Αραβοϊσραλινή διένεξη

ΟΙ ΡΙΖΕΣ τής συνήθως αιματηρής και πολύχρονης αραβοϊσραηλινής διένεξης τοποθετούνται στα τέλη του 19ου αιώνα: τότε αναπτύχθηκε και παρουσίασε έξαρση το αραβικό και σιωνιστικό κίνημα.
Η ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ, η περιοχή που θεωρείται από τους Εβραίους ως η ιστορική πατρίδα τους, διεκδικείται κι από τους Παλαιστινίους (Aραβες) ως η δική τους πατρίδα. Η δε Ιερουσαλήμ εκλαμβάνεται από τις τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες (Χριστιανισμός, Εβραϊσμός, Μουσουλμανισμός) ως ιδιαίτερος ιερός τόπος της κάθε μιας. Για δικούς τους λόγους.
Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ μεταξύ Παλαιστίνιων (Αράβων) και Ισραϊλινών (Εβραίων) έχει καταλήξει να είναι ένας αέναος εμφύλιος, μετά το 1947, ειδικότερα μετά την ίδρυση και αναγνώριση του Ισραηλινού «κράτους» από τον ΟΗΕ (1948): μια ενέργεια της διεθνούς κοινότητας που επηρέασε αμετάκλητα όλη την περιοχή της Ανατολικής λεκάνης της Μεσογείου. Απώτερος στόχος; Να εισχωρήσει ο αμερικανικός παράγοντας στον αραβικό κόσμο.
ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ, μετά από συμφωνίες με τους Παλαιστίνιους (2009) τους παρεχώρησε τη λεγόμενη «λωρίδα της Γάζας» που ουσιαστικά ελέγχεται σήμερα από τη Χαμάς. Όμως, η Γάζα με το να βρίσκεται μέσα στο κράτος του Ισραήλ αποτελεί μια αόρατη και αβίωτη φυλακή για τους μέτοικους Παλαιστινίους που δεν μπορούν να κινούνται ελεύθερα πουθενά.
ΣΗΜΕΡΑ, παρά τους πολλούς πολέμους και τις επανειλημμένες συμφωνίες για ειρήνευση μεταξύ Εβραίων και Παλαιστινίων, κάθε λίγο και λιγάκι έχουμε παραβιάσεις της εκατέρωθεν και δυστυχώς με εκατόμβες (όπως η προχθεσινή) θυμάτων -κυρίως αμάχων και παιδιών!
ΕΙΝΑΙ φυσικό μια τεχνητή οντότητα, όπως είναι το κράτος του Ισραήλ, να θεωρείται ξένο σώμα στην καρδιά του αραβικού κόσμου. Όμως και οι Εβραίοι (διωγμένοι και «περιπλανώμενοι» για αιώνες μακριά από την πατρίδα τους) δικαιούνται μιας «μόνιμης κατοικίας» στον πλανήτη Γη. Το δυστύχημα είναι ότι πρέπει να χυθεί πολύ αίμα ακόμη, ώσπου και οι μεν (Εβραίοι) και οι δε (Άραβες) να κατανοήσουν ότι οι η ανθρώπινη ζωή είναι πολύ μικρή για να είναι άθυρμα άλλων συμφερόντων. Κι ακόμη πως η ειρήνη μεταξύ των αντιμαχομένων είναι η μόνη αναγκαστική λύση.