ΤΟ διεκδίκησαν όλοι, πλην χουντικών/φασιστών. Και πώς θα το μπορούσαν οι δεύτεροι, αφού το πολέμησαν -και το πολεμούν- λυσσαλέα αποδεικνύοντας ότι παραμένουν ορκισμένοι εχθροί κάθε ελεύθερης και δημοκρατικής σκέψης;
ΣΕ ΟΛΗ τη διάρκεια της μεταπολίτευσης και μέχρι σήμερα, όλα τα κόμματα του λεγόμενου δημοκρατικού τόξου το καπηλεύονται και όλα θέλουν να το οικειοποιηθούν. Πλην χουντικών και φασιστών που αρνούνται την ύπαρξή του, όπως και τους νεκρούς του! Αλλά, το ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ (1973) έγινε απ’ τα παιδιά του ελληνικού λαού και ανήκει σήμερα σε όλους, όχι στα κόμματα
ΣΑΡΑΝΤΑ πέντε χρόνια μετά, έχουμε στην κυβέρνηση τους “δήθεν αριστερούς” που λοιδορούνται και προπηλακίζονται στα προπύλαιά του Πολυτεχνείου, επειδή ακριβώς η καθημερινότητα που μας προσφέρουν ως πολιτική τους αποκαλύπτει ποια είναι η πραγματική ιδεολογία τους στην πράξη!
Η 17η του Νοέμβρη εφέτος (2018) με τα θλιβερά, όπως κάθε χρόνο, συμβάντα της, ευτελίζεται όλο και περισσότερο: με τους μαθητές στις καφετέριες και τους ιθύνοντες να βγάζουν λογύδρια περί οραμάτων, αγώνων, ανεκπλήρωτων ονείρων και άλλα ωραία! Μα, καλά δεν είναι οι ίδιοι που, ως εξουσία, εφαρμόζουν οικονομικές πολιτικές βαρύτερες από τους χειρότερους “φιλελεύθερους” καπιταλιστές; Να καταθέσουν στεφάνι στο Πολυτεχνείο, ποιοι; Αυτοί που τα έδωσαν όλα στους δανειστές; Αυτοί για τους οποίους ο σημερινός πρόεδρος των ΗΠΑ, ο Τραμπ, είναι «ο καλός» που αποτελεί έναν υψίστης σημασίας στρατηγικό εταίρο τους;
ΑΥΤΗ η νέα… οπτική (της “ρεαλιστικής αριστεράς”) σχετικά με τις ΗΠΑ, δεν δημιουργήθηκε άραγε σιγά-σιγά στη μεταπολίτευση, με τους “μπαχαλάκηδες”, τους “όχι σε όλα”, τους πιστούς των “δυναμικών μειοψηφιών” και τους λεγόμενους “εθνομηδενιστές”; Ετσι, μετά από μια διαβρωτική αποδόμηση των πάντων, δεν γίνεται σήμερα πιο άνετη και ανεκτή(;) τόσο η εκποίηση της ιδεολογικής κληρονομιάς της γενιάς του Πολυτεχνείου, όσο και η παραχώρηση στους δανειστές ζωτικού εθνικού χώρου (αεροδρόμια, μνημεία, λιμάνια κ.λπ.), αλλά και, το χειρότερο, του ονόματος Μακεδονία στους Σκοπιανούς;
Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ του Πολυτεχνείου -σ’ αυτό ευθύνονται τα κόμματα της μεταπολίτευσης- κατασπαταλήθηκε νωρίς σε εξαγορά θέσεων και αξιωμάτων καθώς και στη διαπλοκή με κεφάλαιο και ΜΜΕ αφήνοντας τελικά μια χώρα χρεοκοπημένη οικονομικά, ηθικά, κοινωνικά.
ΕΤΣΙ είναι πολύ δύσκολο για τους σημερινούς νέους να αντιληφθούν τι ακριβώς συνέβη στις 17 Νοέμβρη του 1973. Πόσοι γνωρίζουν, άραγε, τι ήταν η χούντα και ποια η σημασία της λέξης (junta); Ποιοι τη στήριξαν και την επέβαλαν; Ποιο το θλιβερό κατοπινό τίμημά της (τουρκική εισβολή στην Κύπρο, 1974); Πόσο Κύπρος και Ελλάδα υπήρξαν μοχλοί στα σχέδια των αμερικανονατοϊκών στη Μέση Ανατολή και το Ισραήλ; Αλλά και ποιοι είναι οι σημερινοί φασίστες κληρονόμοι των χουντικών; Ομως, όλα αυτά είναι μια… άλλη ιστορία.
