Η ανακύκλωση φοριέται πολύ τα τελευταία χρόνια. Κι εγώ ως ευσυνείδητη πολίτης και με οικολογική συνείδηση το κάνω συνειδητά. Πάω, λοιπόν, να πετάξω στον μπλε κάδο όλες τις άδειες συσκευασίες από κονσερβοκούτια μέχρι μπουκάλια ποτών, νερού, κ.λπ. Ένα πρωί συνάντησα εκεί στον μπλε κάδο μια παλιά μου φιλενάδα να ανακυκλώνει επίσης. Τη ρώτησα με ενδιαφέρον τι κάνει ο αγαπημένος της.
– Τον ανακύκλωσα και αυτόν, μου απαντά θριαμβευτικά.
– Μα πώς; τη ρωτώ με έντονη περιέργεια.
– Τα πάντα πρέπει να ανακυκλώνονται, μου απαντά με απίστευτη σιγουριά.
– Δηλαδή; και η περιέργεια μου εξάπτεται.
– Απλά, μου κάνει, ό,τι έχεις εσύ χρησιμοποιήσει και σου είναι άχρηστο πλέον, το πετάς στον κάδο αν είναι αντικείμενο, και το απομακρύνεις αν είναι πρόσωπο. Τα δικά σου άχρηστα με μια επεξεργασία γίνονται χρήσιμα για άλλους.
– Αδυνατώ να παρακολουθήσω, φιλενάδα. Γίνε πιο σαφής και επεξηγηματική.
Και αρχίζει να μου αναλύει τη φιλοσοφία της ανακύκλωσης και καταλήγει στην απόσυρση. Εντάξει, την ανακύκλωση χαρτιού και συσκευασιών την καταλαβαίνω· επεξεργάζονται και χρησιμοποιούνται. Οπότε και τα δάση γλυτώνουν για την παραγωγή χαρτιού και το έδαφος γλυτώνει τη ρύπανση απ’ όλα τα άχρηστα υλικά, γυαλιά, πλαστικά και άλλα ρυπογόνα. Την απόσυρση των παλαιών αυτοκινήτων, επίσης, την καταλαβαίνω. Γιατί και λιγότερο ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα και λιγότερο κινδυνεύουν από τροχαία ατυχήματα τα καινούργια.
Αλλά την ανακύκλωση- απόσυρση προσώπων δεν την κατάλαβα αρχικά, αλλά με τις αναλύσεις- επεξηγήσεις της φιλενάδας κάτι άρχισα να υποψιάζομαι. Αν το εφαρμόσω; Δεν ξέρω. Λέγε- λέγε η φιλενάδα μου δεν με έπεισε απόλυτα, μ’ άφησε με λίγες αμφιβολίες. Για παράδειγμα, μου λέει:
– Πόσα μπουκάλια έχει μαζέψει η μάνα σου; Τι σου λέει; Άστα, καλά είναι και αυτά. Μπορεί να τα χρειαστούμε. Άστα για μια ώρα ανάγκης. Το ίδιο μου λέει και η μάνα μου με τους άντρες. Άστον, κράτα τον για μια ώρα ανάγκης. Ε, κι εγώ δεν τους πετώ στον κάδο. Κρίμα είναι. Τι να κάνω; Τους αποσύρω. Πιο ανώδυνη η απόσυρση. Κάνεις και την αντικατάσταση της επιλογής σου. Πώς κινδυνεύεις από ένα παλιό πολυχρησιμοποιημένο αυτοκίνητο; Τους ίδιους κινδύνους διατρέχεις και από μια πολυχρησιμοποιημένη σχέση.
– Από τι κινδυνεύεις, μωρέ φιλενάδα; Τι θα πάθεις;
– Θα πάθεις πλήξη, ανία, βαρεμάρα, ε… δεν τραβάει ένα παλιό αυτοκίνητο. Οπότε… το αποσύρεις και το αντικαθιστάς. Τι; Λίγοι αγοράζουν μεταχειρισμένα σε καλή κατάσταση;
– Και δεν πονάει η ψυχή σου, όταν τα αποχωρίζεσαι;
– Εσύ δεν νιώθεις ανανεωμένη με το καινούργιο;
– Φιλενάδα, με μπερδεύεις.
– Εγώ στα είπα. Μιλάει η πείρα. Εσύ ό,τι θέλεις ανακυκλώνεις, ό,τι θέλεις διαθέτεις για απόσυρση.
Μάλλον μπήκε για τα καλά στη ζωή μας η ανακύκλωση, απόσυρση αντικειμένων και προσώπων και μάλιστα με μεγάλη ευκολία.
Προς το παρόν, πάω να ανακυκλώσω τις τελειωμένες μπαταρίες και… βλέπουμε… τι άλλο θα ανακυκλώσω- αποσύρω. Να πιάσει τόπο τουλάχιστον.
