να δώσουμε και ένα μπουρλότο στον Φάρο και όποιο άλλο κτήριο θέλει αναστήλωση – συντήρηση, ώστε την επόμενη μέρα να έχουμε την ελπίδα ότι θα βρεθεί λύση.
Απορία μου…
Τι θα γίνει με τα υπόλοιπα κτήρια;
Τι θα γίνει γενικώς με τη γραφειοκρατία, που εμποδίζει πάντα ό,τι δημιουργικό ξεκινά, ό,τι πρωτοποριακό υπάρχει, ό,τι είναι απαραίτητο να γίνει;
Απορώ…
Μαριάννα Μαυροματάκη