Ο απολογισμός της χρονιάς είναι πλήρης, χρήσιμος και διδακτικός αν περιλαμβάνει κι αυτά που δεν κάναμε.
Απαιτείται ισχυρή μεταγνωστική ικανότητα για να αποδεχθούμε τις παραλείψεις μας, να καταγράψουμε τους στόχους που δεν πετύχαμε και να σημειώσουμε τις παρατηρήσεις των μαθητών μας, των παιδιών μας, γειτόνων και συμπολιτών.
Αν καταφέρουμε να φθάσουμε σ’ αυτό το επίπεδο, τότε τα οφέλη μας είναι πολλά. Θα βελτιωθούμε, θα καλύψουμε κενά και θα θέσουμε ψηλότερους στόχους. Το σπουδαιότερο είναι ότι θα μπορέσουμε να ρίξουμε ματιές στο άμεσο μέλλον. Να χαράξουμε την πορεία μας για το 2018 και να πιάσουμε σ’ όλα τα λιμάνια που έχουμε στο δρομολόγιο μας.
Το σημερινό σημείωμα είναι δείγμα μιας ανασκόπησης που μπορεί να γίνει από τον καθένα. Αρκεί να εξοικονομήσετε μερικά λεπτά ηρεμίας για να γράψετε νοερά το δικό σας τελευταίο σημείωμα του 2017.
Φαράγγι Σαμαριάς στην πόλη
Η οδός Σαμαριάς, σωστός φάραγγας, είναι το πιο επικίνδυνο σημείο για τους πεζούς στην πόλη μας. Τους ξενομερίτες πληροφορώ ότι αρχίζει από το Μεϊντάνι και καταλήγει στο γεφυράκι του Αγ. Παντελεήμονα. Δεν έχει κανένα πεζοδρόμιο, δεν έχει καμιά πινακίδα για “Αργά” και έχει περιορισμένη ορατότητα.
«Ε! Ας μη περνάτε από κει», θα πείτε. Κι αν είσαι μαθητής και πρέπει να τη διασχίσεις μερικές φορές κάθε μέρα;
Οταν βρέχει από μονοπάτι επικίνδυνο γίνεται ποτάμι αδιάβατο.
Ηρωες οι διαβάτες της ζωής, οι μαθητές των γειτονικών σχολείων και οι κάτοικοι της που ζουν ένα διαρκή κίνδυνο.
Φαράγγι Σαμαριάς, η σχολική ζωή
Απροστάτευτοι οι διαβάτες της οδού Σαμαριάς, απροστάτευτοι αισθάνονται μικροί και μεγάλοι μαθητές. Οι μικρότεροι είναι πιότερο ευαίσθητοι και ευάλωτοι μιας κι είναι άμαθοι στις τρικυμίες της μαθητικής ζωής. Χάνονται στον χώρο, όπως και σεις, όταν δεν μπορείτε να ξεχωρίσετε ένα φανάρι επειδή γύρω του υπάρχουν πολύχρωμα φώτα και διαφημίσεις Σειρήνες, στις ίδιες αποχρώσεις.
Πολλοί μαθητές δεν βρίσκουν ήλιο τροφοδότη στο σχολείο τους, είναι σαν να κάνουν μάθημα μέσα στο φαράγγι της Σαμαριάς. Κι ας γίνονται προσπάθειες. Οσο η Εκπαίδευση είναι δασκαλοκεντρική με ηλιοφύλακες κάποιους δασκάλους που είναι ο μόνοι ικανοποιημένοι ακροατές του ακατάσχετου μονόλογου τους, τόσο οι μαθητές μας θα χάνονται στον χρόνο.
Ας μη κατηγορούμε τα παιδιά, όταν βρίσκουν αποκούμπι σε κοινωνικά δίκτυα.
Φαράγγι Σαμαριάς, η ζωή μας
Τα 120 μέτρα της μικρής οδού Σαμαριάς, είναι μια παρομοίωση της ζωής μας. Ξεκινά φαρδιά από την πλατεία Μουντάκη, μετά στενεύει και στα μεσόστρατά της έχει μια διχάλα. Ανηφορικό πολύ το ένα σκέλος της, κατηφορικό το άλλο, σύντομα καταλήγει σ’ ένα στενό γεφύρι.
Οσοι δεν έχουν αντοχές, στηρίγματα ή εφόδια παίρνουν το σύντομο, το κατηφορικό σκέλος και πάνε με ταχύτητα στον ολισθηρό δρόμο.
Αλλοι, κοντοστέκονται για λίγο στη διχάλα, βάζουν το κεφάλι κάτω, γέρνουν το κορμί προς τα μπρος, όπως επιτάσσει η περίσταση, κι ανεβαίνουν. Κάθε τόσο κοντοστέκονται κοιτάζουν τη διαδρομή πίσω τους, ζυγιάζουν τις δυσκολίες που πέρασαν, κοιτάζουν ψηλά και συνεχίζουν για το επόμενο πλάτωμα.
Φαράγγι Σαμαριάς, ο χρόνος μας
Πόσο χρόνο χρειάζεστε για να διασχίσετε τον δρόμο μας; Εξήντα, εβδομήντα ή ογδόντα δευτερόλεπτα; Εξαρτάται από την ταχύτητα σας. Από τη βιασύνη που πήρατε τις αποφάσεις σας, από τ’ αναπάντεχα που συναντήσατε κι από τους στοχασμούς σας στη διαδρομή.
Κι αν σχολιάζετε πόσο γρήγορα πέρασε η χρονιά, μη γελιέστε ο χρόνος είναι προσωπική υπόθεση του καθενός μας κι όχι του ημερολογίου.
Θυμόμαστε ότι όποιος κυριαρχεί στο χρόνο, κυριαρχεί και στη ζωή.
Φαράγγι Σαμαριάς, ηρεμία ή άγχος
Αν περπατήσετε την οδό Σαμαριάς θα διαπιστώσετε ότι κάθε 20-30 μέτρα πρέπει να αλλάζετε πλευρά. Ο λόγος; Για να είστε ασφαλείς και ήρεμοι. Ο,τι κάνουμε όταν διασχίζουμε το φαράγγι της Σαμαριάς. Τα αυτοκίνητα που κατεβαίνουν με ταχύτητα ακολουθούν τη συντομότερη διαδρομή στον ελικοειδή δρόμο. Αυτό είναι αγχωτικό για τους διαβάτες της ζωής.
Το πιο δύσκολο τμήμα είναι στα στερνά, όταν περνούν το γεφύρι για να φθάσουν στην εκκλησία.
Κι αναρωτιέστε, αξίζει τον κόπο να ζεις με ένα συνεχές άγχος. Μήπως πρέπει να φτιάξουμε ένα πεζοδρόμιο για να ηρεμήσουν οι διαβάτες της ζωής;
Συμπερασματικά
Το περπάτημα της χρονιάς πάνω στην οδό Σαμαριάς ήταν μια στιγμιαία μεταφορά καθώς κατηφόριζα εκεί, προ ημερών.Αναρωτιέμαι πόσο χρήσιμο θα ήταν αν προβάλαμε τη ζωή μας πάνω στα μικρά και τα μεγάλα θέματα της πόλης, γιατί όπως λέει η παροιμία μας «Απού δεν βοηθά του σπιτιού του πέφτει και τον’ επλακώνει».
Κι επειδή τα χούγια όσων στραβά αρμενίζουν δεν αλλάζουνε εύκολα, έχει εφαρμογή μια άλλη παροιμία μας «Από τ’ αυτί και στο δάσκαλο».
Τέλος, επειδή «Κατά που στρώσεις, θα κοιμηθείς», ας εκμεταλλευτούμε την περίοδο τη γιορταστική για στοχασμό, περισυλλογή και διαφορετική στοχοθεσία.
Καλές Ειρηνικές γιορτές
Το πρώτο σημείωμα της χρονιάς είναι
την Τετάρτη 3 Ιανουαρίου 2018
με θέμα “Ματιές στο 2018”
*Πτυχ.Ψυχολογίας-Ανάπτυξης Παιδιού, Master Εκπαίδευσης στην Δια Βίου Μάθηση, συγγραφέας ‘Μαθαίνω εύκολα’ , ‘Θυμάμαι εύκολα’.
Εθελοντής της UNICEF από το 1982. Μέλος της Γ.Σ. της Ελληνικής Επιτροπής της UNICEF • Επικοινωνία polygnosi@otenet.gr • facebook polygnosi
